پاورپوینت کامل موانع معرفت ۴۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل موانع معرفت ۴۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل موانع معرفت ۴۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل موانع معرفت ۴۳ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل موانع معرفت ۴۳ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: ظلم، کفر، اسراف و فسق، قرآن، حدیث.

پرسش: خاستگاه پاورپوینت کامل موانع معرفت ۴۳ اسلاید در PowerPoint چیست؟

فهرست مندرجات

۱ – هوس
۱.۱ – بت هوس در بت‌کده دل
۱.۲ – تلازم موانع شناخت
۱.۲.۱ – عدم رعایت جایگاه واقعی امور
۱.۳ – مادر رذائل
۲ – خلاصه
۳ – پانویس
۴ – منبع

هوس

از دیدگاه قرآن کریم، هوس، مبدأ خاستگاه همه موانع شناخت است. از این ریشه، شاخه‌های مختلفی می‌روید: ظلم یکی از این شاخه‌ها و کفر شاخه دیگر است، اسراف و فسق نیز شاخه‌های هوس‌اند.
هوس طوفانی است که وزش آن، غبارهایی تولید می‌کند به رنگ ظلم، کفر، اسراف و فسق؛ و با نشستن این غبارها بر آینه فکر و ذهن، این آینه زنگار می‌گیرد و انسان از شناخت حقایق عقلی و قلبی محروم می‌گردد.
ریشه موانع شناخت‌های عقلی و قلبی در آیه‌ای از قرآن کریم چنین مطرح شده است:
«اَفَرَءَیتَ مَنِ اتَّخَذَ اِلَـهَهُ هَوَاهُ وَ اَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَی عِلْمٍ وَ خَتَمَ عَلَی سَمْعِهِ وَ قَلْبِهِ وَ جَعَلَ عَلَی بَصَرِهِ غِشَـوَهً… آیا دیده‌ای آن کس را که هوس خود را خدای خود گرفته و خداوند، او را با‌این‌که می‌داند، گم‌راه کرده، برگوش و دلش مهر نهاده و بر دیده‌اش پرده‌ای افکنده است.»
قرآن کریم در این آیه عمیق و زیبا می‌خواهد چه بگوید؟ و ما از این آیه کریمه چگونه استفاده می‌کنیم که هوس ریشه موانع شناخت است؟
در بحث‌های گذشته توضیح داده شد که قرآن می‌فرماید: «وَ یضِلُّ اللَّهُ الظَّــلِمِینَ» (خداوند ستم‌گران را گم‌راه می‌کند)؛ «یضِلُّ اللَّهُ الْکـفِرِینَ» (خداوند کفار را گمراه می‌کند)؛ «یضِلُّ اللَّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ» (خداوند کسانی را که اسرافکار هستند گمراه می‌کند)؛ «وَ مَا یضِلُّ بِهِ اِلَا الْفَـسِقِینَ» (اضلال خداوند ویژه افراد فاسق است).
هم‌چنین در بحث‌های گذشته مشخص شد که ظلم و کفر و اسراف و فسق، مانع شناخت هستند، و خداوند کسانی را که اهل ظلم و کفر و اسراف و فسق باشند، نه تنها هدایت نمی‌کند، بلکه گمراه می‌سازد.
ولی در آیه بیست و سوم سوره جاثیه، قرآن می‌گوید خداوند کسی را که هوس خود را خدای خویش گرفته، عامل حرکت و موضع‌گیری‌های فردی و اجتماعی‌اش هوس اوست، چنین فردی را خداوند گم‌راه می‌کند.
آن‌جا می‌گفت ظلم موجب گم‌راهی است، این‌جا می‌گوید هوس. آن‌جا می‌گفت کفر و این‌جا می‌گوید هوس. آن‌جا می‌گفت اسراف و فسق، این‌جا می‌گوید هوس.
از مقایسه آیات مذکور نتیجه می‌گیریم که هم ظلم و کفر و اسراف و فسق، حجاب عقل و مانع شناخت‌اند و هم هوس؛ چیزی که هست، هوس ریشه سایر موانع است. هوس، گاهی در قالب ظلم جلوه می‌کند، گاه در قالب کفر، و گاه در قالب اسراف و فسق.
هوس است که انسان را به تجاوز، به پنهان کردن حقیقت، به زیاده روی و به انحراف از راه حق وادار می‌کند.
ریشه همه موانع شناخت، هوس است و اگر انسان بخواهد موانع شناخت‌های عقلی و قلبی را که اساس انحطاط و آلودگی‌های اوست، به طور قطعی و بنیادین علاج کند، باید ریشه هوس را از عمق وجود خود برکند و جلو هوا و هوس خود را بگیرد. از این رو قرآن کریم تصریح می‌کند که:
«فَاَمَّا مَن طَغَی• وَ ءَاثَرَ الْحَیوهَ الدُّنْیا• فَاِنَّ الْجَحِیمَ هِی الْمَاْوَی• وَ اَمَّا مَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ وَ نَهَی النَّفْسَ عَنِ الْهَوَی• فَاِنَّ الْجَنَّهَ هِی الْمَاْوَی؛
یعنی اهل دوزخ کسانی هستند که طغیان می‌کنند و زندگی و لذت دنیا را انتخاب می‌کنند و در مقام تعارض دنیا و آخرت، دنیا را ترجیح می‌دهند. اما اهل بهشت کسانی هستند که از مقام پروردگار خود بیم دارند و نفس خود را از هوسرانی باز می‌دارند. اگر ریشه هوس قطع نشود و هوس، خدای انسان شود، انسان اهل دوزخ و اگر قطع شود، اهل بهشت است».

بت هوس در بت‌کده دل

هوس چگونه بت انسان می‌شود و قلب انسان که باید عرش رحمان باشد، بت‌کده هوس می‌گردد، و به تعبیر قرآن، هوس خدای انسان می‌شود؟
در آغاز هوسرانی و در گام‌های نخست پیروی از نفس، غبارها و زنگارهای آینه عقل‌اندک است. عقل می‌گوید مکن، هوس می‌گوید بکن؛ عقل می‌گوید مرو، هوس می‌گوید برو. هوسران، فریاد عقل را می‌شنود، ولی از آن اطاعت نمی‌کند و به حرکت خود در مسیر هوس ادامه می‌دهد. یک بار اطاعت از هوس، دوبار، ده بار و… به تدریج زنگارهای هوس، آینه عقل را چنان تیره می‌کند که واقع نمایی از آن سلب می‌گردد و آن قدر دوده‌های هوس اطراف چراغ عقل را می‌گیرد که به کلی بی‌فروغ می‌شود و کمترین روشنایی از آن ساطع نمی‌گردد. این‌جاست که زمام اختیار انسان به دست هوس می‌افتد، هوس به جای عقل می‌نشیند و بت و خدای انسان می‌شود. هوسران، دیگر فریاد عقل را نمی‌شنود و هر چه هوس بگوید، اطاعت می‌کند.
«وَ اَضَلَّهُ اللَّهُ عَلَی عِلْمٍ» وقتی هوس زمام اختیار انسان را از کف عقل گرفت، انسان از راهی که عقل او را بدان دعوت می‌کرد، منحرف می‌شود و گم‌راه می‌گردد، ولی او گم‌راهی است که راه را می‌داند!
«وَ خَتَمَ عَلَی سَمْعِهِ وَ قَلْبِهِ» وقتی که هوس به صورت بت در آمد، گوش سخن حق را نمی‌شنود و دل حقایق عقلی را درک نمی‌کند و فریادهای عقل به گوش دل نمی‌رسد، گویا درِ گوشِ دل بسته شده، و مهر و موم گردیده است.
«وَ جَعَلَ عَلَی بَصَرِهِ غِشَـوَهً» (الغشاوه مایغطی به الشی‌ء: غشاوه عبارت از چیزی است که با آن چیز دیگری پوشیده می‌شود) وقتی آینه ذهن را غبار هوس فرا گرفت، دیده عقل از دیدار حقایق عقلی محروم می‌شود. «غشاوه» همان غبار هوس و زنگار اعمال ناشایسته است. این دیده که با غشاوه هوس نابینا می‌گردد، دیده عقل است. وقتی غشاوه هوس جلو دیده عقل قرار بگیرد، چشم ظاهر که همان چشم حس و دیده حیوانی انسان است می‌بیند، ولی چشم باطن که دیده عقل و چشم بصیرت آدمی است کور می‌گردد، و این‌جاست که انسان راه رشد و تکامل خود را نمی‌یابد و در نتیجه گم‌راه می‌شود.
«فَمَن یهْدِیهِ مِن بَعْدِ اللَّهِ اَفَلَا تَذَکرُونَ» چنین انسان کوردلی، وقتی براساس سنت قطعی آفرینش از مدار هدایت الهی خارج شد و در مدار گم‌راهی الهی قرار گرفت، یعنی خداوند او را به سبب کارهایی که انجام داده است گم‌راه کرد، راهی برای شناخت حقایق ندارد و هیچ کس قادر به هدایت و راهنمایی او نیست. هیچ پیامبری نمی‌تواند هواپرست را خداپرست کند.

تلازم موانع شناخت

اشتراک موانع شناخت در ریشه و اساس، ملازمت شدیدی میان آنها برقرار کرده است، به گونه‌ای که تفکیک آنها در مصداق از یکدیگر امکان‌پذیر نیست، هر چند از نظر مفهوم با یکدیگر متفاوت‌اند. به عبارت دیگر، ظلم، کفر، اسراف و فسق، رنگ‌های مختلف یک غبارند و هر یک از این اوصاف نشان دهنده یک بعد از ابعاد روحی کسی اس