پاورپوینت کامل منظور از نزدیک شدن روز حساب در آیه ۱ سوره انبیاء ۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل منظور از نزدیک شدن روز حساب در آیه ۱ سوره انبیاء ۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل منظور از نزدیک شدن روز حساب در آیه ۱ سوره انبیاء ۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل منظور از نزدیک شدن روز حساب در آیه ۱ سوره انبیاء ۲۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل منظور از نزدیک شدن روز حساب در آیه ۱ سوره انبیاء ۲۰ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: قیامت، حساب، غفلت، محاسبه، سوره انبیاء.

پرسش: «اقترب للناس حسابهم و هم فی غفله معرضون» در این آیه، مراد پروردگار از نزدیک شدن حسابرسی مردم و غفلت آنان چیست؟

پاسخ اجمالی: برخی مفسران معتقدند: مراد از حساب محاسبه خداوند از اعمال مردم در روز قیامت است، نه زمان آن و برخی می‌گویند: منظور از حساب در این آیه، همان زمان حسابرسی است. برخی دیگر نیز گفته‌اند: نزدیک شدن حساب به این اعتبار است که بعثت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در آخر الزمان اتفاق افتاده است.

فهرست مندرجات

۱ – واژه اقتراب
۲ – مقصود از حساب
۳ – منظور از ناس
۴ – معنای غفلت و اعراض
۵ – پانویس
۶ – منبع

واژه اقتراب

قرآن کریم در ارتباط با نزدیک و قطعی بودن قیامت می‌فرماید: «اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فی‌ غَفْلَهٍ مُعْرِضُونَ؛ حساب مردم به آنان نزدیک شده، در حالی‌که در غفلت بوده و روی گردانند.»
ابتدا باید گفت که واژه «اقتراب» از باب افتعال و از ریشه «قرب» بوده و با ثلاثی مجرد خود به یک معناست (نزدیک بودن). منتها «اقتراب» بلیغ‌تر از «قرب» است و شدّت نزدیکی را می‌رساند و هر دوی ثلاثی مجرد و مزید (قرب و اقترب) هم با حرف «من» و هم با حرف «الی» متعدی می‌شوند:
«اقترب و قرب زید من عمرو»، یا «اقترب و قرب زید الی عمرو».
اما تفاوت آنجاست که اگر با «من» متعدی شوند، «عمرو» که مجرور به این حرف جر است به عنوان عنصر اصلی در این ارتباط و نزدیکی در نظر گرفته شده، اما اگر با «الی» متعدی شوند، عنصر اصلی در ارتباط، «زید» است که نقش فاعل را ایفا می‌کند. (این افعال گاه با لام حرف جر (به شرط آنکه به معنای من و الی باشد) نیز متعدی می‌شوند).
در همین راستا و در این آیه، «لام» در کلمه «للناس» به معنای «الی» است، نه به معنای «من»؛ زیرا مناسب با مقام این است که «حسابرسی» عنصر اصلی ارتباط باشد و نه «مردم»، زیرا این حساب است که می‌خواهد به مردم نزدیک شود، نه آنکه مردم بخواهند به حساب نزدیک شوند؛ چرا که آنان از حسابرسی غافل‌اند!

مقصود از حساب

در این‌که منظور از حساب در این‌جا چیست، برخی مفسران معتقدند؛ مراد از حساب (محاسبه خداوند از اعمال مردم در روز قیامت)، خود حساب است، نه زمان آن؛ زیرا غرض در این‌جا یادآوری خود حساب است، نه روز حساب؛ برای این‌که آنچه مربوط به اعمال بندگان می‌شود حساب اعمال است و مردم مسئول پس دادن حساب اعمال خویش‌اند؛ از‌این‌رو حکمت اقتضا می‌کند که از ناحیه پروردگارشان ذکری بر آنان نازل شود و در آن ذکر (کتاب)، مسئولیت آنان را شرح دهد و بر مردم هم واجب است که با تلاش هر چه بیشتر به آنچه کتاب می‌گوید گوش دهند و دل‌های خود را از آن غافل نسازند. البته اگر سیاق کلام، سیاق بیان ترس‌ها و مراحل و مکان‌های دشوار قیامت بود که چه شکنجه‌ها و عذاب‌ها برای مجرمان آماده می‌شود، مناسب‌تر آن بود که از قیامت، به «یوم الحساب» تعبیر کند و یا زمان را تقدیر گیرد و یا به گونه‌ای دیگر که زمان را بفهماند.
بنابر‌این، منظور از نزدیک شدن حساب، نزدیک شدن حساب اعمال و خود محاسب