پاورپوینت کامل ع‍ب‍دال‍رح‍م‍ن‌ س‍ل‍م‍ی‌ ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ع‍ب‍دال‍رح‍م‍ن‌ س‍ل‍م‍ی‌ ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ع‍ب‍دال‍رح‍م‍ن‌ س‍ل‍م‍ی‌ ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ع‍ب‍دال‍رح‍م‍ن‌ س‍ل‍م‍ی‌ ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ولادت
۲ اساتید
۳ شاگردان
۴ جایگاه علمى
۵ آثار
۶ سلمى در سخن ابن عربى
۷ عارفانه‌ها
۸ وابسته‌ها

ولادت

او متولد ۱۰ جمادی الآخر سال ۳۲۵ قمری در نیشابور بود، نسبت او به سلیم بن منصور از قبیل مضر مى‌رسد که قبیل مشهورى از قبایل عرب بوده است.شریبه در مقدّم طبقات الصوفیه، با ذکر این مطلب استنباط کرده است که «با این دلیل، رأى کسانى که مى‌گویند عقلیّت تازى رشد و نموّ تصوّف را بر نمى‌تابد، و در حقیقت تصوّف عصیان روح آریایى بر دیانت سامى فاتح بوده»، مردود است. وى از احفاد شیخ ابوعمرو بن نجید سلمى(وفات،۳۶۶ ه‍.ق.) بوده است.

اساتید

سلمى براى کسب حدیث و تصوف سفرهاى بسیارى کرد، و به عراق، رى، همدان، مرو، حجاز، و شهرهاى دیگر جهان اسلامى رفت، و سرانجام در نیشابور رحل اقامت افکند.از شیوخ او ابوالحسن دارقطنى در حدیث و تفسیر، و ابونصر سرّاج طوسى صاحب اللمع، و ابوالقاسم نصر آبادى(وفات،۳۷۲ ه‍.ق.) و ابوعمرو اسمعیل بن نجید، در تصوّف نامبردارند، جز این‌ها نیز از (۲۸) عالم و صوفى دیگر نیز کسب علم و معرفت کرده است.

سلمى از دودمانى مشهور و متمکّن در نیشابور بوده است و گفته‌اند«او را کتب خانه‌یى بزرگ بوده که در آنجا کتاب‌هاى زیاد و نادرى جمع کرده بوده که برخى از آنها کمیاب بوده، و دانشمندان نیشابور و شیوخ آن شهر از نفایس کتب آن عاریه مى‌گرفتند.»

شاگردان

شهرت و محبوبیت سلمى و آثار او، که تقریبا از زمان حیات او آغاز گردید، بیشتر به واسط شاگردان او بوده است که سخنان استاد و اخبارى را که از وى شنیده بودند در کتاب‌هاى خود نقل کرده‌اند.معروفترین شاگرد او ابوالقاسم قشیرى (متوفى ۴۶۵) است که سخنان فراوانى از قول استاد خود در رسال قشیریه نقل کرده است.

ابونعیم اصفهانى(متوفى ۴۳۰) نیز، که سفرى به نیشابور کرده و به ملاقات با سلمى نایل شده بود، به اهمیت مقام سلمى به عنوان مورخ و راوى بزرگ صوفیه اشاره کرده است. خطیب بغدادى(متوفى ۴۶۳) نیز اخبار فراوانى از قول سلمى در تاریخ بغداد نقل کرده است.

جایگاه علمى

سلمى بیش از هر چیز مورخ و گرد آورند سخنان مشایخ پیشین و اخبار ایشان است، و از قدیم نیز نویسندگان از او به همین عنوان یاد کرده‌اند، چنانکه مثلاًخطیب بغدادى در تاریخ بغداد مى‌نویسد: «و کان ذا عنایه باخبار الصوفیه»، و ابوالمظفر اسفراینى (متوفى ۴۷۱) در التبصیر فى‌الدین او را یکى از مشایخ صوفیه و جمع آورند اشارات و احادیث مشایخ معرفى کرده است.هجویرى نیز در کشف المحجوب او را «نقال طریقت و کلام مشایخ» نامیده است.

نویسند تاریخ نیشابور (منتخب کتاب السیاق) نیز با این عبارت از او یاد کرده است: «شیخ الطریقه فى وقته، الموفق فى جمع علوم الحقایق و معرفه طریق التصوف، و صاحب التصانیف المشهوره فى علوم القوم»، و سپس افزوده است که «جمع من الکتب ما لم یسبق الى ترتیبه فى غیره حتى بلغ فهرست تصانیفه المأه او اکثر».

حاکم نیشابورى گفت: اگر ابوعبدالرحمن از ابدال نباشد، پس در روى زمین هیچ ولىّ وجود ندارد.

وفات

در روز ۳ شعبان سال ۴۱۲ هجری قمری در شهر نیشابور درگذشت،

آثار

از آثار مهم او نخست باید از حقایق التفسیر نام برد که با نوشتن آن از همان زمان حیات مخالفان و موافقان بسیارى پیدا کرد.ابن جوزى و ابن تیمیّه و واحدى و ذهبى و سیوطى بر او حمله کرده‌اند.اتّهام مخالفان او از دو جهت بود:(۱)سلمى حقایق التفسیر را براى صوفیان تألیف کرده؛(۲) احادیثى براى صوفیان وضع کرده است.واحدى مى‌گفت «اگر آنچه را که سلمى در این کتاب گرد آورده تفسیر بداند، کافر شده است». ذهبى مى‌گفت «در حقایق التفسیر مطالبى هست که اصلا درست نمى‌نماید، برخى از پیشوایان آنها را از جمل زندق باطنیّه، و برخى عرفان و حقیقت مى‌شمارند، به خدا پناه مى‌بریم از ضلالت و از سخن گفتن به هواى نفس و جهالت». و سیوطى(وفات،۹۱۱ ه‍.ق.)آن را تفسیری «ناپسندیده» قلمداد کرده است.

اما از اهل ظاهر که بگذریم، بسیارى از عالمان دین و بویژه عارفان و صوفیان، آن را پسندیده، و براى مطالب آن محمل تراشیده‌اند.مثلاًسبکی گفته است «ابوعبدالرحمن به ذکر تأویلات صوفیّه بسنده کرده.و قرآن حامل وجوه بسیار است، و سلمى راوى بوده، و نقل کنند کفر، کافر نباشد». و نیز بر خلاف این مخالفت‌ها، این تفسیر در زمان خود مؤلّف از اقبال بزرگان و مردم برخوردار بوده، چنانکه ابوحامد اسفراینى آن را استماع کرده است.و امیر نصر بن سبک تگین آن را پسندیده، و ابونعیم اصفهانى و ابوعبداللّه حاکم(وفات،۴۰۵ ه‍.ق.)هر دو سلمى را بسیار ستوده‌اند، و حتّى حاکم گفته است «اگر ابوعبدالرحمن از ابدال نباشد، پس در روى زمین هیچ ولىّ وجود ندارد.»

یکى دیگر از آثار مهم او طبقات الصوفیّه است.در این راه سلمى نخستین مؤلف نبود چه پیش از او مثلاًابوسعید ابن الاعرابى(وفات،۳۴۱ ه‍.ق.) کتاب طبقات النّساک، و ابوبکر محمد بن داوود نیشابورى(وفات،۳۴۲ ه‍.ق.) از شیوخ سلمى اخبار الصوفیه و الزهاد را تألیف کرده بودند.اما از زمانى که سلمى کتاب خود را نوشته، نوشت او مرجع بسیارى از مؤرّخان و ترجمه نویسان قرار گرفته است.مثلاًابونعیم اصفهانى(-حلیه، ۴۲/۱۰) و خطیب در تاریخ بغ