پاورپوینت کامل نحوه تعامل با هم‌کلاسی‌های غیر شیعه ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نحوه تعامل با هم‌کلاسی‌های غیر شیعه ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نحوه تعامل با هم‌کلاسی‌های غیر شیعه ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نحوه تعامل با هم‌کلاسی‌های غیر شیعه ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل نحوه تعامل با هم‌کلاسی‌های غیر شیعه ۳۹ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: شیعه، اهل سنت، تقیه.

پرسش: جوان شیعه هستم و در میان اهل‌سنت زندگی می‌کنم، نمی‌خواهم مذهبم را بر آنها آشکار کنم، چگونه با آنها تعامل داشته باشم؟

پاسخ: به نظر می‌رسد تعامل و برخورد با دیگران و گفت و گو با آنها در صورتی که به ایجاد مشکل و گرفتاری و دردسرهای بی‌فایده منجر شود، ضروری نباشد. همچنان که ضروری نیست انسان مستقیماً و رو در رو وارد جدال و گفت و گو شود. بسا انسان می‌تواند غیر مستقیم و با واسطه، در این‌گونه مباحث شرکت کند.

فهرست مندرجات

۱ – متن کامل پرسش
۲ – پاسخ اجمالی
۲.۱ – تعامل و برخورد غیر مستقیم
۲.۱.۱ – برخورد حضرت ابراهیم با مشرکین
۲.۱.۲ – برخورد ائمه با مشرکین
۲.۲ – التزام به فضایل اخلاقی و علمی
۲.۲.۱ – روایت اسامه
۲.۲.۲ – روایت علی بن ابی زید
۲.۳ – شناخت حقیقی و واقعی تشیع
۲.۴ – شناخت نقاط اشتراک بین مذاهب
۲.۴.۱ – جمع بین صلاتین
۲.۴.۲ – نهضت امام حسین
۳ – پانویس
۴ – منبع

متن کامل پرسش

نوجوانی ۱۴ ساله‌ام، اگر چه از جهت سن کم سن و سالم، ولی از نظر رشد فکری گمان می‌کنم بزرگ باشم. در کشور قطر زندگی می‌کنم، جمعیت شیعه در این کشور نسبت به سنی بسیار کم است. در مدارس این کشور مسائل مذهبی اهل سنت تدریس می‌شود، در مدرسه‌ای بسیار خوب درس می‌خوانم؛ چون می‌خواهم به مدارج بالای علمی برسم. مشکل من این است که چگونه با جوانان دیگر این مدرسه که سنی هستند تماس و برخورد داشته باشم، در حالی که من شیعه‌ام.
آنها به شیعه علاقه ندارند، البته نمی‌دانند که من شیعه‌ام، اساساً آنان مذهب شیعه را نمی‌شناسند. بنده قصد دارم، شیعه و امام حسین (علیه‌السّلام) را به آنها معرفی کنم و بگویم چرا شیعه برای امام حسین (علیه‌السّلام) به سر و سینه می‌زند.
نگاه آنها به شیعه، نگاه خوبی نیست. آنان شیعه را دیوانه می‌دانند؛ چرا که می‌گویند شیعه بدون دلایل با آلات آهنی و فلزی خود را مجروح می‌کند، یا برای امام حسین (علیه‌السّلام) با آهن به سر و صورت خود می‌زند و…البته آنها نمی‌دانند امام حسین (علیه‌السّلام) چه شخصیتی است. دوست دارم همه چیز را برایشان بیان کنم، اما آنها این مسئله را درک نمی‌کنند. می‌ترسم وقتی این مسئله را بیان کردم و گفتم که من شیعه‌ام، دیگر با من حرف نزنند! به من نگویید که با دوست دیگری حرف بزن؛ چرا که در این‌جا همه جوانان شبیه هم هستند. به عنوان نمونه زمانی که به آنها می‌گویم: می‌شود نماز ظهر و عصر را با هم خواند به من می‌خندند و می‌گویند این حرف شیعه است. در این لحظه به من شوک دست می‌دهد و نمی‌دانم چه بگویم! آیا به آنها بگویم بلی من شیعه‌ام یا نه، یا این که ساکت بمانم مثل همیشه، در کارم حیرانم، چکار کنم؟
برای این‌که نه امکان دارد صریحاً اعلام کنم، و نه امکان دارد ساکت بمانم. شما می‌گویید چه کار کنم. با علم به این‌که اگر به آنها بگویم من شیعه هستم، مدیر مدرسه به زودی می‌فهمد و می‌ترسم این سبب شود تا این‌که مرا از آن‌جا اخراج کنند و برای آینده من خوب نیست، به نظر شما من چکار کنم.

پاسخ اجمالی

مسئله‌ای که در متن سؤال به آن اشاره شد، از چند جهت قابل بحث و بررسی است:

تعامل و برخورد غیر مستقیم

به نظر می‌رسد تعامل و برخورد با دیگران و گفت و گو با آنها در صورتی که به ایجاد مشکل و گرفتاری و دردسرهای بی‌فایده منجر شود، ضروری نباشد. همچنان که ضروری نیست انسان مستقیماً و رو در رو وارد جدال و گفت و گو شود. بسا انسان می‌تواند غیر مستقیم و با واسطه، در این‌گونه مباحث شرکت کند و مسائل اختلافی را به صورت این که گروهی نیز در این مسئله نظرشان این است، یا برخی نیز در باره این موضوع عقیده‌ای دیگری دارند و…با آنها بحث و گفت و گو کرد. چنان که سیره و روش عملی پیامبران در بسیاری از موارد این‌گونه بوده است.

برخورد حضرت ابراهیم با مشرکین

از جمله آنها حضرت ابراهیم (علیه‌السّلام) است زمانی که برایش این امکان به وجود آمد که به صورت غیر مستقیم گفت و گو کند و معتقدات خود را به مردم القا و ابلاغ کند بدون این که با آنها به صورت مستقیم وارد گفت و گو و مجادله شود، این کار را کرد. آیات قرآن درباره این مهم چنین می‌فرماید: “چون شب او را فروگرفت، ستاره‌ای دید. گفت: این است پروردگار من. چون فرو شد، گفت: فرو شوندگان را دوست ندارم”• “آن گاه ماه را دید که طلوع می‌کند. گفت: این است پروردگار من. چون فروشد، گفت: اگر پروردگار من مرا راه ننماید، از گمراهان خواهم بود”• “و چون خورشید را دید که طلوع می‌کند، گفت: این است پروردگار من، این بزرگتر است. و چون فروشد، گفت: ‌ای قوم من، من از آنچه شریک خدایش می‌دانید بیزارم”• “من از روی اخلاص روی به سوی کسی آوردم که آسمانها و زمین را آفریده است، و من از مشرکان نیستم”.

برخورد ائمه با مشرکین

همچنین در روایات آمده که ائمه (علیه‌السّلام) در برخی از مواقع به صورت مستقیم وارد مناقشه و گفت و گو نمی‌شدند، بلکه گاهی سکوت اختیار می‌کردند تا زمینه مهیا شود و زمینه فتنه و درگیری از بین برود، آن گاه نظر خود را در مورد آن مسئله بیان می‌کردند. بهترین شاهد این مطلب، عملکرد امام رضا (علیه‌السّلام) درباره خلق قرآن است که در زمان آن حضرت به وجود آمد. حضرت هنگامی که دید این مسئله، یک مسئله سیاسی شده، نه علمی، سکوت را بر بیان ترجیح داد؛ چرا که دید وارد شدن در بحثی علمی که در فضای درگیری زور و قتل است، فایده‌ای ندارد.
باید توجه داشت که این روش و عملکرد حضرت ابراهیم (علیه‌السّلام) با مشرکان و بت پرستان بوده است. در حالی که اهل سنت برادرانی دینی ما هستند، ما با آنها و آنها با ما در مهم‌ترین اعتقادات دینی و اصول عقاید؛ مانند توحید، نبوت و معاد مشترک هستیم

التزام به فضایل اخلاقی و علمی

اهل بیت و امامان معصوم (علیه‌السّلام) ما همواره ما را به فضایل اخلاقی و علمی سفارش کرده‌اند که سزاوار است ما به آنها ملتزم باشیم. خواست آنها این بود که ما در علم، اخلاق، پرهیزکاری، تقوا و…الگو باشیم تا این