پاورپوینت کامل نسبت دادن گمراهی ابلیس به خداوند ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نسبت دادن گمراهی ابلیس به خداوند ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نسبت دادن گمراهی ابلیس به خداوند ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نسبت دادن گمراهی ابلیس به خداوند ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل نسبت دادن گمراهی ابلیس به خداوند ۲۸ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: شیطان، ابلیس، گمراهی، اغوا، سوره اعراف، سوره حجر.

پرسش: چرا ابلیس، پروردگار را در گمراه‌شدن خود مقصر ‌دانسته و خدا نیز با نقل این گفتار در قرآن به نفی آن نمی‌پردازد؟!

پاسخ اجمالی: در ارتباط با سخن شیطان که گمراهی خویش را به خدا نسبت داده، کسانی که معتقد به جبرند می‌گویند؛ استناد گمراهی به خدای تعالی هیچ اشکالی ندارد؛ و همین خود دلیلی بر این است که خیر و شر همه مستند به خدا است و معنای سخن شیطان هم این است که خدایا! به دلیل آن‌که گمراهم کردی و به من اجازه ندادی تا بر آدم سجده نکنم، من هم به انتقامش تمام بندگانت را گمراه می‌سازم! اما غیر جبری‌ها چنین استنادی را ناروا می‌دانند. به هر حال به نظر می‌رسد پاسخ این باشد که: اولاً: منظور از گمراهی در آیه، سجده نکردن شیطان در مقابل آدم نیست؛ بلکه مقصود گمراهی همیشگی و دوری مطلق او از رحمت الهی است. ثانیاً: گمراهی او ابتدایی و جبری نبود، بلکه مجازاتی است که به دنبال نافرمانی اختیاری شیطان، گریبان‌گیر او شده است.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۲ – نظریات در نسبت دادن گمراهی به خدا
۲.۱ – جبریون
۲.۲ – برخی مفسرین
۳ – منظور از گمراه‌شدن شیطان توسط خدا
۴ – قبیح مهلت دادن به ابلیس
۵ – پانویس
۶ – منبع

مقدمه

قرآن کریم در ارتباط با نافرمانی شیطان از فرمان خداوند مبتنی بر سجده به آدم به نقل از او می‌گوید: «اکنون که گمراهم ساختی (فَبِما اَغْوَیْتَنی)، من بر سر راه مستقیم تو، در کمین آنان خواهم نشست.» «پروردگارا! چون گمراهم ساختی، (مادّیات را) در زمین برایشان جلوه داده و همگی را گمراه خواهم ساخت».
«اغوا» در لغت به گمراهی، ناامیدی، جهل ناشی از اعتقاد فاسد، و رفتن به راه هلاکت، معنا شده است.

نظریات در نسبت دادن گمراهی به خدا

در این‌که منظور از این سخن شیطان چیست و این‌که نسبت دادن گمراهی به پروردگار چه توجیهی دارد، نظریات گوناگونی ارائه شده است:

جبریون

جبریون معتقدند؛ این‌که بگوییم خدا گمراه کرده هیچ اشکالی ندارد؛ زیرا تمام افعال مستند به خدا است و معنای سخن شیطان هم این است که خدایا! به دلیل آن‌که مرا گمراه کردی و نگذاشتی بر آدم سجده نکنم، و چون فتنه این کار از تو است، من هم تمامی بندگانت را گمراه می‌سازم!

برخی مفسرین

گروه دیگری که به جبر اعتقادی ندارند، از آن‌جا که معتقدند نمی‌توان هر خیر و شر و هر زشت و زیبایی را به گونه‌ای به خدای تعالی نسبت داد، که مستلزم سلب مسئولیت از انسان گردد؛ برداشت‌های دیگری از آیه دارند که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:
• گمراه‌کردن شیطان از جانب خدا به معنای ناامید کردن او است و در همین راستا شیطان می‌گوید: خدایا! از آن‌جا که مرا از رحمت خویش ناامید کردی، من هم بشر را به گناه کشانده و از رحمتت ناامید می‌کنم.
• مراد از گمراه‌شدن شیطان، گمراهی او از راه بهشت است، و معنای آیه این است که خدایا! این‌که مرا به دلیل نافرمانیم از راه بهشت گمراه کردی، من نیز ایشان را با دعوت خود از راه بهشت گمراه می‌کنم.
•مراد از جمله “بِما اَغْوَیْتَنِی” این است که خدایا به خاطر این‌که به من دستوری دادی و درگیر نافرمانی تو شدم، و بر آدم سجده نکردم، آدمیان را گمراه خواهم کرد. که نامیدن این فرایند به گمراهی از باب توسع و مجاز خواهد بود.
• ساحت قدس پروردگار از این‌گونه امور منزّه است و این هم از بی‌ادبی و عدم معرفت شیطان نسبت به مقام پروردگار است که چنین نسبتی را به خدا داده است؛ زیرا پروردگار همان دستوری را که به شیطان داد، به فرشتگان هم چنین توصیه‌ای فرمود، آنان پذیرفتند و مقرب درگاه شدند، او مخالفت کرد و از درگاه الهی رانده شد.
این عادت مستکبران است که کار زشت را به خود نسبت نمی‌دهند و به گردن دیگران می‌گذارند. اما اولیای الهی، هنگامی که با مشکلی برخورد کردند، در کمال ادب و تواضع، از خدای مهربان یاری می‌جویند: «وَ اَیُّوبَ اِذْ نادی‌ رَبَّهُ اَنِّی مَسَّنِیَ الضُّرُّ وَ اَنْتَ اَرْحَمُ الرَّاحِمینَ؛ و ایّوب را یاد کن آن‌گاه که پروردگارش را ندا داد: به من بیماری و رنج رسیده است، و تو مهربان‌ترین مهربانانی.»
• بعضی از مفسران معتقدند؛ از این‌که ابلیس گمراهی خود را به خدا نسبت داد و خدا هم آن‌را رد نکرد