پاورپوینت کامل سیمای آفتاب سیری در زندگانی حضرت مهدی علیه‌السلام ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیمای آفتاب سیری در زندگانی حضرت مهدی علیه‌السلام ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیمای آفتاب سیری در زندگانی حضرت مهدی علیه‌السلام ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیمای آفتاب سیری در زندگانی حضرت مهدی علیه‌السلام ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله

ساختار

کتاب با پیشگفتارى از نویسنده آغاز شده و نویسنده با بهره‌گیرى از آیات قرآن و روایات شیعه، در قالب بیست و پنج درس، این عناوین را به بحث گذاشته است: مهدویت در اسلام، مشخصات و اوصاف حضرت مهدى(عج)، غیبت و فلسفه غیبت حضرت مهدى(عج)، نواب خاص، یاران، توقیعات و علائم و نشانه‌هاى حضرت مهدى(عج)، حکومت واحد جهانى، جهان در عصر قبل از ظهور و پس از ظهور حضرت، رجعت در زمان ظهور امام مهدى(عج).

گزارش محتوا

نویسنده در پیشگفتار، ضمن بررسى آینده جهان از نظر شیعه، به بحث از لزوم شناخت امام زمان(عج)، راه‌هاى معرفت امام(عج) و نکاتى پیرامون انگیزه تألیف پرداخته است.

درس اول، به بحث از مصلح کل یا موعود کل ملل اختصاص یافته است. نویسنده بر این باور است که عقیده به مصلح کل، اختصاص به شیعه یا مسلمانان ندارد، بلکه تمام ادیان و مذاهب آسمانى در این عقیده مشترکند و پیروان همه ادیان معتقدند که در یک عصر تاریک و بحرانى که جهان را فساد و بیدادگرى و بى‌دینى فراگرفته، نجات‌دهنده‌اى بزرگ طلوع مى‌کند و به‌واسطه نیروى فوق‌العاده غیبى، اوضاع آشفته جهان را اصلاح کرده و خداپرستى را بر بى‌دینى و مادى‌گرى غلبه مى‌دهد.

وى با اشاره به این که نباید مهدى(ع) و نجات‌دهنده جهان را به یک ملت معینى اختصاص داد، تأکید مى‌نماید که در صدد اثبات مهدى موعود(عج) با استدلال به بشارت‌هاى کتب قدیم نیست، بلکه مقصود وى در این درس، اثبات این امر است که عقیده به ظهور یک نجات‌دهنده فوق‌العاده جهانى، یک عقیده مشترک است که از مصدر وحى سرچشمه گرفته و همه پیامبران بدان بشارت داده و همه ملل در انتظار او هستند، لکن در تطبیق آن اشتباه کرده‌اند.

نویسنده در درس دوم، به‌منظور نگاه به مهدویت از منظر اسلام، به دنبال آن است تا آن مصلح کل و موعود ملل را در شخص حضرت حجت بن الحسن(ع)، پسر امام عسکرى(ع)، خلاصه کرده و در ضمن، سؤالاتى که از طرف بعضى از مخالفان شیعه به خاطر تعصب‌هاى بى‌جایشان مطرح شده، پاسخ دهد. این پرسش‌ها، عبارتند از اینکه: آیا مهدویت از مخترعات شیعه است؟ آیا اهل سنت به مهدى موعود(عج) به شکلى که شیعه معتقد است، عقیده دارند؟ و…

در درس سوم، به بعضى از کلمات و روایاتى که از ائمه(ع) در مورد وجود حضرت مهدى(عج) صادر شده و نیز بشارت‌هایى که در مورد وجود آن حضرت(ع) داده شده، اشاره گردیده است. نویسنده در این درس، به ذکر چند روایت از هر معصومى(ع) اکتفا نموده است.

در درس چهارم، مشخصات و اوصاف حضرت مهدى(عج) بیان شده است. نویسنده، معتقد است که شناختن مشخصات آن حضرت(ع)، از دو جهت داراى اهمیت مى‌باشد:

از نظر تکلیف، زیرا شناختن امام، شرعا و عقلا واجب است؛
از جهت شناختن دروغ و باطل بودن دعاوى کسانى که به دروغ ادعاى مهدویت کرده‌اند.

در درس پنجم، نسبت حضرت مهدى(عج) از طرف پدر و مادر بررسى و سرگذشت مادر آن حضرت(ع)، مفصلا بیان شده است.

نویسنده در درس ششم، در چهار قسمت، به مطالعه ولادت امام زمان(عج) پرداخته است: دوران قبل از ولادت، ایام ولادت، دوران پس از ولادت، علماى اهل سنت و مسئله ولادت.

نویسنده به این نکته اشاره نموده که ممکن است گفته شود اگر امام عسکرى(ع) فرزندى به نام مهدى(عج) داشت، باید علماى اهل سنت هم آن را در کتبشان مى‌نوشتند و در پاسخ به این شبهه، به تعدادى از علماى اهل سنت که حضرت مهدى(عج) را فرزند امام عسکرى(ع) مى‌دانند، اشاره کرده است. بعضى از ایشان عبارتند از: محمد بن طلحه شافعى، محمد بن یوسف، ابن صباغ مالکى، یوسف بن قزاوغلى، شبلنجى، ابن حجر و…

در درس هفتم، فلسفه اعتقاد به وجود حضرت مهدى(عج) مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده در این درس، به این مطلب پرداخته است که چرا شیعه اصرار دارد باید فعلا حضرت مهدى(عج) زنده باشد. در این عقیده چه سرى است؟ وى مباحث مربوط به این مسئله را تحت عناوین زیر، به‌صورت سؤال، مطرح کرده و بدان‌ها پاسخ داده است:

فلسفه اعتقاد به امام حى چیست؟ آیا نظام امامت، امرى مستمر است یا پس از انقطاع و فترت، دو مرتبه با ظهور حضرت مهدى(عج) از نو برقرار مى‌شود؟ تفسیر آیه «… اتقوا الله و ابتغوا الیه الوسیله» چیست؟

در درس هشتم، از فلسفه غیبت آن حضرت(عج) صحبت به میان آمده و نویسنده مسائل مربوط به این مطلب را تحت پرسش‌هاى زیر مطرح و به آن‌ها پاسخ داده است: آیا غیبت از ساخته‌هاى برخى از شیعیان از قبیل عثمان بن سعید است؟ براى امام زمان(عج) چند غیبت است؟ فلسفه غیبت صغرى چه بود؟ آیا غیبت کبرى حدى دارد، فلسفه غیبت چیست؟

از جمله حکمت‌هایى که نویسنده براى غیبت کبرى برشمرده، مى‌توان به آزمایش و امتحان، بیعت نکردن با ستمکاران، نجات از قتل، قدرشناسى، آمادگى پذیرش و… اشاره کرد.

در درس نهم نیز به چند سؤال در مورد امامت و غیبت حضرت مهدى(عج) پاسخ داده شده است. این سؤالات عبارتند از اینکه: آیا یک کودک پنج ساله مى‌تواند امام شود؟ آیا براى یک انسان این مقدار عمر ممکن است؟ اگر امام زمان(عج) در بین مردم ظاهر مى‌شد، چه محذورى پیش مى‌آمد؟ مگر امام(ع) از شهادت مى‌ترسد؟ آیا خدا قدرت حفظ امام را ندارد و نمى‌تواند او را از شر دشمنان حفظ کند؟ اگر امام(ع) ظاهر بود، آیا ممکن نبود که ستمگران تسلیم او شده و با ایشان بیعت کنند؟ اگر امام(ع) ظاهر بود و با ستمگران پیمان عدم تعرض مى‌بست، چه مى‌شد؟ اگر امام(ع) ظاهر بود، ولى در برابر ستمگران سکوت مى‌کرد تا سالم بماند، چه مى‌شد؟ چرا امام(ع) در غیبت کبرى، همانند غیبت صغرى، نواب خاص تعیین نکرد؟ و…

در درس دهم، مطالبى پیرامون غیبت صغرى و نواب خاص حضرت مهدى(عج) و در درس یازدهم، نکاتى در مورد غیبت کبرى و نواب عام آن حضرت(ع) مطرح شده است.

در درس دوازدهم، قیام و انقلاب قبل از قیام حضرت مهدى(عج) مورد بررسى قرار گرفته است. در این مورد، دو نظر متخالف و متضاد وجود دارد: عده‌اى هر قیام و نهضتى را قبل از نهضت حضرت مهدى(عج) محکوم به بطلان دانسته و در مقابل، عده‌اى دیگر، قیام علیه ستمگران را در عصر غیبت، نه تنها جایز، بلکه واجب دانسته و سکوت را خیانت به اسلام مى‌دانند.

وظایف شیعه در زمان غیبت، در درس سیزدهم بیان شده است که برخى از آن‌ها عبارتند از: یاد امام زمان(عج)، دعا براى شناخت و سلامتى آن حضرت(ع)، توسل، خودسازى، توبه، اظهار علاقه، اظهار حزن، ترک توقیت، احترام به منتسبین به آن حضرت(ع)، ارجاع مردم به ایشان و…

در درس چهاردهم، ضمن بحث از ملاقات با حضرت مهدى(عج)، به این سه سؤال پاسخ داده شده است که: منظور از ملاقات چیست؟ فایده مطرح کردن دیدار با امام زمان(عج) چیست؟ اگر ملاقات ممکن است، پس چرا باید مدعى ملاقات را تکذیب کرد؟

در درس پانزدهم، واژه انتظار فرج، از لحاظ مفهومى بررسى شده و در پایان، به سه سؤال زیر در مورد انتظار، پاسخ داده شده است:

منتظر واقعى کیست؟
ریشه و اساس انتظار چیست؟
آیا انتظار عامل تخدیر است؟

در درس شانزدهم، از یاران حضرت مهدى(عج) بحث شده است. منظور نویسنده در این درس، اشاره به ویژگى یاران آن حضرت مى‌باشد، نه اصل اثبات این جهت که حضرت داراى یارانى باوفاست.

در درس هفدهم، توقیعات صادره از طرف حضرت مهدى(عج) مورد بررسى قرار گرفته و در درس هجدهم، در مورد چگونگى عرض اعمال بر آن حضرت(ع) بحث شده است.

نویسنده در درس نوزدهم، به دنبال پاسخ به این سؤال مى‌باشد که آیا شب قدر، تنها در زمان پیامبر(ص) بوده یا در هر سال وجود دارد و صاحب شب قدر، چه کسى مى‌باشد.

درس بیستم، علائم و نشانه‌هاى ظهور حضرت مهدى(عج) را در خود جاى داده است. این علائم عبارتند از: خروج دجال، صیحه و نداى آسمانى، خروج سفیانى، خسف بیدا، قتل نفس زکیه، خروج سید حسنى، کسوف در نیمه ماه رمضان و خسوف در آخر آن.

در درس بیست و یکم، وضعیت جهان، در سه مرحله قبل از ظهور، ظهور و پس از آن مورد بررسى قرار گرفته است. نویسنده معتقد است با استفاده از روایات، مى‌توان فهمید که در پرتو حکومت عدل مهدوى، جهانى به وجود خواهد آمد، خالى از تبعیض‌ها، اختلاف‌هاى طبقاتى و صف‌بندى‌هاى مفسده‌آفرین.

وى به‌طور اختصار و اجمال، به قسمتى از پیشرفت‌ها در عصر بعد از ظهور، اشاره کرده است که برخى از آن‌ها عبارتند از: پیشرفت علوم، صنایع، امور قضایى، عدالت اقتصادى و اجتماعى، پاک‌