پاورپوینت کامل بیان الأدیان ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بیان الأدیان ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بیان الأدیان ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بیان الأدیان ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار و گزارش محتوا
۲ تاریخ تألیف کتاب
۳ ویژگی‌ها
۴ نسخه شناسى
۵ منابع مقاله

ساختار و گزارش محتوا

این کتاب به پنج باب تقسیم شده که موضوعات آنها عبارت است از: اقرار به وجود صانع، مذاهب پیش از اسلام، حدیث افتراق، مذاهب و فرقه‌هاى اسلامى، و بیان حکایات مدعیان نبوت.

باب اول

در باب اول، اعتقاداتِ عربها، پارسیان، فلاسفه و جز آنها دربار خداوند و اقرار به وجود صانع به اختصار بیان شده است.

باب دوم

ابوالمعالى در باب دوم، عقاید مختلفِ پیش از پیامبر صلّى اللّه علیه وآله وسلّم را که در قرآن به آنها اشاره شده، توضیح داده است. او، به اغراق، برخى از اشخاص پیش از زمان پیامبر اکرم را مسلمان دانسته است. وى بنى غسّان و بنى تَغلِب را از ترسایان و بنى تمیم و بنى عَبْس را از مُغان می‌داند. همچنین، عقاید فلاسفه را در کنار دیگر ادیان و مذاهب ذکر، و دربار اصول اخلاقى ایشان بحث مى‌کند. بعلاوه، عقاید وآداب و سنن مغان، زردشت، مزدک، مانى، ثنویان، صابئین، سوفسطائیان و هندوان را به اختصار گزارش مى‌کند. او هندوان را در علم طب و نجوم و حساب سرآمد می‌شمارد و، جالب توجه است که مذهب قرامطه و خرم دینان را جزو مذاهب پیش از اسلام ذکر مى‌کند.

باب سوم

در باب سوم نیز، حدیث افتراق را به همراه ترجم فارسی آن می‌آورد.

باب چهارم

ابوالمعالى در باب چهارم، فرقه‌ها را به هشت فرق عمده تقسیم مى‌کند: اهل سنت و جماعت، معتزله، شیعه، خوارج، مجبّره، مشبهه، صوفیه و مرجئه. وى – برخلاف روش عبدالقاهر بغدادى (متوفى ۴۲۹) در الفرق بین الفرق که میان مذاهب فقهى و فرقه‌هاى کلامى تمایز قائل شده است – مذاهب فقهى اهل سنت را به عنوان فرقه ذکر مى‌کند و اشاعره را نیز جزو این مذاهب می‌داند، و در معرفى آنها به همین قناعت مى‌کند که ایشان پیرو ابوالحسن اشعرى‌اند اما در مورد معتزله شیوه‌اى دیگر در پیش می‌گیرد و به طرح اهمّ عقاید آنان می‌پردازد. احتمالاً تا آن زمان در این ناحیه اصول و مبانى نظرى اشاعره به قدر کافى قوت و اقتدار نداشته است. او در معرفى شیعه می‌نویسد که ایشان در عبادت با مذهب شافعى، و در اصول با مذهب معتزله برابرند. در میان فرقه‌هاى پنجگان شیعه، به امامی اثناعشرى بیشتر نظر دارد و آن را بزرگترین گروه شیعى باقى مانده در عراق و خراسان می‌داند. در میان فرقه‌هاى شیعه، ابوالمعالى به شفیعیه اشاره مى‌کند که احتمالاً صورت تصحیف شد سبعیه (قائلین به هفت امام یعنى اسماعیلیه) است، و دو فرق ناصریه و صبّاحیه را جزو آن ذکر مى‌کند. ابوالمعالى از معاصران ناصرخسرو بوده و بیان الادیان نزدیک ترین منبع از نظر زمانى در معرفى عقاید ناصرخسرو است. با توجه به مخالفت آشکار مؤلف در گزارش عقاید ناصرخسرو و از آنجا که خاندان وى مقیم بلخ بوده‌اند، احتمالاً خود او یا کسانش در اخراج ناصرخسرو از آن شهر دخالت داشته‌اند.. وى فرقه‌هاى صوفیه را جزو فرقه‌هاى کلامى ذکر کرده و آنان را به دو فرق نوریه و حلولیه تقسیم کرده است. او گروهى از صوفیه را اهل ریاضت، برخى را اهل ملامت و گروهى دیگر را در سماع و حیرت دا