پاورپوینت کامل وظیفه انسان در توهین به مقدسات ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وظیفه انسان در توهین به مقدسات ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وظیفه انسان در توهین به مقدسات ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وظیفه انسان در توهین به مقدسات ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل وظیفه انسان در توهین به مقدسات ۲۶ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: توهین به مقدسات، امر به معروف، نهی از منکر، وظیفه، تکلیف.

پرسش: بعضی مواقع که شاهد دعوای چند نفر در خیابان هستیم، متأسفانه برخی از آن‌ها به خداوند، ائمه معصومین و مقدسات توهین می‌کنند و با صدای بلند داد می‌زنند و اگر تذکر زبانی فایده نداشته باشد، با توجه به این‌که هیچ مرجعی جهت رسیدگی به چنین اتفاقاتی وجود ندارد، وظیفه ما در قبال آن‌ها چیست؟

پاسخ: بالاترین مرجع جهت رسیدگی به کسانی که به خداوند، ائمه معصومان (علیهم‌السلام) و مقدسات توهین می‌کنند، نهادینه کردن امر به معروف و نهی از منکرِ مردمی و مسئولیت‌پذیری اجتماعی است و در موارد بحرانی می‌توان از نهادهای دیگری (مثل نیروی انتظامی) نیز کمک گرفت.
مراحل امر به معروف و نهی از منکر در این راستا، باید از کارها و شیوه‌های نرم شروع شود. اگر اشاره اثر دارد، با اشاره‌ای مانع کار او شویم. اگر سخن ما اثر ندارد، ولی سخن کسی دیگر اثر دارد، به او بگوییم که این شخص را از کارش باز دارد. اگر آن لحظه تذکر ما اثری ندارد، ولی بعداً می‌توان با تذکر دادن، وی را از این صفت زشت دور کرد و بعداً به او تذکر دهیم.

فهرست مندرجات

۱ – شناخت زمینه‌های کار
۲ – ترک معصیت و انجام دستور الهی
۳ – مجازات عمل در حالت عصبانیت یا اختیار
۴ – برخورد مناسب در توهین به مقدسات
۴.۱ – برطرف کردن زمینه چنین رفتاری
۴.۲ – دور کردن شخص از میدان دعوا
۴.۳ – امر به معروف کردن با نرمی و آرامش
۵ – نکته پایانی
۶ – معرفی منابع
۷ – پانویس
۸ – منبع

شناخت زمینه‌های کار

هر کار و عملی دارای خاستگاه و شرایطی است که وقتی آن شرایط و زمینه‌ها به وجود آمدند، آن کار و فعل نیز به وقوع می‌پیوندد. برای تسریع در انجام کاری یا منع از کاری، شناخت زمینه‌ها و شرایط آن کار می‌تواند نقشی بسزا داشته باشد.
بی‌شک توهین به مقدسات و ائمه در هنگام خشم و دعوا با دیگران، کاری است زشت و ناپسند و نشان از یک صفت اخلاقی ناپسند دارد و می‌باید کسی که مرتکب چنین عملی می‌شود، از زشت بودن کار خود آگاه شود و او را تشویق به ترک چنین کاری کرد؛ اما باید توجه داشت که چگونه و در چه شرایطی؟ زیرا ممکن است عکس‌العمل ما در مقابل چنین کاری به جای این‌که در رسیدن به هدفمان موثر گردد، موجب بروز عکس‌العمل شدیدتری از طرف مقابل شود.

ترک معصیت و انجام دستور الهی

آن‌چه که در روایات و آیات در باب امر به معروف و نهی از منکر وارد شده است و این همه تشویق برای به انجام رساندن این دو فریضه، فقط برای یک فوق‌العاده مهم چیز است: «ترک معصیت و انجام دستور الهی» این بسته به شرایط و رفتارهاست که چگونه برخوردی با عمل منکر داشته باشیم که آن منکر ترک شود.

مجازات عمل در حالت عصبانیت یا اختیار

قبل از پرداختن به این بحث لازم است گفته شود که چنین شخصی که دست به توهین و فحش به مقدسات می‌زند، آیا همان‌ اندازه جرم و عقاب دارد که شخص دیگری در حالت عادی و خون‌سردی و در کمال آگاهی و اختیار دست به چنین کاری می‌زند؟ آیا مجازات و جرم این دو یکسان است؟ جواب حتماً منفی است و فرق است بین این دو. کسی که با اختیار، آگاهی و در کمال خون‌سردی و با قصد توهین و فحش، به خدا و ائمه و مقدسات توهین می‌کند، مجازات سختی دارد که بر عهده حکومت است؛ ولی کسی که در حالت‌هایی خشمگین می‌شود و توهین می‌کند ـ اگرچه کارش پسندیده نیست و زشتی آن را انکار نمی‌کنیم، ولی نمی‌شود در مجازات او همان چیزی را در نظر گرفت که برای شخص اول قائل هستیم؛ چراکه در تحقق جرم دو عنصر لازم و ضروری است: یکی عنصر مادی و شکل ظاهری آن فعل است که کاری گناه و منفی در عرف، دین و اجتماع به حساب آید و دیگر این‌که او هم از همان کار قصد گناه و معصیت را داشته باشد.
اگرچه ظاهر فعل و رفتار چنین شخصی گناه حساب می‌شود؛ ولی در این‌که نسبت این شخص و قصد او آیا واقعاً توهین به مقدسات است یا این‌که آیا اصلاً آگاهی لازم را در هنگام ارتکاب عمل دارد یا خیر جای سؤا