توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیت الله محمدمهدی خالصی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیت الله محمدمهدی خالصی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیت الله محمدمهدی خالصی ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

محمدمهدی خالصی

محمدمهدی خالصی (۱۲۷۶-۱۳۴۳ق)، از برجسته‌ترین علمای مجاهد و ضد استعمار و از مراجع تقلید شیعیان عراق در قرن سیزدهم و چهاردهم هجری قمری بود.
وی علوم دینی را در کاظمین، نجف و سامرا نزد بزرگانی چون عباس جَصّانی، محمدحسین کاظمی، میرزا حبیب‌اللّه رشتی، میرزای شیرازی و آخوند خراسانی فرا گرفت و به درجه اجتهاد رسید. او در کاظمین به تدریس فقه، اصول و کلام پرداخت و بعد از درگذشت شیخ الشریعه اصفهانی مرجعیت شیعیان را عهده‌دار شد. او در زمان اشغال عراق توسط انگلیسی‌ها به همراه علماء، فتوای جهاد صادر کرد و تظاهراتی علیه حاکم عراق در کاظمین برپا کرد که سرانجام با فرزندان و همراهانش به بصره و سپس جده تبعید شد. به درخواست دولت ایران، خالصی به ایران رفته و در قم و سپس در مشهد ساکن شده و به فعالیت‌های علمی و سیاسی پرداخت. آیت الله خالصی در اندیشه و عمل، انقلابی و سازش‌ناپذیر و خواستار دگرگونی اساسی در ساختار سیاسی ایران و عراق و دیگر کشورهای اسلامی بود و برخی از فتاوای او همچون وجوب بذل مال در راه جهاد و وجوب مصادره اموال تخطی‌کنندگان از پرداخت آن، مخالفت‌هایی را در پی‌ داشت.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی اجمالی
۲ – فعالیت‌های علمی
۳ – فعالیت‌های سیاسی
۳.۱ – فتوای جهاد
۳.۲ – تشکیل حکومت عراق
۳.۳ – رهبری انقلاب ضد استعماری
۳.۴ – بیعت مشروط با امیر فیصل
۳.۵ – الغای بیعت با امیر فیصل
۳.۶ – تحریم انتخابات عراق
۳.۷ – تبعید
۴ – عزیمت به ایران
۴.۱ – ترور نافرجام
۴.۲ – عزیمت به مشهد
۴.۳ – فتاوای خالصی در ایران
۵ – روحیه انقلابی
۶ – تاریخ وفات
۷ – تألیفات
۸ – براداران
۸.۱ – راضی خالصی
۸.۲ – محمدصادق خالصی
۹ – فهرست منابع
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

۱ – معرفی اجمالی

محمدمهدی خالصی با نام مهدی و محمدمهدی نیز ذکر شده است.

[۱] کهنوی، میرحامد حسین، خلاصه عبقات الانوار فی امامه الائمه الاطهار، ج۱، ص۱۶۳، بقلم علی حسینی میلانی، قم ۱۴۰۴۱۴۰۸.

[۲] محفوظ، حسین‌علی، البیوتات العلمیه، ج۱، ص۹۰، در موسوعه العتبات المقدسه، تألیف جعفر خلیلی، ج۱۰، جزء۳، بیروت: مؤسسه الاعلمی للمطبوعات، ۱۴۰۷/۱۹۸۷.

پدرش حسین (متوفی ۱۳۱۲) و جدش عبدالعزیز (متوفی ۱۲۸۶) از عالمان کاظمین و خالص (شهری در شرق بغداد) بودند.

[۳] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۱۵۷.

[۴] صفی‌پوری، عبدالرحیم بن عبدالکریم، منتهی الارب فی لغه العرب، ذیل «خلص»، چاپ سنگی تهران ۱۲۹۷ـ۱۲۹۸، چاپ افست ۱۳۷۷.

وی در ۹ یا ۱۵ ذیحجه ۱۲۷۶ق در کرخ کاظمین به دنیا آمد و در میان طایفه خود (خالصی) پرورش یافت. برخی مقدمات علوم دینی را نزد پدرش در نجف آموخت، سپس به زادگاهش بازگشت و تحصیلات خود را در فقه و اصول و کلام نزد استادان فاضل کاظمین از جمله شیخ عباس جصانی تکمیل کرد و بار دیگر به نجف اشرف بازگشت و در حوزه درس علما و مدرسان آنجا حاضر شد و از فضلای معروف گردید. سپس به سامرا رفت و از درس میرزای شیرازی استفاده کرد و بعد از رحلت او به زادگاهش کرخ بازگشت و به تدریس پرداخت.

۲ – فعالیت‌های علمی

علوم دینی را در کاظمین، نجف و سامرا نزد پدرش و عالمانی چون عباس جَصّانی (متوفی ۱۳۰۶)، محمدحسین کاظمی (متوفی ۱۳۰۸)، میرزا حبیب‌اللّه رشتی (متوفی ۱۳۱۲)، میرزا محمدحسن شیرازی (متوفی ۱۳۱۲) و آخوند ملا محمدکاظم خراسانی (متوفی ۱۳۲۹) فرا گرفت.

[۵] حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۳، ص۱۴۷، قم ۱۴۰۵.

[۶] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۱۵۷.

[۷] موسوی اصفهانی، محمدمهدی، احسن الودیعه فی تراجم اشهر مشاهیر مجتهدی الشیعه، ج۲، ص۱۲۳ـ۱۲۴، او، تتمیم روضات الجنات، بغداد (۱۳۴۸).

[۸] کفائی، عبدالحسین مجید، مرگی در نور: زندگانی آخوند خراسانی، ج۱، ص۱۳۹، تهران ۱۳۵۹ش.

او در کاظمین به تدریس فقه و اصول و کلام پرداخت و سال‌ها بعد به مرجعیت و شهرت رسید.

[۹] حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۳، ص۱۴۸، قم ۱۴۰۵.

خالصی در کاظمین مدرسه‌ای دینی با نام مدرسهالزهراء تأسیس کرد و برای تدریس، از عالمانی مانند شیخ حسین رشتی (متوفی ۱۳۴۸) دعوت کرد.

[۱۰] حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۳، ص۱۴۸، قم ۱۴۰۵.

[۱۱] موسوی اصفهانی، محمدمهدی، احسن الودیعه فی تراجم اشهر مشاهیر مجتهدی الشیعه، ج۲، ص۱۲۵، او، تتمیم روضات الجنات، بغداد (۱۳۴۸).

در منابع از شاگردان او نامی برده نشده است.
حلقه درس وی را طلاب فاضل تشکیل می‌دادند و او دروس فقه و کلام و تقریرات درس اصول استادش، آخوند خراسانی را تعلیم می‌داد و چند سال بعد به مقام ریاست علمای کاظمین رسید و شیعیان کرخ و کاظمین از او تقلید کردند.

۳ – فعالیت‌های سیاسی

در کاظمین، شیخ محمدمهدی خالصی، جنبش جهاد را هدایت کرد و بر وجوب دفاع از سرزمین‌های اسلامی فتوا داد. او رساله‌ای به نام السیف البتار فی جهاد الکفار (شمشیر بران در جهاد با کفار) نوشت. همچنین با صدور حکمی بر مسلمانان واجب کرد تا برای از بین رفتن فتنه کافران، تمام دارایی خود را در راه جهاد هزینه کنند و کسی که از بخشیدن سرمایه، خودداری کند، واجب است که به اجبار از او بگیرند.
اشغال بخشی از سرزمین عراق توسط انگلیسی‌ها و نیز صدور فتاوای جهاد علما بر ضد آنان، شور و احساسات فراوانی در میان شهرهای شیعه‌نشین عراق ایجاد کرد و ده‌ها هزار داوطلب به دعوت علما، آماده عزیمت به جبهه‌های نبرد شدند. مجاهدان به سه گروه تقسیم گردیدند و هر گروه را تعدادی از علما فرماندهی می‌کردند. گروه دوم مجاهدان که در هویزه استقرار داشت تحت فرماندهی شیخ محمدمهدی خالصی و فرزندش شیخ محمد خالصی زاده و تعدادی دیگر از علما بود. آنها عملیات نظامی متعددی علیه تاسیسات نفتی انگلیس اجرا کردند.

۳.۱ – فتوای جهاد

خالصی در جنگ جهانی اول (۱۹۱۴-۱۹۱۸) همگام با مرجع بزرگ شیعه، میرزا محمدتقی شیرازی (متوفی ۱۳۳۸)، و شماری دیگر از علما، بر ضد انگلیسی‌ها فتوای جهاد صادر کرد.

[۱۲] یاسری، عبدالشهید، البطوله فی ثوره العشرین، ج۱، ص۹، نجف ۱۳۸۶/۱۹۶۶.

[۱۳] امین، سید محسن، اعیان الشیعه، ج۱۰، ص۱۵۷.

در اواخر ۱۳۲۹ق و پس از حمله روس‌ها به شمال ایران که آزادیخواهان سرشناسی را دستگیر و اعدام نمودند و نیز اندکی بعد از حمله استعمارگران ایتالیایی به طرابلس غرب (لیبی)، بسیاری از مراجع و علمای عراق، از جمله شیخ مهدی خالصی فتوای جهاد بر ضد اشغالگران روسی و ایتالیایی صادر کردند.
در ذیحجه ۱۳۳۲ق متفقین علیه عثمانی اعلام جنگ دادند و متعاقب آن، دولت عثمانی نیز در ۱۸ ذیحجه همان سال بر ضد آنان اعلام جهاد داد. یک هفته بعد که انگلیسی‌ها به عراق یورش برده و بندر فاو را تصرف کردند، علمای شیعه عراق از جمله آیت‌ الله خالصی در حمایت از عثمانی، فتوای جهاد بر ضد کفار (استعمارگران انگلیسی) صادر کردند.

۳.۲ – تشکیل حکومت عراق

در ۵ ربیع الاول ۱۳۳۷ق، به دعوت فرماندار انگلیسی کاظمین، علمای بزرگ کاظمین و در رأس آنان آیت‌ الله خالصی در جلسه‌ای با حضور فرماندار شرکت کردند و در آن علما با حضور و حاکمیت سیاسی انگلستان بر عراق، آشکارا مخالفت کرده، طی طوماری خواستار تشکیل یک حکومت عربی ـ اسلامی شدند. علمای کاظمین توانستند افکار عمومی را بر ضد حاکمیت انگلستان بر عراق بسیج نمایند.
آنها تهدید کردند که هرکس به نفع اشغالگران انگلیسی رای دهد، او را تحریم و از جامعه طرد خواهند کرد. اغلب مردم شهر کاظمین نیز به ندای آنان پاسخ مثبت دادند. پس از اینکه در کنفرانس قاهره (۲ رجب ۱۳۳۹ق) تصمیم نهایی بر معرفی فیصل به عنوان تنها نامزد حکومت عراق گرفته شد، شیخ مهدی خالصی و سید محمد صدر، از جمله علمایی بودند که او را تایید و مدت کوتاهی با وی همکاری کردند. خالصی در دیدارش با فیصل او را اینگونه مخاطب قرار داد: ما با شما به عنوان پادشاهی بیعت می‌کنیم که به‌طور عادلانه در کشور حکومت کنید بر این اساس که حکومت، قانونی و پارلمانی باشد و عراق در دوران شما متکی به هیچ قدرت بیگانه‌ای نباشد. همچنین او با صدور فتوایی درباره بیعت، بر موضعگیری خود تاکید کرد، که این فتوا عینا در روزنامه‌های داخلی عراق انتشار یافت.
هنگامی که وهابیان حجاز در ۱۳۳۹ق به قصد انهدام مراقد ائمه شیعه (علیهم‌السّلام)، تصمیم حمله به جنوب عراق را داشتند، وی به همراه گروهی از علمای کاظمین و مردم داوطلب، به دعوت آیت‌ الله نائینی و آیت‌ الله سید ابوالحسن اصفهانی به کربلا آمد.

۳.۳ – رهبری انقلاب ضد استعماری

خالصی در ۱۳۳۷ در پی دعوت میرزای شیرازی برای مشاوره درباره نهضت مبارزه با استعمار به کربلا عزیمت کرد. در ۱۳۳۸، به درخواست سید ابوالقاسم کاشانی به بهانه نظارت بر امور زوّار، که از کاظمین به کربلا می‌رفتند، به کاظمین رفت. سپس از آن‌جا به بغداد رفت و رهبری انقلاب ضد استعماری مردم عراق را برعهده گرفت.

[۱۴] وردی، علی، لمحات اجتماعیّه من تاریخ العراق الحدیث، ج۵، قسم ۱، ص۶۲، بغداد ۱۹۶۹ـ۱۹۷۹، چاپ افست (قم) ۱۳۷۱ش.

[۱۵] فریق مزهر آل فرعون، الحقائق الناصعه فی الثوره العراقیه سنه ۱۹۲۰ و نتائجها، ج۱، ص۱۴۲ـ۱۴۳، بغداد ۱۴۱۵/۱۹۹۵.

[۱۶] صادقی‌ تهرانی، محمد، نگاهی به تاریخ انقلاب اسلامی ۱۹۲۰ عراق و نقش علمای مجاهد اسلام، ج۱، ص۴۱، قم: دارالفکر.

فتوای او مبنی بر وجوب بذل مال در راه جهاد و وجوب مصادره اموال تخطی‌کنندگان از پرداخت آن، مخالفت‌هایی را در پی‌ داشت، زیرا برخی آن را مُهر تأییدی بر عمل ترک‌های عثمانی می‌دانستند که به نام وظیفه دوران جنگ، به مصادره اموال مردم می‌پرداختند.

[۱۷] وردی، علی، لمحات اجتماعیّه من تاریخالعراق الحدیث، ج۴، ص۱۳۰، بغداد ۱۹۶۹ـ۱۹۷۹، چاپ افست (قم) ۱۳۷۱ش.

خالصی برای صدور فتوایی مشترک از جانب علمای کاظمین درباره جهاد در برابر استعمارگران تلاش کرد، ولی به نتیجه‌ای نرسید و به شیوه پیشین خود (یعنی مبارزه مسلحانه بر ضد انگلیس) ادامه داد.

[۱۸] وردی، علی، لمحات اجتماعیّه من تاریخالعراق الحدیث، ج۴، ص۱۳۰، بغداد ۱۹۶۹ـ۱۹۷۹، چاپ افست (قم) ۱۳۷۱ش.

[۱۹] جمعى از پژوهشگران، گلشن ابرار خلاصه‌ای از زندگی اسوه‌های علم و عمل از ثقهالاسلام کلینی تا آیهاللّه خامنه‌ای، ج۱، ص۵۰۱، قم: معروف، ۱۳۷۹ش.

وی با همراهی فرزندش محمد (متوفی ۱۳۸۳) و برخی دیگر، رهبری جناح چپ جنگ را در منطقه بصره (به مرکزیت حویزه) برعهده گرفت.

[۲۰] حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۳، ص۱۴۸، قم ۱۴۰۵.

[۲۱] علوی، حسن، الشیعه و الدوله القومیه فی العراق: ۱۹۱۴ـ ۱۹۹۰، ج۱، ص۶۷، قم: دارالثقافه للطباعه و النشر.

[۲۲] نفیسی، عبداللّه فهد، دور الشیعه فی تطور العراق السیاسی الحدیث، ج۱، ص۸۶، بیروت ۱۴۰۵.

پس از ناکامی مجاهدان عراقی و در پی موافقت بریتانیا با استقلال عراق و تشکیل حکومت ملی، خالصی به بغداد بازگشت و در سخنرانی‌های خود به تحلیل و افشای توطئه‌های سیاسی پرداخت.

[۲۳] حرزالدین، محمد، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۳، ص۱۴۸، قم ۱۴۰۵.

[۲۴] غروی، محمد، مع علماء النجف الاشرف، ج۲، ص۴۸۶، بیروت ۱۴۲۰/۱۹۹۹.

[۲۵] صادقی‌ تهرانی، محمد، نگاهی به تاریخ انقلاب اسلامی ۱۹۲۰ عراق و نقش علمای مجاهد اسلام، ج۱، ص۹۵، قم: دارالفکر.

[۲۶] میربصری، اعلام السیاسه فی العراق الحدیث، ج۱، ص۲۶۶، لندن ۱۹۸۷.

خالصی در ۱۳۳۹ پس از درگذشت شیخ الشریعه اصفهانی، از مراجع تقلید شیعیان شد

[۲۷] فریق مزهر آل فرعون، الحقائق الناصعه فی الثوره العراقیه سنه ۱۹۲۰ و نتائجها، ج۱، ص۵۱۲ـ ۵۱۳، بغداد ۱۴۱۵/۱۹۹۵.

[۲۸] وردی، علی، لمحات اجتماعیّه من تاریخالعراق الحدیث، ج۶، قسم ۱، ص۴۳، بغداد ۱۹۶۹ـ۱۹۷۹، چاپ افست (قم) ۱۳۷۱ش.

و پذیرفتن مناصب حکومتی را حرام دانست.

۳.۴ – بیعت مشروط با امیر فیصل

خالصی در همان سال پس از تشکیل حکومت مستقل در عراق، با امیرفیصل، حاکم عراق (متوفی ۱۳۵۲)، بیعت کرد، مشروط بر این‌که استقلال عراق را حفظ کند و آن‌را از سلطه بیگانگان دور نگهدارد و به تأسیس مجلس نمایندگان پایبند باشد.

[۲۹] استیون همزلی لانگریگ، العراق الحدیث: من سنه ۱۹۰۰ الی سنه ۱۹۵۰، ج۱، ص۲۱۷، تاریخ سیاسی، اجتماعی، و اقتصادی، ترجمه و تعلیق سلیم طه تکریتی، بغداد ۱۹۸۸.

[۳۰] فریق مزهر آل فرعون، الحقائق الناصعه فی الثوره العراقیه سنه ۱۹۲۰ و نتائجها، ج۱، ص۵۱۶، بغداد ۱۴۱۵/۱۹۹۵.

[۳۱] فریق مزهر آل فرعون، الحقائق الناصعه فی الثوره العراقیه سنه ۱۹۲۰ و نتائجها، ج۱، ص۵۳۲، بغداد ۱۴۱۵/۱۹۹۵.

[۳۲] وردی، علی، لمحات اجتماعیّه من تاریخ العراق الحدیث، ج۶، قسم ۱، ص۱۱۰، بغداد ۱۹۶۹ـ۱۹۷۹، چاپ افست (قم) ۱۳۷۱ش.

[۳۳] حسنی، عبدالرزاق، الثوره العراقیه الکبری، ج۱، ص۲۸۰ـ۲۸۱، (لبنان ۱۳۸۴).

خالصی در ۱۳۴۰ ریاست کنفرانس کربلا را برعهده گرفت که در آن، حمله وهابیان به عراق محکوم شد.

[۳۴] حسنی، عبدالرزاق، تاریخ الوزارات العراقیه، ج۱، ص۵۹، صیدا۱۳۸۰ـ۱۳۸۸.

[۳۵] حسنی، عبدالرزاق، تاریخ الوزارات العراقیه، ج۱، ص۶۹ـ۷۰، صیدا۱۳۸۰ـ۱۳۸۸.

[۳۶] رهیمی، عبدالحلیم، تاریخ الحرکه الاسلامیه فی العراق: الجذور الفکریه و الواقع التاریخی (۱۹۰۰ـ ۱۹۲۴)، ج۱، ص۲۴۵ـ۲۴۷، بیروت ۱۹۸۵.

۳.۵ – الغای بیعت با امیر فیصل

خالصی پس از پای‌بند نماندن فیصل به شروط بیعت‌نامه و انعقاد معاهده با انگلستان در ۱۳۴۰/۱۹۲۲، که در آن مفهوم قیمومت گنجانده شده بود،

[۳۷] استیون همزلی لانگریگ، العراق الحدیث: من سنه ۱۹۰۰ الی سنه ۱۹۵۰، ج۱، ص۲۲۹، تاریخ سیاسی، اجتماعی، و اقتصادی، ترجمه و تعلیق سلیم طه تکریتی، بغداد ۱۹۸۸.

[۳۸] استیون همزلی لانگریگ، العراق الحدیث: من سنه ۱۹۰۰ الی سنه ۱۹۵۰، ج۱، ص۲۳۱، تاریخ سیاسی، اجتماعی، و اقتصادی، ترجمه و تعلیق سلیم طه تکریتی، بغداد ۱۹۸۸.

[۳۹] بزّاز، عبدالرحمان، العراق من الاحتلال حتی الاستقلال، ج۱، ص۱۴۸ـ۱۵۰، بغداد ۱۹۶۷.

بیعت مردم عراق با فیصل را ملغا اعلام کرد.

[۴۰] وردی، علی، لمحات اجتماعیّه من تاریخالعراق الحدیث، ج۶، قسم ۱، ص۱۷۶، بغداد ۱۹۶۹ـ۱۹۷۹، چاپ افست (قم) ۱۳۷۱ش.

[۴۱] رهیمی، عبدالحلیم، تاریخ الحرکه الاسلامیه فی العراق: الجذور الفکریه و الواقع التاریخی (۱۹۰۰ـ ۱۹۲۴)، ج۱، ص۲۵۵ـ ۲۶۱، بیروت ۱۹۸۵.

۳.۶ – تحریم انتخابات عراق

هنگامی که دولت در صدد تشکیل مجلس نمایندگان برآمد تا معاهده مزبور را رسمی کند، تعدادی از علمای بزرگ از جمله خالصی، فتاوایی شدیداللحن در تحریم انتخابات صادر کردند،

[۴۲] استیون همزلی لانگریگ، العراق الحدیث: من سنه ۱۹۰۰ الی سنه ۱۹۵۰، تاریخ سیاسی، اجتماعی، و اقتصادی، ترجمه و تعلیق سلیم طه تکریتی، ج۱، ص۲۳۶، پانویس۱۹، بغداد ۱۹۸۸.

[۴۳] وردی، علی، لمحات اجتماعیّه من تاریخ العراق الحدیث، ج۶، قسم ۱، ص۲۰۳، بغداد ۱۹۶۹ـ۱۹۷۹، چاپ افست (قم) ۱۳۷۱ش.

[۴۴] حسنی، سلیم، رؤساء العراق: ۱۹۲۰ـ۱۹۵۸ه، ج۱، ص۳۹، دراسه فی اتجاهات الحکم، لندن ۱۴۱۳/۱۹۹۲.

[۴۵] رهیمی، عبدالحلیم، تاریخ الحرکه الاسلامیه فی العراق: الجذور الفکریه و الواقع التاریخی (۱۹۰۰- ۱۹۲۴)، ج۱، ص۲۶۰، بیروت ۱۹۸۵.

آنان در این فتواها خواستار لغو نظام استعماری، خروج مستشاران انگلیسی، بازگشت تبعیدشدگان، آزادی بیان و اجازه تأسیس احزاب سیاسی شدند.

[۴۶] آلبرت منتشاشویلی، العراق فی سنوات الانتداب البریطانی، ج۱، ص۲۳۴، ترجمه هاشم صالح تکریکی، بغداد ۱۹۷۸.

[۴۷] رهیمی، عبدالحلیم، تاریخ الحرکه الاسلامیه فی العراق: الجذور الفکریه و الواقع التاریخی (۱۹۰۰ـ ۱۹۲۴)، ج۱، ص۲۵۵ـ ۲۶۱، بیروت ۱۹۸۵.

به گفته محمدرضا طبسی،

[۴۸] طبسی، محمدرضا، مصاحبه با آیت اللّه حاج شیخ محمدرضا طبسی، ج۱، ص۶۵-۶۶، حوزه، سال ۶، ش ۴ (مهر و آبان ۱۳۶۸).

خالصی با آن‌که مجلس وقت عراق را فرمایشی می‌دانست، حضور نمایندگانی از شیعیان را در مجلس و دولت لازم می‌شمرد. او در پی تهدید مرزهای شمالی عراق از سوی ترکیه، فتوایی مبنی بر تحریم دفاع از عراق در مقابل ترکیه صادر کرد.

[۴۹] استیون همزلی لانگریگ، العراق الحدیث: من سنه ۱۹۰۰ الی سنه ۱۹۵۰، ج۱، ص۲۳۲، تاریخ سیاسی، اجتماعی، و اقتصادی، ترجمه و تعلیق سلیم طه تکریتی، بغداد ۱۹۸۸.

[۵۰] وردی، علی، لمحات اجتماعیّه من تاریخالعراق الحدیث، ج۶، قسم ۱، ص۲۱۳ـ۲۱۴، بغداد ۱۹۶۹ـ۱۹۷۹، چاپ افست (قم) ۱۳۷۱ش.

[۵۱] حسنی، سلیم، رؤساء العراق: ۱۹۲۰ـ۱۹۵۸ه، ج۱، ص۳۸، دراسه فی اتجاهات الحکم، لندن ۱۴۱۳/۱۹۹۲.

[۵۲] رهیمی، عبدالحلیم، تاریخ الحرکه الاسلامیه فی العراق: الجذور الفکریه و الواقع التاریخی (۱۹۰۰ـ ۱۹۲۴)، ج۱، ص۲۶۷، بیروت ۱۹۸۵.

در ۱۳۲۰ش، به رغم تلاش ملک فیصل برای متقاعد ساختن خالصی به تغییر دادن فتوای پیشینش، او بار دیگر به تحریم انتخابات فتوا داد

[۵۳] وردی، علی، لمحات اجتماعیّه من تاریخالعراق الحدیث، ج۶، قسم ۱، ص۲۱۶ـ۲۱۷، بغداد ۱۹۶۹ـ۱۹۷۹، چاپ افست (قم) ۱۳۷۱ش.

و در کاظمین تظاهراتی برضد فیصل بر پا ساخت.

۳.۷ – تبعید

سرانجام خالصی و فرزندانش حسن و علی، نوه برادرش علی‌نقی خالصی و یکی از یارانش به نام سلمان قطیفی دستگیر و به بصره تبعید شدند.

[۵۴] وردی، علی، لمحات اجتماعیّه من تاریخ العراق الحدیث، ج۶، قسم ۱، ص۲۱۸ـ۲۲۱، بغداد ۱۹۶۹ـ۱۹۷۹، چاپ افست (قم) ۱۳۷۱ش.

[۵۵] وردی، علی، لمحات اجتماعیّه من تاریخالعراق الحدیث، ج۶، قسم ۱، ص۲۲۴ـ۲۲۷، بغداد ۱۹۶۹ـ۱۹۷۹، چاپ افست (قم) ۱۳۷۱ش.

[۵۶] حسنی، عبدالرزاق، تاریخ الوزارات العراقیه، ج۱، ص۱۳۱، صیدا۱۳۸۰ـ۱۳۸۸.

[۵۷] رهیمی، عبدالحلیم، تاریخ الحرکه الاسلامیه فی العراق: الجذور الفکریه و الواقع التاریخی (۱۹۰۰ـ ۱۹۲۴)، ج۱، ص۲۷۲، بیروت ۱۹۸۵.

تبعید خالصی اعتراض مردم را در شهرهای مختلف از جمله بغداد، نجف و کاظمین در پی‌داشت.

[۵۸] وردی، علی، لمحات اجتماعیّه من تاریخالعراق الحدیث، ج۶، قسم ۱، ص۲۲۷ـ۲۲۸، بغداد ۱۹۶۹ـ۱۹۷۹، چاپ افست (قم) ۱۳۷۱ش.

سپس او و همراهانش به جدّه تبعید شدند.

[۵۹] حبیب‌آبادی، محمدعلی، مکارم الآثار، ج۶، ص۲۱۴۷، اصفهان ۱۳۶۴ش.

۴ – عزیمت به ایران

در ۱۳۲۰ش، به درخواست دولت ایران، خالصی پس از انجام دادن مراسم حج راهی ایران شد.

[۶۰] آقا بزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعه: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، قسم ۳، ص ۱۱۶۰، مشهد، قسم ۱ـ۴، ۱۴۰۴.

[۶۱] موسوی اصفهانی، محمدمهدی، احسن الودیعه فی تراجم اشهر مشاهیر مجتهدی الشیعه، ج۲، ص۱۲۳، او، تتمیم روضات الجنات، بغداد (۱۳۴۸).

[۶۲] حسنی، عبدالرزاق، تاریخ الوزارات العراقیه، ج۱، ص۱۳۴، صیدا۱۳۸۰ـ۱۳۸۸.

۴.۱ – ترور نافرجام

در مراسم استقبال مردم بوشهر، او هدف ترور نافرجام مردی انگلیسی قرار گرفت. سپس به شیراز و اصفهان رفت و برای ملاقات با سید ابوالحسن اصفهانی (متوفی ۱۳۲۵ش/۱۳۶۵) و میرزا محمدحسین نائینی (متوفی ۱۳۱۵ش/۱۳۵۵) که به حمایت از او عراق را ترک کرده بودند، راهی قم شد.

۴.۲ – عزیمت به مشهد

خالصی در ۱۳۲۱ش با علمای یادشده درباره چگونگی ادامه مبارزه اختلاف‌نظر پیدا کرد و به مشهد رفت.

[۶۳] وردی، علی، لمحات اجتماعیّه من تاریخ العراق الحدیث، ج۶، قسم ۱، ص۲۴۵ـ۲۴۸، بغداد ۱۹۶۹ـ۱۹۷۹، چاپ افست (قم) ۱۳۷۱ش.

[۶۴] موسوی اصفهانی، محمدمهدی، احسن الودیعه فی تراجم اشهر مشاهیر مجتهدی الشیعه، ج۲، ص۱۲۳، او، تتمیم روضات الجنات، بغداد (۱۳۴۸).

برخی، سبب رفتن وی را به مشهد، درخواست دولت ایران پس از پخش شایعه‌ای در جراید اروپایی مبنی بر نقش خالصی در تحریک به قتل ایمبری (کنسول ایالات متحده آمریکا در تهران) دانسته‌اند.

[۶۵] قزوینی، محمد، وفیات معاصرین، ج۱، ص۴۱، یادگار، سال ۳، ش ۵ (دی ۱۳۲۵).

خالصی در مشهد حزبی با نام «جمعیه استخلاص الحرمین الشریفین و بین النهرین» تأسیس کرد و از مسلمانان کشورهای اسلامی خواست که با پیوستن به آن، اماکن مقدس حجاز و عراق را از وجود کافران پاک کنند.

۴.۳ – فتاوای خالصی در ایران

خالصی که پیشتر در سفرش به قم فتوا داده بود دولت ایران می‌تواند زکات و خمس را برای نیروهای مسلح مسئولِ حفاظت از مرزه