توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیت‌ الله محمد جواد بلاغی ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیت‌ الله محمد جواد بلاغی ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیت‌ الله محمد جواد بلاغی ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

محمدجواد بلاغی

محمدجواد بلاغی (۱۲۸۲-۱۳۵۲ق)، مفسر، متکلم، شاعر، نویسنده و مجاهد عراق در قرن چهاردهم هجری قمری بود که آثار متعددی با هدف دفاع از اسلام و تشیع در برابر یهودیان، مسیحیان، بهائیان و وهابیان نگاشته است.
او علوم دینی را در نجف، کاظمین و سامرا نزد اساتید بزرگ چون محمد طه نجف، حاج آقا رضا همدانی، محمدکاظم خراسانی، سید حسن صدرالدین کاظمی، محمدحسن مامقانی، میرزا حسین نوری، سید محمدحسن هاشم هندی غروی و میرزای شیرازی فرا گرفت. وی در کنار تالیف و تدریس در حوزه نجف و فعالیت‌های علمی، در مبارزات علمای شیعه و مردم عراق با نیروهای اشغالگر انگلیس مشارکت داشت. او به زبان فارسی، عربی، انگلیسی و عبری آشنایی داشته و تالیفاتی در زمینه‌های فقه، تفسیر، تاریخ، اصول فقه، عقاید و ردّ یهود و نصارا و مادیون و بابیت و بهائیت تدوین نموده است که آلاءالرحمن فی تفسیر القرآن، الهدی الی دین المصطفی و الرحله المدرسیه از آثار اوست.

فهرست مندرجات

۱ – ولادت و نسب
۲ – تحصیلات
۳ – اساتید
۴ – فعالیت‌ها
۵ – شاگردان
۶ – تاریخ وفات
۷ – مهارت‌های علمی
۸ – آثار
۸.۱ – آلاءالرحمن
۸.۲ – الهدی الی دین المصطفی
۸.۳ – الرحله المدرسیه
۸.۴ – آثار دیگر
۹ – تسلط به زبان‌های خارجی
۱۰ – ساده‌زیستی
۱۱ – احیاگر بیداری
۱۲ – وفات
۱۳ – پانویس
۱۴ – منبع

۱ – ولادت و نسب

محمدجواد بلاغی در روز چهارشنبه از ماه رجب، در سال ۱۲۸۲ق در یکی از محله‌های نجف (محلّه براق) در خانه دانشمند عامل و روحانی فاضل، علامه شیخ حسن بلاغی، چشم به جهان گشود.

[۱] آقا بزرگ تهرانی، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۳۲۳.

آل بلاغی یکی از خاندان‌های نجیب، شریف و قدیمی شهر نجف بوده‌اند. بلاغی از خاندانی بزرگ، منتسب به قبیله مشهور ربیعه بود، که عالمان و ادیبان فاضل بسیاری از آن برخاسته‌اند.

۲ – تحصیلات

محمدجواد پس از گذرداندن دوران کودکی وارد حوزه شد و به شاگردی مکتبی رفت که پدرانش سال‌های سال شاگرد آن مکتب بودند. علوم مقدماتی را در حضور علمای نجف فرا گرفت و تا ۲۴ سالگی از اساتید بزرگ آن حوزه، استفاده‌های علمی و معنوی فراوانی برد.
بلاغی در سال ۱۳۰۶ق مجبور به ترک زادگاهش شده و وارد شهر کاظمین گردید تا بتواند در سایه اندیشه‌های بلند آن دیار، به اهداف عالیه‌اش نایل آید. ایشان شش سال از عمرش را در این شهر صرف تحصیل و تهذیب نمود و تا سال ۱۳۱۲ق در کاظمین ماند. او در همان شهر با خانواده شریف عالم بزرگوار سید موسی جزایری وصلت نمود.
در سی سالگی به زادگاهش نجف اشرف بازگشت و در درس سرآمدترین استوانه‌های علمی و عملی عصر خویش حاضر شد.
شیخ محمدجواد بلاغی که سال‌های متمادی را در پی علم و عمل گذرانده بود در سال ۱۳۲۶ق وارد شهر سامرا شد و در درس مرجع مجاهد و رهبر انقلابی، میرزا محمّدتقی شیرازی شرکت جست و ده سال در درس این مجتهد بود و با استفاده از جنبه‌های روحی و معنوی آن بزرگوار، خویشتن را تقویت کرد.
ایشان آنچنان شیفته دانش و یاد گرفتن بود که تا ۴۵ سالگی در درس میرزای شیرازی شرکت نمود.

۳ – اساتید

اندیشمندان و فرزانگانی که علامه بلاغی در حضور آنان نشست و آموخت عبارت‌اند از:
۱. فقیه بزرگوار شیخ محمد طه نجف (متوفی ۱۳۲۳ق)؛
۲. فقیه محقق حاج آقا رضا همدانی (متوفی ۱۳۲۲ق)؛
۳. عالم و اصولی مدّقق شیخ محمدکاظم خراسانی (متوفی ۱۳۲۹ق)؛
۴. علامه فقیه سید حسن صدرالدین کاظمی (متوفی ۱۳۵۴ق)؛
۵. فقیه بزرگ شیخ محمدحسن مامقانی (متوفی ۱۳۲۳ق)؛
۶. علامه محدث میرزا حسین نوری (متوفی ۱۳۲۰ق)؛
۷. فقیه عالیمقام سید محمدحسن هاشم هندی غروی (متوفی ۱۳۲۳ق)؛
۸. مرجع مجاهد میرزا محمدتقی شیرازی (متوفی ۱۳۳۸ق).

[۲] قمی، شیخ عباس، الکنی و الالقاب، ج۲، ص۹۴.

[۳] امین عاملی، محسن، اعیان الشیعه، ج۴، ص۲۵۶.

۴ – فعالیت‌ها

بلاغی بار دیگر در ۱۳۳۶ق، به کاظمین رفت و حدود دو سالی که در آن دیار بود، در کنار سایر علمای شیعه با نیروهای اشغالگر انگلیس به مبارزه پرداخت و همراه با سایر مراجع و علمای بزرگ فتوای جهادی به این شرح صادر کرد:
«بر مردم عراق گرفتن حقوق خود واجب است و همچنین واجب است که در خلال اقدامات خود صلح و امنیت را در نظر داشته باشند، اما در صورتی که دولت انگلیس از پذیرفتن پیشنهادهای آنان سرباز زند، مردم می‌توانند از سلاح استفاده کنند و با دشمن خود بجنگند…»
وی پس از پیروزی انقلاب عراق در ۱۳۳۷ق، به نجف بازگشت و باقی عمر را به تالیف و تدریس گذراند.

۵ – شاگردان

اینک نام تنی چند از شاگردان آن فقیه را ذکر می‌نماییم.
۱. آیت الله العظمی آقای سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی (متوفی ۱۴۱۱ق)؛
۲. آیت الله العظمی آقای حاج سید ابوالقاسم خویی (متوفی ۱۴۱۴ق)؛
۳. آیت الله العظمی آقای حاج سید هادی میلانی (متوفی ۱۳۹۵ق)؛
۴. علامه ادیب آقای میرزا محمدعلی اردوبادی نجفی (متوفی ۱۳۸۰ق)؛
۵. علامه سید محمدصادق بحرالعلوم (متوفی ۱۳۹۰ق)؛
۶. آیت الله شیخ محمدرضا آل فرج الله نجفی (متوفی ۱۳۸۶ق)؛
۷. آیت الله شیخ محمد مهدوی لاهیجی (متوفی ۱۴۰۳ق)؛
۸. آیت الله شیخ نجم‌الدین جعفر عسکری تهرانی (متوفی ۱۳۹۵ق)؛
۹. حاج شیخ ذبیح‌الله محلاتی (متوفی ۱۴۰۵ق)؛
۱۰. آیت الله حاج شیخ محمدرضا طبسی نجفی (متوفی ۱۴۰۵ق)؛
۱۱. میرزا محمدعلی مدرس خیابانی؛
۱۲. استاد ادیب علی خاقانی؛
۱۳. آیت الله شیخ علی محمد بروجردی (متوفی ۱۳۹۵ق)؛
۱۴. شیخ مهدی بن داوود الحجار (متوفی ۱۳۵۸ق)؛
۱۵. علامه محقق حاج شیخ مجتبی لنکرانی نجفی؛
۱۶. آیت الله سید صدرالدین جزایری (متوفی ۱۳۸۸ق)؛
۱۷. شیخ ابراهیم بن مهدی قریشی؛
۱۸. شیخ مرتضی مظاهری نجفی؛
۱۹. آیت الله سید مرتضی لنگرودی (متوفی ۱۳۸۳ق)؛
۲۰. علامه میرزا محمدعلی ادبی تهرانی.

۶ – تاریخ وفات

وی در ۲۲ ماه شعبان ۱۳۵۲ق، بر اثر بیماری ذات الجنب درگذشت و در صحن مطهر حرم حضرت علی (علیه‌السّلام) به خاک سپرده شد.

۷ – مهارت‌های علمی

بلاغی در رشته‌های متعدد علوم اسلامی دست داشت. کثرت و تنوع موضوعی تالیفات وی از نبوغ سرشار و وسعت معلوماتش حکایت دارد. نویسندگان و محققانی چون آقا بزرگ طهرانی و سید محسن امین، در آثار خود از دوستی و مشارکت داشتن با وی در درس و بحث سخن گفته و بدان مباهات نموده‌اند.
آشنایی بلاغی به زبان عبری را دانشمندان یهودی تایید کرده‌اند. او بی‌آنکه از استاد یا معلمی کمک بگیرد، توانست این زبان را از یهودیان عراق که در آموختن زبان خود به مسلمانان شدیدا امساک می‌ورزیدند فرا گیرد. علاوه بر آن، زبان انگلیسی نیز می‌دانست و با برخی محققان اروپایی مکاتبه داشت. بلاغی فارسی را نیز خوب می‌دانست. او از متکلمان بنام شیعه است که رساله‌ها و کتاب‌های بسیاری در نشر و تبیین معتقدات شیعه و رد و انکار مادیون و مشرکان و گروه‌های ضاله چون بهائیه، بابیه و قادیانیه نوشته و به شکوک و شبهات مبلغان این مذاهب و فرق پاسخ گفته است.
تلاش‌های پیگیر بلاغی در دفاع از اسلام، در زمانی که تبلیغات ضد اسلامی بعضا با پشتوانه اهداف استعمارگرانه و به منظور تفرقه‌افکنی میان مسلمانان صورت می‌گرفت، به او جایگاه خاصی در میان علمای متاخر بخشیده است. او بیشتر عمر خود را در این راه صرف کرد و اخلاص او چندان بود که حاضر نمی‌شد نام او، به هنگام طبع، بر پشت جلد تالیفاتش آورده شود. در تفسیر و علوم قرآنی نیز از نوادر روزگار خود بود. بلاغی در فقه و اصول، اندیشمند و صاحب‌نظر بود و در آن زمینه رساله‌ها و تعلیقه‌های بسیاری نگاشته است.
در زبان عربی و علوم ادبی تبحر داشت و در کمال زیبایی و روانی شعر می‌گفته است، و او را باید از شاعران متعهد نیز به شمار آورد. از مشهورترین اشعار وی، قصیده‌ای درباره میلاد امام حسین و حضرت ولی عصر (علیهماالسلام) و قصیده‌ای در معارضه با عینیه ا