پاورپوینت کامل ابوعمرو دانی ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ابوعمرو دانی ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ابوعمرو دانی ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ابوعمرو دانی ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ولادت
۲ تحصیلات
۳ مشایخ و استادان
۴ شاگردان و راویان
۵ علم قرائت
۶ وفات
۷ آثار
۸ منابع مقاله
۹ وابسته‌ها

ولادت

خاندان وى که از موالى حاکمان اموى اندلس بودند، از روستاى قوته راشه واقع در حوم قرطبه برخاستند. ابوعمرو به ابن صیرفى نیز شهرت داشته است. وی در ۳۷۱ق برابر با ۹۸۱م زاده شد.

تحصیلات

اطلاعات اندکى که از شرح حال ابوعمرو داریم برگرفته از نوشته‌اى به قلم خود اوست که یاقوت آن را نقل کرده است.بنابر این گزارش و دیگر منابع، ابوعمرو در ۱۴ سالگى تحصیل علم را آغاز کرد.نخست سالیانى به حلق درس عالمان و محدثان بزرگ قرطبه پیوست، تا آنکه در محرم ۳۹۷ راهى مشرق شد.

وى ۴ ماه در قیروان اقامت کرد و نزد جمعى از شیوخ آن دیار حدیث فرا گرفت.

در شوال همان سال به مصر در آمد و تا موسم حج ۳۹۸ق در آنجا ماندگار شد.

در همین سال حج گزارد و در مکه اقامت کرد و از محدثان برجست حجاز حدیث، فقه، ادبیات و دانشهاى دیگر آموخت.

آنگاه از مکه به مصر بازگشت و پس از اندک زمانى راهى مغرب شد و در مسیر سفر چند ماهى در قیروان اقامت گزید.

بازگشت ابوعمرو به قرطبه در ۳۹۹ق با آغاز شورش بربرها بر زمامداران اموى-که به انقراض سلسل آنان انجامید-همزمان گردید. حدود ۴ سال در زادگاهش به سر برد و پس از آن ۷ سال در سر قسطه اقامت کرد.سپس به وطّه و در ۴۰۹ق به دانیه سفر کرد و همان سال به میورقه رفت و ۸ سال در آنجا بماند.

سرانجام ابوعمرو در ۴۱۷ق به دانیه رفت و تا آخر عمر در همانجا زیست و به تعلیم و تدریس و تألیف روزگار سپرى ساخت.

دقت در ضبط، توانمندى حافظه و هوش سرشار را از ویژگی‌هاى ابوعمرو دانى برشمرده‌اند. قطعاتى که از ارجوز اعتقادى وى در دست است، از تعصب شدید مذهبى و عرق دینى او حکایت دارد.زهد و پارسایى او را مى‌توان تا حدودى تحت تأثیر ویژگی‌هاى روحانى و سجایاى اخلاقى استادانش، به ویژه ابن ابى زمنین (ه‍ م) دانست.

مشایخ و استادان

ابوعمرو دانى استادان اندلسى، مصرى، حجازى، شامى و عراقى بسیار دیده بود که تهی فهرست جامعى از آنان میسر نیست و منابع موجود تنها به ذکر نام بعضى از مشهورترین ایشان پرداخته‌اند.در میان شیوخ وى، ابوالمطرف عبدالرحمن بن عثمان قشیرى زاهد، جایگاه ویژه‌اى دارد،

زیرا ابوعمرو بیش از مجموع احادیثى که از دیگران نقل کرده، احادیث او را در آثار خود آورده است.

ابن ابى زمنین، محدث بزرگ اندلس نیز در شمار مشایخ حدیث وى بوده است.همچنین ابوالعباس احمد بن محمد، بدر قاضى، ابومحمد عبدالرحمن بن عمر بن محمد معدل، عبدالوهاب بن احمد بن حسن بن منیر خشّاب، احمد بن ابراهیم بن فراس معدل مکى و ابوالحسن على بن محمد قابسى از دیگر مشایخ او در حدیثند.

از استادان وى در قرائت، نامدارتر از همه، طاهر بن عبدالمنعم ابن غلبون (د ۳۹۹ ق) بود که ابوعمرو قرآن را به چند روایت از روایات مشهور قراء سبع همچون حفص از عاصم نزد او ختم کرده بود. از شیوخ دیگر وى در قرائت که در مقدم التیسیر از آنان نام برده (ص ۱۰-۱۶)، ابوالفتح فارس بن احمد حمصى، ابوالقاسم خلف بن ابراهیم خاقانى و ابوالقاسم عبدالعزیز بن جعفر، معروف به ابن ابى غسّان را باید نام برد.ابومسلم محمد بن احمد کاتب بغدادى نیز استاد دیگر وى در حدیث و قرائت است که ابوعمرو نزد او کتاب السبع ابن مجاهد را استماع کرده است.

شاگردان و راویان

جمع کثیرى از مقریان، محدثان، فقیهان و ادیبان اندلس، به ویژه اهل دانیه، از ابوعمرو بهر علمى گرفته‌اند.وى پس از بازگشت از سفر مشرق در میورقه، المریه و دیگر شهرهاى اندلس، به خصوص دانیه، بر مسند افادت تکیه زد و شاگردان بسیارى را در علم قرائات و دیگر زمینه‌ها پرورش داد.

۳ تن از مشهورترین آنان، مقریانى هستند که خود در اندلس حوزه‌هاى قرائت تشکیل داده‌اند:یکى، فرزندش ابوالعباس احمد(د ۴۷۱ ق) است که پس از پدر در دانیه بر مسند اقراء تکیه زد؛ دیگرى، ابوداوود سلیمان ابن نجاح مغربى، شیخ القراء بلنسیه (د ۴۹۶ ق) است که مدت مدیدى در ملازمت ابوعمرو دانى به سر برد و بیشتر تألیفات وى را از خود او استماع کرد و آثار ابوعمرو دانى را در سراسر اندلس رواج داد؛ سومى، ابوعبدالله محمد بن عیسى تجیبى طلیطلى، معروف به مغامى(د ۴۸۵ ق) است که در اشبیلیه به تدریس قرائت اشتغال داشت.

شهرت ابوعمرو دانى به عنوان مقرى و تألیفات مشهور او در علم قرائت، مقام علمى او را در حدیث از نظرها دور داشته است.این در حالى است که منابع کهن از او به عنوان محدثى بزرگ که از مغرب به مشرق در طلب حدیث سفر کرده است، یاد مى‌کنند.تألیف شناخته شد او در حدیث کتاب السنن الوارده فى الفتن است که بنا به گفت ذهبى(سیر،۸۱/۱۸) گواه تبحّر او در علم حدیث است.ابوعمرو در این تألیف، کتاب جامعى در باب روایات مربوط به حوادث آخر الزمان و فساد روزگار و «اشراط الساعه»گرد آورده است.

علم قرائت

رونق فراوان حوزه‌هاى تدریس قرائت در مشرق اسلامى، ابوعمرو دانى را که در طلب دانش به شرق آمده بود، سخت شیفته گردانید و او را بر آن داشت تا قرائت را رشت تخصصى خود قرار دهد.وى در کتاب طبقات القراء، زندگى نامه و شیوخ و تلامیذ و فهرست آثار هم قاریان و مقریان را از صحابه و تابعین گرفته، تا عصر خود به ترتیب الفبایى گرد آورد و همین تتبع و پى جویى سیر تاریخى و تحول علم قرائات که ابوعمرو در تألیف این کتاب رنج آن را بر خود هموار ساخت، آنچنان دانش و بینشى، براى وى فراهم آورد که توانست پس از ابن مجاهد (ه‍ م)جایگاهى بلند در علم قرائات به خویش اختصاص دهد؛ چنانکه یک سده بعد، ابن خیر اشبیلى از بین ۷۶ فقره کتاب‌هاى درسى قرائات که نزد استادان و مشایخ خود خوانده،۱۶ مورد از تألیفات ابوعمرو دانى را در فهرس خود آورده است.نیز بنا به گزارش ذهبى در طى قرنها، قاریان و مقریان همه بر نوشته‌هاى ابوعمرو اعتماد مى‌کرده و به تبحر وى در علوم قرآنى اذعان داشته‌اند.

ابوعمرو بر ترویج هر چه بیشتر قرائات هفتگانه همت گماشت.وى تمامى طرق و روایات مشهور و غیر مشهور قرائات سبعه را که در زمان او از ۵۰۰ طریق مى‌گذشت، استقصا کرد و در کتاب جامع البیان گرد

آورد و به شرح و بسط آنها پرداخت.ابن جزرى این کتاب را که از منابع عمد اوست، کتابى بى‌مانند وصف مى‌کند.