پاورپوینت کامل فرهنگ رشیدی ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل فرهنگ رشیدی ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل فرهنگ رشیدی ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل فرهنگ رشیدی ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ زمان تألیف
۲ انگیزه تألیف
۳ اهمیت کتاب
۴ ساختار
۵ گزارش محتوا
۶ وضعیت کتاب
۷ پانویس
۸ منابع مقاله
۹ وابسته‌ها

زمان تألیف

این کتاب، در سال ۱۰۶۴ق، تألیف شده است[۱].

انگیزه تألیف

نویسنده انگیزه خویش از تألیف کتاب را چنین ذکر کرده است: «چون فرهنگ جهانگیری و سروری مطالعه افتاد، جامع‌ترین فرهنگ‌ها دید، اما مشتمل بود بر امری چند که احتراز و اجتناب از آن لازم و متحتم گردید. اول آن‌که مؤلف آن دو فرهنگ در حل لغات اطناب کرده‌اند، به ایراد عبارات مکرره بی‌حاصل و اشعار متکثره لاطائل. دوم آن‌که در بعضی لغات تصحیح لفظ و توضیح اعراب و تنقیح معنی، چنانکه باید نکرده‌اند. سوم آن‌که بعضی لغات عربی و ترکی در میان لغات فرس درج کرده‌اند و تنبیه ننموده‌اند که فرس نیست. چهارم آن‌که بعضی لغات به تصحیفات خوانده و لغات متعدده پنداشته، چند جا ذکر کرده‌اند»[۲].

اهمیت کتاب

در میان کتب لغت مستند و معتبر فارسی که بر اساس تحقیق و تتبع در آثار منظوم و منثور فصحای متقدم، تصنیف شده، فرهنگ رشیدی، مهم‌ترین، مفصل‌ترین و معتبرترین آنهاست[۳].

ساختار

کتاب با دو مقدمه از مصحح و مؤلف آغاز و لغات در دو جلد، به ترتیب حروف اول و دوم الفبایی، در بیست‌وپنج باب، تنظیم شده است؛ بدین‌صورت که از سی‌ودو حرف فارسی، به سه حرف «ث، ذ، ض» بابی اختصاص داده نشده و لغتی در ذیل آنها نیامده است و در باب‌های «ح، ص، ظ» لغاتی انگشت‌شمار آمده و بیش‌تر به ذکر استعارات پرداخته شده است. ناگفته نماند که رشیدی، به حروف ویژه فارسی یعنی «پ، چ، ژ، گ» باب جداگانه‌ای اختصاص نداده و «ب، پ»، «ج، چ»، «ر، ژ» و «ک، گ» را با هم آورده است؛ بنابراین یافتن لغت در این ابواب، اندکی دشوار و نیازمند دقت است. افزون براین، لغات در باب «ب، پ» و «ک، گ» از همه باب‌ها بیش‌تر است و حتی در باب «ک، گ» از مرز هزار و صد لغت، گذشته است[۴].

گزارش محتوا

در مقدمه مصحح، ابتدا به اهمیت و ارزش ادبی کتاب اشاره گردیده و سپس، شرح‌حال مختصری از نویسنده، آورده شده است[۵].

رشیدی در مقدمه خود، در جملاتی مسجع و مطنطن، پس از آوردن بیتی به تسبیح خداوند و ستایش پیامبر(ص) پرداخته و پس‌ازآن، انگیزه خود از نوشتن کتاب را بیان کرده است[۶].

ارزش کار رشیدی در این است که او پیشرو نقد واژه‌هاست؛ کاری که ظاهراً تا پیش از «فرهنگ رشیدی» در هیچ کتاب لغتی بدین‌گونه دیده نمی‌شود. مسلم است که به علت غیرایرانی بودن رشیدی، سهو و خطا در فرهنگ او به چشم می‌آید، اما خدمت ارزنده وی به فرهنگ‌نویسی فارسی از این پیداست که بعدها بسیاری از لغت‌نامه‌نویسان، نظیر نویسنده «سراج اللغه» کار او را دنبال کردند[۷].

رشیدی ایجاز را بر اطناب ترجیح داده است و بر جهانگیری به سبب اطناب در تحلیل و توضیح لغات، خرده گرفته است. او لغت‌نامه خود را برای عوام ننوشته است، بلکه منظور او خواصی است که بنا به مقتضیات زمان و تشویق سلاطین، می‌خواهند متون ادب پارسی را بخوانند و بفهمند. بنابراین او، بدان سبب که مخاطبش را فرهیخته‌ای تصور می‌کند که با چند عبارت کوتاه به درک معنی لغت می‌رسد، موجز نوشته است و بااین‌حال، همین ایجاز در شماری از لغات، مخل درک معنی است[۸].

ایجاز در «فرهنگ رشیدی»، تنها در ثبت معانی لغات نبوده و شواهد شعری را نیز شامل می‌شود. شواهد «فرهنگ رشیدی» تقریباً نصف «فرهنگ جهان‌گیری» است. در مجموع، ۵۳۷۱ شاهد شعری در «فرهنگ رشیدی» دیده می‌شود که ممکن است یک بیت، دو بیت، به‌ندرت سه بیت و در بسیاری موارد، تنها یک مصراع باشد. اگر شاهدی میان دو واژه مشترک باشد، هرگز رشیدی آن را تکرار نکرده و با جملاتی نظیر «مثالش در لغت… گذشت» یا «مثالی دیگر در لغت… بباید»، رجوع به شواهد را یادآوری کرده است. بااین‌همه، شمار اندکی از شواهد مکرر، ذیل مدخل‌هایی مانند «باج و برسم»، «خورنگه و کور»، «سا و کوکوز»، «دمنه و کانا» و «سیام و نخشب» آمده است[۹].

تصحیح لفظ، توضیح اعراب و تنقیح معانی، امر خطیری بوده که ظاهراً رشیدی برای نخستین‌بار بدان اقدام کرده و همه ارزش کتاب او در این بوده که لازم دیده است «تنقیح الفاظ و تحقیق معانی به قدر مقدور و سعی مجهور» بکند[۱۰].

نکته قابل‌تو