پاورپوینت کامل وعده شدیدترین عذاب در آیه ۲۵ سوره فجر ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وعده شدیدترین عذاب در آیه ۲۵ سوره فجر ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وعده شدیدترین عذاب در آیه ۲۵ سوره فجر ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وعده شدیدترین عذاب در آیه ۲۵ سوره فجر ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل وعده شدیدترین عذاب در آیه ۲۵ سوره فجر ۲۰ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: قیامت، عذاب، کافر، سوره فجر، حسرت.

پرسش: «یقول یا لیتنی قدمت لحیاتی! فیومئذ لا یعذب عذابه احد و لا یوثق وثاقه احد». در این آیات، فاعل افعال «یقول»، «لا یعذب» و «لا یوثق» کیست؟

پاسخ اجمالی: فاعل فعل «یقول» در آیه ۲۴ سوره فجر، ضمیری است که به انسانی که در آیه قبل، از آن یاد شده برمی‌گردد و مراد از آن، انسانی است که نه تنها هیچ زاد و توشه‌ای برای خود نفرستاده، بلکه با کوله‌باری سنگین از گناهان پا به عرصه قیامت گذاشته است.
در آیه بعد کلمه «لا یعذّب» به دو صورت معلوم «لا یُعَذِّبُ» و مجهول «لا یعذَب» خوانده شده است. در صورت اول دو احتمال دارد یا ضمیر «عذابه» به انسان برمی‌گردد و مفعول عذاب بوده و «احد» فاعل «لا یعذب» است و یا این‌که «عذابه» مفعول مطلق و متضمن تشبیه و ضمیر آن به «رب» در «جاء ربک» برمی‌گردد و می‌توان با این ترکیب، مفعولی در تقدیر گرفت. بنابر‌این، مفهوم آیه، تعظیم و حصر عذاب آن روز به «رب» است؛ یعنی در آن روز کسی، مانند پروردگار، کسی را عذاب نمی‌کند. همین احتمالات در مورد آیه بعدی «وَ لا یُوثِقُ» نیز وجود دارد.

فهرست مندرجات

۱ – بیان آیه
۲ – فاعل یقول
۳ – فاعل لا یعذّب
۴ – پانویس
۵ – منبع

بیان آیه

خدای متعال به دنبال نکوهش‌هایی که در آیات پیشین سوره فجر از کافران، طغیان‌گران دنیاپرست و متجاوز به حقوق دیگران کرده، در آیه ۲۴ در بیان حال آنان می‌فرماید: «یَقُولُ یا لَیْتَنِی قَدَّمْتُ لِحَیاتِی؛ می‌گوید: ‌ای کاش برای (این) زندگی‌ام چیزی از پیش فرستاده بودم.»
این آیه در صدد بیان آرزویی است که انسان (در روز رستاخیز با دیدن حقایقی که آن‌را انکار می‌کرد و یا جدی نمی‌گرفت) از خود سر می‌دهد و می‌بیند که سعی و تلاش او در دنیا سودی به حالش نخواهد داشت؛ لذا می‌گوید‌ ای‌ کاش برای این دنیا و این زندگی جاوید اعمال خیر و صالحی از پیش فرستاده بودم. ولی این آرزویی است بی‌نتیجه که هرگز به جایی نمی‌رسد.
گفتنی است که واژه «لیت»، بیشتر در موارد آرزوهای بی‌جا و یا محال به‌کار گرفته می‌شود.
به هرحال، فاعل فعل «یقول» در آیه ۲۴ سوره فجر، ضمیری است که به انسانی که در آیه قبل، از آن یاد شده برمی‌گردد و مراد از آن، انسانی است که نه تنها هیچ زاد و توشه‌ای برای خود نفرستاده، بلکه با کوله‌باری سنگین از گناهان پا به عرصه قیامت گذاشته است.
خدای متعال بعد از آن‌که به این پشیمانی بی‌فایده اشاره کرد؛ در آیه ۲۵ به مجرمان هشدار می‌دهد که در روز قیامت، حساب و کتاب و مجازات شدیدی در پیش خواهند داشت و باید خود را برای آن روز آماده کنند:
«فَیَوْمَئِذٍ لا یُعَذِّبُ عَذابَهُ اَحَد؛ پس در آن روز هیچ‌کس مانند عذاب او (خدا) عذاب نکند.»

فاعل یقول

در این آیه کلمه «لا یعذّب» به دو صورت معلوم و مجهول خوانده شده است. مشهور قاریان قرآن آن‌را به صورت «لا یُعَذِّبُ»، یعنی به کسر «ذال» قرائت کرده‌اند. البته طبری در این مسئله ادعای اجماع کرده و معتقد است تمام قاریان م