پاورپوینت کامل الأنیس المطرب بروض القرطاس فی أخبار ملوک المغرب وتاریخ مدینه فاس ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الأنیس المطرب بروض القرطاس فی أخبار ملوک المغرب وتاریخ مدینه فاس ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الأنیس المطرب بروض القرطاس فی أخبار ملوک المغرب وتاریخ مدینه فاس ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الأنیس المطرب بروض القرطاس فی أخبار ملوک المغرب وتاریخ مدینه فاس ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا

۲.۱ شیوه تدوین
۲.۲ اسلوب نگارش

۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب با مقدمه مؤلف آغاز شده و مطالب به‌صورت بیان وقایع مهم، به‌ترتیب وقوع، درج شده است.

با بررسی دقیق می‌توان کتاب را به دو بخش‌ تقسیم‌ کرد: بخش نخست، تاریخ محلی فاس است که به تحولات آن از بدو‌ تأسیس‌ تا‌ دوره بنومرین پرداخته و بخش دوم را می‌توان تاریخ مغرب اقصی دانست که مؤلف‌ به‌ شرح حال و وقایع سیاسی – ‌اجتماعی دودمان‌های حاکم در آن ناحیه چون ادریسیان، حکومت‌ قبایل‌ زنانه: بنی‌مغراوه و بنی‌یفرن، مرابطون، موحدون و به‌ویژه مخدومان خویش، یعنی مرینی‌ها پرداخته است‌[۱].

با استقصای دقیق می‌توان منابع مورد استفاده مؤلف را به چهار‌ گروه‌ تقسیم‌ کرد:

منابع شناخته‌شده از قبیل «المقباس فی أخبار الأندلس والمغرب و تاریخ فاس»، ارجوز‌ تاریخی «نظم السلوک فی الأنبیاء والخلفاء والملوک» از عبدالعزیز ملزوزی، «المقتبس فی أخبار المغرب‌ وفاس‌ والأندلس»‌ از محمد بن حماد برنسی سبتی، «تاریخ مدینه فاس» ابوالقاسم بن جنون و…؛
منابع ناشناخته: استفاده از منابع ناشناخته و مبهم در مقایسه با منابع دسته اول، چندان زیاد نیست؛ مؤلف از‌ این‌ منابع گاه‌ با‌ «ذکر‌ بعض المورخین» و گاه با گزینش روایتی‌ که‌ تقریبا همیشه مرسل است، اشاره کرده؛ حجم گزارش‌های تاریخی کتاب که‌ بر‌ این دسته از منابع مبتنی هستند‌، اندک و انگشت‌شمارند؛ با‌ این‌ وصف آشکار است که ابن‌ ابی‌ زرع در بخش‌های روایتی کتاب، خود را به ذکر نام منابع مورد‌ استفاده‌ ملتزم می‌دانسته است؛
اسناد: نویسنده‌ به استفاده‌ گسترده از کتیبه‌ها، مسکوکات‌، عهدنامه‌ها و مکتوبات اداری در اثر خود، عنایت جدی دارد و از این نظر، می‌توان کتاب‌ را‌ درخور ستایش دانست؛ مثلا به‌ هنگام‌ بحث از‌ زاویه قرویین،‌ علاوه بر تشریح دقیق‌ عناصر معماری و ساختمانی، در برخورد با هر کتیبه، آن را بازخوانی و در اثر خود منعکس‌ می‌کند؛
منابع شفاهی[۲].

گزارش محتوا

این اثر را باید در زمره تواریخ محلی‌ قلمداد‌ کرد و برخلاف نام فریبای آن که گویی کتاب را تاریخ منطقه‌ای مغرب، به‌ویژه فاس معرفی می‌کند، از اوضاع سیاسی – ‌اجتماعی مغرب اوسط و ادنی سخنی به میان‌ نیاورده‌ است؛ این موضوع نباید موجب گردد تا شبهه افتادگی بخش‌هایی از کتاب را درست بپنداریم؛ چراکه نسخه‌های خطی متعددی از کتاب در دست است که محتوای‌ آنها‌ یکی‌ است و بی‌هیچ سقطی، از‌ آغاز‌ تا‌ انجام اثر را در بر دارد. از این توصیف می‌توان دریافت که مراد مؤلف از ذکر مغرب در عنوان کتاب، تنها‌ اشاره‌ به‌ مغرب اقصی بوده است. به‌هرروی «الأنیس‌ المطرب»‌ که امروزه به‌ویژه پس از تألیف کتابی به همین نام از سوی محمد بن الطیب علمی، با نام اختصاری‌ قرطاس‌ شناخته‌ شده است، یک دوره تاریخ مغرب اقصی با تأکید بر‌ تحولات سیاسی – ‌اجتماعی فاس از سال ۱۴۵ق، تا زمان تألیف کتاب، یعنی ۷۲۶ق را در بر دارد[۳].

مقدمه‌ مؤلف نکته جدید و قابل ملاحظه‌ای ندارد و پس از حمد و سپاس خدا‌ و درود‌ بر‌ پیامبر(ص)، به‌صورت مبالغه‌آمیزی «دولت علیه سعیده‌ بنی‌ مرین» و به‌ویژه از میان آنها «پادشاه زمان، چراغ اسلام و ایمان، امیرالمسلمین‌ ابوسعید‌ عثمان» را ستوده است[۴].

مؤلف بی‌تردید‌ به‌ ادریسیان و علویان مغرب علاقه بسیار داشته‌ و از‌ آنان‌ به‌‌عنوان‌ اهل بیت پیامبر‌ یاد‌ می‌کند؛ ادریس اول را مولای خود دانسته و ادریس دوم را مبالغه‌آمیز ستوده و کرارا بر‌ امامان‌ ادریسی‌ دعا کرده است؛ به‌گونه‌ای که‌ توان‌ گفت‌ پس‌ از‌ بنومرین‌، ادریسیان رفیع‌ترین مرتبه را در نظر او دارند. بااین‌همه، اطلاعات او در باب ادریسیان را به‌هیچ‌وجه نباید بی‌چون‌وچرا پذیرفت؛ زیرا در‌ باب شکل‌گیری دولت ادریسی به اشتباه، قیام نفس زکیه را با قیام فخ درآمیخته است و برخلاف گزارش‌های فراوان تاریخی که به هنگام وقوع حادثه فخ، هادی را خلیفه‌ عباسی‌ می‌داند، او از مهدی به‌عنوان خلیفه یاد کرده است. به‌هرروی اطلاعات او در باب شکل‌گیری دولت ادریسی با کهن‌ترین تاریخ در دسترس از این‌ خاندان،‌ یعنی «أخبار فخ» رازی تناقض بسیار دارد[۵].

مؤلف‌ در‌ بخش دوم، یعنی تواریخ سلسله‌‌های‌ حکومت‌گر مغرب اقصی، نه‌تنها خود را به فاس محدود نکرده که به‌تناسب از روابط این خاندان‌ها با حاکمان اندلس نیز سخن‌ گفته‌ است؛ به‌ویژه، نبردهای‌ مسلمانان‌ و مسیحیان در اندلس را با همه جزئیات منعکس کرده است؛ روایت او از ن