پاورپوینت کامل سوشیانت منجی ایرانویج منجی و آخر الزمان در ادبیات پیشگویانه زردشتی ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سوشیانت منجی ایرانویج منجی و آخر الزمان در ادبیات پیشگویانه زردشتی ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سوشیانت منجی ایرانویج منجی و آخر الزمان در ادبیات پیشگویانه زردشتی ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سوشیانت منجی ایرانویج منجی و آخر الزمان در ادبیات پیشگویانه زردشتی ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ منابع مقاله
۵ وابسته‌ها

ساختار

کتاب با دو مقدمه از استاد کریستین بونو و مؤلف در توضیح جایگاه کتاب و تبیین فصول آن آغاز شده و مطالب در پنج فصل(با عنوان فرگرد) ابتدا به بیان عقاید زرتشتیان در خصوص مسئله موعود و آخرالزمان در ادبیات پیشگویانه زرتشتى، با استناد به متون پهلوى، آن چنان که بوده و هست، پرداخته و به ویژه در بخش سوم، اصل متون ارائه شده است.

در ادامه به بیان اختلافات و تضادهاى موجود و چگونگى جعل و دست‌کارى در متون زرتشتى به خصوص در سده‌هاى دوم تا چهارم هجرى توجه شده است.

مؤلف معتقد است، برخلاف تصور برخى که قائلند: منجى از آیین زرتشتى وارد دین یهودیت شده، سپس به مسیحیت و سرانجام به اسلام انتقال یافته، مسیر در جهت عکس طى شده است؛ یعنى اعتقاد آئین زرتشتى به منجى موعود در آخرالزمان، تحت تأثیر بینش ابراهیمى، به ویژه اسلام شکل گرفته است.

مؤلف هر فصل از کتاب را به «فرگرد»، که هر فصل از کتاب «وندیداد»، یکى از پنج بخش اوستاى موجود مى‌باشد، نامگذارى کرده است.

نویسنده جهت استفاده بهتر خوانندگان غیر متخصص، براى کلیه اعلام و واژگان نامأنوس و مبهم، در بخش پى‌نوشت‌هاى هر فرگرد یا بخش، یادداشت‌هایى افزوده که خواننده را از سرگردانى و پریشانى در منابع مختلف و بعضا نایاب و کمیاب مى‌رهاند.

گزارش محتوا

در فرگرد اول، که خلاصه‌اى است از داده‌هاى پراکنده متون زرتشتى درباره اعتقاد به دوره دوازده هزارساله تاریخ بشریت، موعود زرتشتى(سوشیانت) با توجه به آنچه در اوستا و دیگر منابع پهلوى آمده، معرفى مى‌شود.

در این مبحث، به کلیه مواردى که در اوستا از سوشیانت(سوشیانس) یاد مى‌شود، همچون «گاثاها»، «یسنا» و «یشت‌ها» اشاره شده، آنگاه با توجه به روایات و کتب پهلوى، موضوع شرح و بسط مى‌یابد.

در این بخش، پس از معرفى سه پسر آینده زرتشت، که همان موعودهاى نجات‌بخش هستند و بنا به معتقدات زرتشتى هر یک در سر هزاره‌اى ظهور مى‌کنند، از شش پارساى جاودانى که همان یاران و و فرمانروایان معنوى و روحانى سوشیانت‌اند نیز ذکرى به میان آمده است.

در ادامه، با توجه به مطالب «یشت‌ها» و «دین کرد»، مادران هر یک از این موعودها معرفى شده و در آخر، شرح مفصل و جامعى درباره پیدایش و ظهور نجات‌بخشان و وقایعى که در هر هزاره اتفاق مى‌افتد، به روایت «صددربندهش»(از متون پهلوى) آمده است.

در دوم، به موضوع آخرالزمان بنابر آن چه در روایات و کتب پهلوى آمده توجه شده است. در این قسمت، قبل از هر چیز، از دوتن از زمینه‌سازان ظهور؛ یعنى «پشوتن» و «بهرام ورجاند» یاد شده است که بنابر متون پهلوى، خود از بى‌مرگان و نجات‌بخشان بوده و در پایان هزاره و قبل از پیدایش سوشیانت، جهت ترویج، تازه‌سازى و برپاداشتند آیین‌هاى دین بِهى، قیام مى‌کنند تا زمینه‌ساز ظهور منجیان و موعودان اصلى آینده باشند.

آنگاه به موضوع علایم آخرالزمان؛ یعنى نشانه‌هاى ظهور منجى زرتشتى با استناد به روایات و متون پهلوى همچون «بهمن یشت»، «دین کرد»،«مینوى خرد»، «بندهش»«گزیده‌هاى زادسپرم»، «جاماسپ نامه» و جز آن پرداخته شده است.

این نشانه‌ها شامل تمامى تغییرات شگفت در طبیعت و چهارچوب ادوار جهانى و وقوع انقلابات سماوى و کیهانى است که بعضا بنابر روایات، آن نشانه‌ها بى هیچ تردیدى واقع خواهد شد.

در ذکر این نشانه‌ها، قسمتى مربوط به نشانه‌هایى است که در پیش از ظهور موعودان در جهان و پیرامون انسان‌ها اتفاق مى‌افتد. بنابه گفته مؤلف، جهان پیش از ظهور منجیان، جهانى انباشته از ظلم و ستم، سیاهى و تباهى است که در آن همه کس و همه چیز گرفتار انواع سختى‌ها، زشتى‌ها، و نابسامانى‌هاست و راهى جز فساد و نابودى نمى‌پیماید.

در بخش دیگر، ج