پاورپوینت کامل راویان امام رضا علیه‌السلام در مسندالرضا ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل راویان امام رضا علیه‌السلام در مسندالرضا ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل راویان امام رضا علیه‌السلام در مسندالرضا ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل راویان امام رضا علیه‌السلام در مسندالرضا ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

محتویات

۱ ساختار
۲ گزارش محتوا
۳ وضعیت کتاب
۴ پانویس
۵ منابع مقاله
۶ وابسته‌ها

ساختار

کتاب با پیشگفتار کنگره جهانی حضرت رضا(ع) و مقدمه نویسنده، آغاز و اسامی راویان، به‌ترتیب حروف الفبا، ذکر شده است.
کتاب دربردارنده شرح حال ۳۶۱ تن از اصحاب و راویان امام رضا(ع) می‌باشد.

اصحاب، راویان و شاگردان ائمه(ع)، نقش عظیمی در اخذ و انتقال اخبار آن بزرگان داشته‌اند. راویان مؤمن و متعهد با انتقال و گزارش دیده‌ها و شنیده‌های خود که حاکی از احوال و اقوال ائمه(ع) شیعه می‌باشد، سهمی سترگ در باروری فرهنگ غنی تشیع ایفا کرده‌اند؛ لکن شناخت اصحاب راستین و راویان مورد وثوق و تمیز دادن آنها از اصحاب ساختگی و جاعلین اخبار، شرط اصلی بهره‌برداری از اخبار و روایات منقول از ائمه معصومین(ع) می‌باشد. کتاب حاضر، که حاوی شرح حال اصحاب و راویان امام رضا(ع) است، در راستای همین هدف، تهیه و تنظیم شده است[۱].

گزارش محتوا

در پیشگفتار، به موضوع کتاب اشاره شده[۲] و در مقدمه، نویسنده به بیان خصایص و ویژگی‌های راویان کتاب «مسند الرضا» که در اثر حاضر، به شرح حال آنها، پرداخته شده، مبادرت نموده است[۳].

در کتاب «مسند الرضا»، نام سیصدوشصت نفر که بدون واسطه از آن بزرگوار، اخذ حدیث کرده‌اند، ذکر شده است که در میان آنها، فقط دو تن از بانوان هستند که یکی از آنها فاطمه دختر خود امام رضا(ع) می‌باشد که دو حدیث از پدرش روایت می‌کند و دیگری، کنیزی به نام عذر که خدمت‌گزار آن بزرگوار بوده است. اخبار و روایاتی که این راویان نقل می‌کنند، بعضی به‌صورت شفاهی بوده و موضوعی را خود راوی از امام(ع) سؤال می‌کند و پاسخ را دریافت می‌کند، گاهی راوی در محضر مقدس امام(ع) بوده و شخص دیگری از امام(ع) مسئله‌ای می‌پرسد و امام(ع) هم به وی پاسخ می‌دهد و او سؤال و جواب را نقل می‌کند[۴].

در جایی راوی خود امام(ع) را مشاهده نکرده و مسئله‌ای را از آن حضرت کتبا سؤال می‌کند و امام(ع) به او پاسخ می‌دهد؛ در جایی دیگر، شخص در منزل امام(ع) بوده و یا با او مسافرت می‌کرده است و در اینجا، اعمال و افعال امام(ع) را نقل می‌کند و از اخلاق و خصایص او سخن می‌گوید[۵].

نویسنده به این نکته اشاره دارد که راویان حضرت رضا(ع)، همگان بر یک طریقه و مذهب نبوده‌اند و در میان آنها، از شیعیان و مخلصان اهل‌بیت(ع) که به ولایت و امامت آنان معتقد بودند، وجود دارند که البته اکثریت راویان امام(ع)، از شیعیان و معتقدان آن بزرگوار می‌باشند[۶].

وی به وجود گروهی از اهل سنت و رجال سیاست و ارباب مناصب دولتی و شاعران مدیحه‌پرداز اشاره می‌کند که برای مطامع دنیوی، شعر می‌گفتند و معتقد است جماعتی هم از واقفیه، فطحیه، زیدیه، غلات و مفوضه بوده‌اند که به مجلس درس آن حضرت می‌رفتند و گاهی حدیث از او روایت می‌کنند[۷].

به‌طور کلی، وی معتقد است که چون امام رضا(ع) در مسجد مجلس درس و بیان مسائل داشته و اگر هم گاهی به عللی در منزل خود برای اصحاب سخن می‌گفته، مجلس به‌صورت عام بوده و از این جهت، مردم از همه طبقات در آن شرکت می‌کرده‌اند و هر فرقه و جماعتی، در آن حضور داشته‌اند، ولذا وی به بحث راجع به خصوصیات این راویان، پرداخته و آنها را در چند مؤلفه، بررسی نموده است:

اکثر راویان امام رضا(ع) از شیعیان اهل‌بیت(ع) می‌باشند، اما همه آنها، یکسان نبوده‌اند. در میان آنها، جماعتی از فقها، متکلمین، شعرا، امرا، وزرا، فرماندهان لشکر، منشیان و نویسندگان بودند. آنها با علم و معرفت از امام(ع) سؤال می‌کردند و پاسخ خود را دریافت می‌نمودند. گروهی از شیعیان که خدمت امام رضا(ع) می‌رسیدند، از بازرگانان، پیشه‌وران، بازاریان و اهل حرفه و صنعت بودند که بیشتر از مسائل مربوط به خودشان، سؤال می‌کردند و گاهی هم از احکام فرعی و مسائل شرعی حلال و حرام گفتگو می‌نمودند. این جماعت، از شهرها و ولایات به مدینه می‌رفتند و با آن حضرت، ملاقات می‌کردند و معمولا در ایام حج، تعداد آنان زیاد می‌شد. جماعتی از این راویان، عوام‌الناس بودند که بر طریقی مستقیم، ثابت نبودند. آنها گرفتار هوس‌ها و امیال نفسانی بوده و به هرجا، رفت‌وآمد داشتند. از هر جا سخنی می‌شنیدند، با سخن‌های دیگری که شنیده بودند، مخلوط کرده و ایجاد شبهه می‌کردند. به اعتقاد نویسنده، این جماعت با مختصر معلوماتی که به دست