فایل ورد کامل مقاله تصفیه پساب کشتارگاههای مرغ به روش انعقاد و لخته سازی ۳۴۷۴۷ صفحه در word

توجه : به همراه فایل word این محصول فایل پاورپوینت (PowerPoint) و اسلاید های آن به صورت هدیه ارائه خواهد شد

 فایل ورد کامل مقاله تصفیه پساب کشتارگاههای مرغ به روش انعقاد و لخته سازی ۳۴۷۴۷ صفحه در word دارای ۳۴۷۴۷ صفحه می باشد و دارای تنظیمات در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است

فایل ورد فایل ورد کامل مقاله تصفیه پساب کشتارگاههای مرغ به روش انعقاد و لخته سازی ۳۴۷۴۷ صفحه در word  کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه  و مراکز دولتی می باشد.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل ورد می باشد و در فایل اصلی فایل ورد کامل مقاله تصفیه پساب کشتارگاههای مرغ به روش انعقاد و لخته سازی ۳۴۷۴۷ صفحه در word،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن فایل ورد کامل مقاله تصفیه پساب کشتارگاههای مرغ به روش انعقاد و لخته سازی ۳۴۷۴۷ صفحه در word :

دانلود فایل ورد کامل مقاله تصفیه پساب کشتارگاههای مرغ به روش انعقاد و لخته سازی ۳۴۷۴۷ صفحه در word

نوع فایل: word

فرمت فایل: doc

قابل ویرایش

تعداد صفحات : ۱۰۰ صفحه

قسمتی از متن :

چکیده
در این پروژه کارایی روش انعقاد و لخته سازی در تصفیه پساب کشتارگاه مرغ مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ابتدا مواد منعقد کننده سولفات آهن(۳)، سولفات آهن(۲)، کلرید فریک، پلی آلومینیوم کلراید و آلوم جهت تصفیه پساب انتخاب گردید. سپس جهت تعیین ماده منعقد کننده مناسب، شرایط عملیاتی مختلفی مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج جارتست نشان داد که در صورت استفاده از منعقد کننده سولفات آهن(۳)و کلرید فریک و پلی آلومینیوم کلراید، به ترتیب با دُز مصرفی ۱۶۷۰، ۱۲۵۰ و۵۸۰۰ (mg/L)، مقدار کدورت نمونه به حدود(NTU) 3 کاهش می یابد. با تغییر PH نمونه بهبود چندانی در مقدار کدورت مشاهده نگردید(PH نمونه حدود ۶)،ولی با افزایش دور همزن مقدار کدورت نمونه کاهش یافت(حداکثر دور همزن rpm 300). سولفات آهن(۳)در دور تند rpm300 و مدت زمان ۱۵ دقیقه موجب ایجاد ۸۶% حجم زلال شده می گردد، که این مقدار از مقادیر حاصله در صورت استفاده از کلرید فریک و پلی آلومینیوم کلراید بیشتر است. در صورت استفاده از سولفات آهن(۲)و آلوم، مقدار کدورت نمونه بترتیب به ۷۱ و ۲۵ (NTU) کاهش یافت. لذا این دو ماده جهت تصفیه پساب مرغ مناسب نمی باشند.
پلی آلومینیوم کلراید نیز علی رغم کاهش میزان کدورت به ۳، با توجه به دز مصرفی بالا و زمان نسبتاً زیاد مورد نیاز برای زلال سازی نمونه، جهت تصفیه پساب مرغ توصیه نمی گردد. در مجموع با توجه به نتایج آزمایشات، استفاده از کلرید فریک و سولفات آهن(۳) در مراحل اولیه تصفیه پساب کشتارگاههای مرغ توصیه می گردد. مقدار کاهش COD نمونه در صورت استفاده از کلرید فریک و سولفات آهن(۳) به ترتیب ۳۲% و ۳۹% می باشد. البته این مقادیر خیلی بیشتر از حد مجاز بوده و باید در مراحل بعدی تصفیه بهبود یابند.
کلمات کلیدی
انعقاد و لخته سازی- جارتست – تصفیه پساب کشتارگاه مرغ – سولفات آلومینیوم- کلرید فریک- پلی آلومینیوم کلراید

مقدمه
تاریخچه استفاده از مواد منعقد کننده در تصفیه آب به منظور حذف کدورت بسیار طولانی است و به استفاده مصریان از آلوم در ۲۰۰۰ سال قبل از میلاد بر می گردد. در سال ۱۷۶۷ در انگلستان، مردم عادی جهت زلال سازی آبهای گل آلود از این ماده استفاده نمودند. در سال ۱۸۸۴ اولین امتیاز فرایند انعقاد به وسیله پر کلراید آهن در شرکت نئواورلئان به ثبت رسید و یکسال بعد دانشگاه Rutger نتایج اولین تحقیقات خود را در مورد آلوم بعنوان یک منعقد کننده انتشار داد.
به هم چسبیدن ذرات در گروهها و افزایش اندازه موثر و بنابراین سرعت ته نشینی، در بعضی مواقع امکان پذیر است. با وجود این، ذرات در گستره اندازه کلوئیدی دارای خصوصیاتی هستند که از به هم چسبیدن جلوگیری می کند. بارهای الکتریکی در سطح ذره می باشد. ترتیب مولکولی داخل بلورها، از دست دادن اتمها در اثر سایش سطوح و عوامل دیگر ممکن است باعث بوجود آمدن بار الکتریکی بر سطوح بشود. در اکثر آبهای سطحی، سطوح کلوئیدی بار منفی دارند. سوسپانسیونهای کلوئیدی که بطور طبیعی متراکم نمی شوند پایدار نامیده می شوند. مهمترین عامل پایداری سوسپانسیونهای کلوئیدی، نسبت سطح به حجم بالای ناشی از اندازه کوچک آنها می باشد.
انعقاد و لخته سازی فرایندهایی هستند که در آن ذرات بسیار ریز (کدریت و رنگ) بصورت توده هایی به اندازه کافی درشت در می آیند که در نهایت حذف آنها به روش های مختلف (ته نشین) با فیلتراسیون و یا شناوری با سرعت معقولی انجام می پذیرد. انعقاد و لخته سازی پدیده های پیچیده ای هستند که هنوز کاملاً شناخته نشده اند هر چند که تئوری هایی در این مورد وجود دارد[۱].
کشتارگاه دام معمولاً در اکثر شهرهای ایران وجود دارد که عمل کشتار در آنها به صورت سنتی و غیر اتوماتیک انجام می شود. گوشت مرغ از عمده ترین منابع تامین کننده مواد پروتئینی برای انسان می باشد. ذبح و آماده سازی مرغ برای مصرف از طریق صنعتی می تواند از اتلاف ضایعاتی که بعنوان منابع پروتئینی و مکمل غذایی طیور و مرغ و ماهی می باشند، جلوگیری کند. آب در کشتارگاههای مرغ در موارد پر کنی طیور (دستگاه اسکالدر) و تولید بخار جهت سیستم پخت ضایعات و سیستم پخت و شستشوی لاشه حیوان و انجماد و برودت بکار می رود. مشخصات فاضلاب تولیدی کشتارگاهها بر حسب ساده و پیچیده بودن آنها متفاوت می باشد .
با توجه به مکانیزه بودن سیستم های بکار رفته در کشتارگاههای مرغ، میزان مصرف آب در حداقل مقدار خود در حدود ۱۰ الی ۱۵ لیتر برای هر قطعه مرغ با وزن ۵/۱ کیلوگرم برآورد شده است آب ناشی از شستشوی لاشه مرغ یکی از عمده ترین منابع فاضلاب این صنعت را تشکیل می دهد، اگر چه خون حیوان بطور عمده برای تولید مواد پروتئینی به سیستم پودر گوشت منتقل می گردد، ولی خون باقیمانده و مایعات داخل بدن حیوان منبع اصلی مواد آلاینده در فاضلاب کشتارگاه محسوب می گردد. پساب ناشی از سیستم پر کنی و پساب ناشی از شستشوی دستگاهها، بخصوص دستگاه پخت از منابع دیگر ورود مواد آلاینده به فاضلاب محسوب می شوند.
مطالعات انجام شده در مورد غلظت فاضلاب کشتارگاههای مدرن مرغ، فاضلابی حدود ۳ برابر فاضلاب انسانی را نمایان می سازد. موضوع پسابهای صنعتی با توجه به تنوع آلاینده های تشکیل دهنده های آنها بعلت بهره گیری از هزاران ترکیب جدیدی که مورد استفاده قرار می دهند و مشکلاتی که دفع نادرست این پسابها ممکن است بوجود آورد از مدتها پیش مورد توجه بوده و قوانین بسیار سختی در حال حاضر در اکثر کشورهای صنعتی از نظر تخلیه پسابها به محیط به موارد اجراء در آمده است[۱].