پاورپوینت کامل نزول القرآن ۶۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نزول القرآن ۶۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نزول القرآن ۶۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نزول القرآن ۶۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل نزول القرآن ۶۰ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: نزول قرآن ، نزول تدریجی ، نزول دفعی، توقیفی بودن آیات، جمع‌آوری قرآن ، پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، اعجاز .
پرسش: ۱. معنای پاورپوینت کامل نزول القرآن ۶۰ اسلاید در PowerPoint چیست؟ ۲. مرحله و مرتبه پاورپوینت کامل نزول القرآن ۶۰ اسلاید در PowerPoint چگونه است؟ ۳. فلسفه تدریجی بودن پاورپوینت کامل نزول القرآن ۶۰ اسلاید در PowerPoint چیست؟
پاسخ:
۱. معنای نزول: اصل نزول به معنای فرود آمدن است؛ چنان‌که در مفردات و مصباح و اقرب گفته شده است. عبارت راغب چنین است: «النّزول فی الاصل: هو انحطاط من علوّ» در اره باران آمده:” أَ أَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ ” واقعه:۶۹. آیا شما آن را از ابر فرود آورده‌اید یا ما فرود آورندگانیم؟
۲. مرحله و مرتبه نزول قرآن: همان‌طور که برای هر چیزی چهار نحوه وجود است: وجود لفظی، وجود کتبی، وجود ذهنی و وجود خارجی، وحی نیز همین چهار‌گونه وجود را داراست.
۳. فلسفه تدریجی بودن نزول: حکمت نزول تدریجی و تفریق قرآن، مقارن شدن علم و عمل به قرآن و تمامیت یافتن استعداد مردم در تلقی آن است. به عبارت دیگر، نزول آیات قرآنی به‌تدریج و بند‌ بند و سوره سوره و آیه آیه، به‌خاطر تمامیت یافتن استعداد مردم در تلقی معارف اصلی و اعتقادی و احکام فرعی و عملی آن است و به مقتضای مصالحی است که برای بشر در نظر بوده.

فهرست مندرجات

۱ – ۱. معنای نزول
۱.۱ – علت اطلاق انزال
۱.۲ – معنای لغوی “نزل”:(بضمّ ن، ز)
۱.۳ – معنای لغوی “نزله”
۱.۴ – معنای لغوی”منزل”
۱.۵ – معنای لغوی “تنزّل”
۱.۶ – تفاوت “انزال” و “تنزیل”
۲ – ۲. مرحله و مرتبه نزول قرآن
۲.۱ – دیدگاه بانوی اصفهانی در رد استبعاد
۲.۲ – وجود عینی و اجمالی قرآن
۲.۲.۱ – مرحله تفصیل قرآن
۲.۲.۲ – امور به حسبِ قضای الاهی
۲.۳ – مراتب نزول قرآن
۲.۳.۱ – دیدگاه برخی مفسران
۳ – ۳. علت نزول تدریجی قرآن
۳.۱ – ویژگی مهم قرآن
۳.۲ – دیدگاه علامه طباطبایی
۳.۲.۱ – حکمت نزول تدریجی قرآن
۳.۳ – توقیفی بودن تعداد آیات هر سوره
۳.۴ – چگونگی تشکیل سوره‌های قرآن
۳.۵ – توقیفی بودن ثبت آیات در سوره‌ها
۴ – پانویس
۵ – منبع

۱. معنای نزول

اصل نزول به معنای فرود آمدن است؛ چنان‌که در مفردات و مصباح و اقرب گفته شده است. عبارت راغب چنین است: «النّزول فی الاصل: هو انحطاط من علوّ» در‌باره باران آمده:” أَ أَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ “؛ آیا شما آن را از ابر فرود آورده‌اید یا ما فرود آورندگانیم؟ ایضا: ” رَبَّنا أَنْزِلْ عَلَیْنا مائِدَهً مِنَ السَّماءِ… ” ؛ خدایا به ما از آسمان مائده‌ای فرود آور. ” وَ أَنْزَلْنَا الْحَدِیدَ فِیهِ بَأْسٌ شَدِیدٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ ” . “وَ أَنْزَلَ لَکُمْ مِنَ الْأَنْعامِ ثَمانِیَهَ أَزْواجٍ… ” ” یا بَنِی آدَمَ قَدْ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمْ لِباساً یُوارِی سَوْآتِکُمْ… “.

علت اطلاق انزال

می‌دانیم که آهن در سنگ‌هاست، انعام ثمانیه در زمین‌اند، لباس از زمین تهیه می‌شود و رسول در عالم ماست؛ پس علت آمدن «انزال» در اینها چیست؟ به نظر می‌آید که جواب همه اینها در ” وَ إِنْ مِنْ شَیْ‌ءٍ إِلَّا عِنْدَنا خَزائِنُهُ وَ ما نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ ” باشد. در این آیه به هر چیز انزال اطلاق شده و چون تدبیر همه از جانب خداوند است، اطلاق انزال بر همه صحیح است و همچنین می‌شود گفت: ذرات آهن در اشعه کیهانی و گازهای هوا و غیره است و از آسمان به زمین می‌بارد و می‌شود گفت: نطفه حیوانات از هوا می‌بارد؛ همان‌طور که میکروب‌ها بر گوشت‌ها و پنیرها می‌بارد و مخمرها بر آب انگور می‌بارند.

معنای لغوی “نزل”:(بضمّ ن، ز)

یعنی آنچه برای میهمان آماده شده تا بر آن نازل شود؛ چنان‌که در قاموس گوید: آن را منزل نیز گفته‌اند. راغب گوید:”النّزل:ما یعدّ للنّازل من الزّاد”. ” إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ کانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلًا “. به اهل ایمان و عمل جنات فردوس منزل یا مهیا شده است. ” وَ أَمَّا إِنْ کانَ مِنَ الْمُکَذِّبِینَ الضَّالِّینَ”. “فَنُزُلٌ مِنْ حَمِیمٍ”. “وَ تَصْلِیَهُ جَحِیمٍ “. اما اگر از مکذبین و گمراهان باشد، پس برای اوست آماده‌شده‌ای از آب جوشان و انداخته شدن به آتش بزرگ ” إِنَّا أَعْتَدْنا جَهَنَّمَ لِلْکافِرِینَ نُزُلًا “.

معنای لغوی “نزله”

به معنای یکبار نازل شدن است: ” وَ لَقَدْ رَآهُ نَزْلَهً أُخْری‌ “. در یک نزول دیگر او را دیده است.

معنای لغوی”منزل”

“منزل”(به صیغه مفعول)، مصدر میمی و اسم مفعول است: ” وَ قُلْ رَبِّ أَنْزِلْنِی مُنْزَلًا مُبارَکاً… “؛ بگو پروردگارا مرا از کشتی فرود آور، فرود آوردن مبارکی و در آیه ” أَنْ یُمِدَّکُمْ رَبُّکُمْ بِثَلاثَهِ آلافٍ مِنَ الْمَلائِکَهِ مُنْزَلِینَ ” ، اسم مفعول است.

معنای لغوی “تنزّل”

در صحاح، قاموس و اقرب آن را نزول با مهلت و تأنی گفته است: ” وَ ما تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّیاطِینُ … “. قرآن را شیاطین نازل نکرده‌اند. می‌شود مهلت و تدریج را از آیه ” اللَّهُ الَّذِی خَلَقَ سَبْعَ سَماواتٍ وَ مِنَ الْأَرْضِ مِثْلَهُنَّ یَتَنَزَّلُ الْأَمْرُ بَیْنَهُنَّ “، فهمید که نزول امر تدریجی است.

تفاوت “انزال” و “تنزیل”

درباره نازل شدن قرآن باید گفت که در بعضی از آیات از آن تعبیر به “انزال” و در بعضی تعبیر به “تنزیل” شده است و از پاره‌ای از متون لغت استفاده می‌شود که” تنزیل” معمولاً در جایی گفته می‌شود که چیزی تدریجاً نازل گردد؛ ولی” انزال” مفهوم وسیع‌تری دارد که نزول دفعی را نیز شامل می‌گردد. این تفاوت تعبیر که در آیات قرآن آمده، می‌تواند اشاره به دو نزول فوق باشد.

۲. مرحله و مرتبه نزول قرآن

همان‌طور که برای هر چیزی چهار نحوه وجود است: وجود لفظی، وجود کتبی، وجود ذهنی و وجود خارجی، وحی نیز همین چهارگونه وجود را داراست:
أ. وجود کتبی قرآن همان است که ظاهر و هویداست.
ب. وجود لفظی آن قرائتِ قرائت‌کنندگان از معصومان و ملائکه گرفته تا عموم مردم است
ج. وجود ذهنی و علمی قرآن نیز چند قسم است: وجودی در لوح نفس، وجودی که از عالم امر به امر حق تعالی تنزل نموده در قلب رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله؛ چنان‌که می‌فرماید:” نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِینُ عَلی‌ قَلْبِکَ لِتَکُونَ مِنَ الْمُنْذِرِینَ “؛ نزول نمود روح الامین (جبرئیل) با قرآن بر قلب تو ای رسول اکرم تا آن که بوده باشی از تهدیدکنندگان و بترسانی مردم را از عذاب خدا؛ یا آن معانی غیبی که هنگام قرائت به قلب قاری القا می‌گردد؛ چنان‌که می‌فرماید:” بَلْ هُوَ آیاتٌ بَیِّناتٌ فِی صُدُورِ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ” ؛ بلکه قرآن آیاتی است ظاهر و هویدا در سینه کسانی که به آنها علم عطا شده.
د. وجود عینی اجمالی که اصل قرآن و حقیقت آن است که از مصدر جلال احدی صادر گشته؛ چنان‌که می فرماید:” کِتابٌ أُحْکِمَتْ آیاتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ “. این وجود عینی (خارجی) قرآن همان است که در قبر به‌صورت نیکو انیس مؤمن می‌گردد و در آخرت مجسم می‌شود و تکلم می‌کند و شفاعت می‌نماید.

دیدگاه بانوی اصفهانی در رد استبعاد

بانوی اصفهانی در رد استبعاد این نکته می‌گوید: گمان مکن این اخباری از شفاعت قرآن و … حکایت می‌کند، ضرب المثل باشد و باید آن را تأویل کنی و بر غیر ظاهرش حمل نمایی‌؛ زیرا قرآن در هر مرتبه‌ای از مراتب موجودات طوری تظاهر می‌نماید و در محل خود مبرهن گردیده که عوالم وجود در طول یکدیگرند و هر مرتبه پستی، نمود و ظهوری از مراتب فوق خود می‌باشد و در پرتو وی نشو و نما می‌کند. دنیای ما که فعلاً در آن نشو و نما می‌کنیم، پست‌ترین و نازل‌ترین مراتب عوالم موجودات است و عالم مجاز و عالم قشر است و موجودات این عالم یک نمودی و یک تظاهری از عالم بالا بیش نیستند. فوق این عالم عالمی که در قوس صعود ما است، عالم برزخ است که واسطه بین عالم دنیا و عالم قیامت است عالم برزخ عالم صورت و عالم معناست و فوق آن نسبت به بشر عالم قیامت است که عالم جمع و عالم حقیقت و عالم حیات است و آن سر حد و منتهای سیر بشر است. یکی از اسمای قیامت (الحاقه) است؛ یعنی حاق حقیقت و عین واقع و روزی است که باطن و اسرار هر چیزی ظاهر میگردد:” یَوْمَ تُبْلَی السَّرائِرُ ” قیامت روزی است که باطن ها ظاهر می گردد. و نیز عالم حیات است:” وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَهَ لَهِیَ الْحَیَوانُ لَوْ کانُوا یَعْلَمُونَ “؛ به‌درستی که عالم آخرت هر آینه عالم حیات است، اگر شما می‌دانستید که آخرت چه عالمی است. پس از این‌جا معلوم می‌شود که استبعادی ندارد قرآن در قبر و در عالم برزخ که عالم صورت و معناست به صورت معنوی خود و به وجه نیکو انیس قاری گردد. نیز در قیامت که عالم حقیقت و حاق واقع است، وجود عینی و حقیقی‌ قرآن که از عالم حقیقت تنزّل نموده و در این عالم به‌صورت حروف و کلمه در آمده ظاهر گردد و تکلم نماید و شفاعت کند و توهین نماید کسانی را که به وی توهین نموده‌اند و چون قیامت، عالم جمع و عالم حقیقت است آنچه در این عالم از عوارض به شمار می رود در قیامت به حقیقت جوهری خود هویدا می‌گردد؛ مثل این‌که در این عالم اعمال و افعال بشر از قبیل عوارضی بیش به نظر نمی‌آید، لکن در عالم برزخ به‌صورت مناسب ظاهر می‌گردد و در قیامت به عین جوهری هویدا می‌گردد و آثار جوهری از آنها پدید می‌شود. شاهد بر این مطلب آیات و اخبار چندی است که ا