پاورپوینت کامل العلل الوارده فی الأحادیث النبویه ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل العلل الوارده فی الأحادیث النبویه ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل العلل الوارده فی الأحادیث النبویه ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل العلل الوارده فی الأحادیث النبویه ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب، ۱۶ جلد دارد؛ جلد اول حاوی مقدمه مفصلی از محقق و بخشی از متن اصلی است و سایر مجلدات تا جلد ۱۵ بقیه متن را در بر دارند. مجلدات ۱ تا ۱۱ کتاب با تحقیق و تخریج دکتر محفوظ رحمان زین‌الله سلفی نگاشته شده است. جلدهای ۱۲ تا ۱۶ در تکمله مطالب کتاب و فهارس عامه آن با مقایسه میان نسخه‌های خطی و تعلیقات محمد بن صالح بن محمد دباسی نوشته شده است. جلد ۱۶ اختصاص به ذکر فهارس فنی کتاب دارد.

دارقطنی در این کتاب، در ذکر علل وارده در احادیث نبوی بر حافظه تکیه کرده است. وی اختلاف راویان در اسناد حدیث یا متن آن یا هر دو را ذکر نموده است. او گاه حدیث را از جانب خود مستند می‌کند، ولی معمولا جانب سند روایات را مهمل می‌گذارد. در کل، رسیدن به مصادر حقیقی وی، مشکل است؛ زیرا او جز در موارد نادر تصریح به آنها نمی‌کند[۱].

گزارش محتوا

درباره روش تألیف اثر باید گفت: دارقطنی، علل را مانند کتاب السنن و دیگر کتاب‌هایش ننوشته، بلکه این کتاب را از طریق رسیدن سؤالات به او نگاشته است؛ وی جواب‌ها را از حفظ املا می‌کرد؛ خطیب بغدادی در کتاب تاریخش در این‌باره نوشته: از برقانی پرسیدم آیا ابوالحسن دارقطنی علل را از حفظ بر تو املا می‌کرد؟ گفت بله. سپس قصه جمع این کتاب را برایم شرح داد و گفت: ابومنصور بن کرخی می‌خواست کتاب مسند معللی را بنگارد، او اصولش را به دارقطنی داد تا احادیث معلل را برایش روشن کند، سپس ابومنصور آن را به وراقین می‌سپرد و آنان هر حدیثی را در رقعه‌ای می‌نگاشتند. پس وقتی من می‌خواستم تعلیق دارقطنی بر احادیث را ببینم، ابوالحسن بر آن می‌نگریست و سپس از حفظ کلام را بر من املا می‌کرد و می‌گفت: «حدیث الأعمش عن أبی‌وائل عن عبدالله بن مسعود الحدیث الفلانی، اتفق فلان و فلان علی روایته و خالفهما فلان…» و هرآنچه در حدیث بود را ذکر می‌کرد و من کلامش را در رقعه‌ای جداگانه می‌نگاشتم… سپس ابومنصور مرد و این علل در کاغذها بود؛ من چند سال پس از وفات برقانی، به ابوالحسن دارقطنی گفتم: من قصد کرده‌ام این رقاع را مرتب کرده و در قالب کتاب مسندی ارائه کنم. او اجازه این کار را به من داد و من از روی کتابم بر وی قرائت کردم و مردم از روی نسخه من این روایات را نقل کردند[۲].

اصل این کتاب، از سؤالات غیر منظمی شکل گرفته که درباره احادیث معلل و… به دارقطنی رسیده است و او به اقتضای مقام، گاه به این موارد پاسخی طولانی داده، گاه پاسخی کوتاه. این سؤالات با «سأل» آغاز شده، سپس حدیث متضمن سؤال ارائه گردیده و پس از آن بلافاصله جواب با عبارت «فقال» ‌آمده است.

در کل، شیوه دارقطنی در پاسخ به سؤالات، متنوع است و می‌توان آن را در این موارد توضیح داد:

او غالبا آن راوی را که اختلاف اسناد از وی واقع شده، ذکر کرده و سپس وجوه اختلاف درباره او را متذکر می‌گردد؛ مثلا می‌گوید: «رواه زید بن أسلم عن أبیه و اختلف عن زید بن أسلم فرواه الدراوردی عبدالعزیز بن محمد عن زید بن أسلم عن أبیه… إلخ».
گاه می‌