پاورپوینت کامل مقصود از نجوا کنندگان در آیه ۷ سوره مجادله ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مقصود از نجوا کنندگان در آیه ۷ سوره مجادله ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مقصود از نجوا کنندگان در آیه ۷ سوره مجادله ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مقصود از نجوا کنندگان در آیه ۷ سوره مجادله ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مقصود از نجوا کنندگان در آیه ۷ سوره مجادله ۲۴ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: منافق، مؤمن، یهود، نجوا، سوره مجادله.

پرسش: نجوا کنندگانی که در آیاتی از سوره مجادله مورد توبیخ قرار گرفته‌اند، چه افرادی بودند؟ و این‌که خدا می‌فرماید که چهارم و یا ششم آنها است معنایش چیست؟

پاسخ اجمالی: در برخی گزارش‌های تفسیری آمده است که آیات هفت به بعد سوره مبارکه مجادله درباره تعدادی از یهود و منافقان است که با هم درگوشی سخن گفته و به مؤمنان نگریسته و گاه چشمک می‌زدند! وقتی مؤمنان، چنین وضعیتی را از آنان مشاهده می‌کردند، گمان می‌بردند که آنها خبری از کشته و مجروح شدن نزدیکان و برادرانشان دارند و به همین دلیل، افسرده و غمگین می‌شدند. گزارش این ماجرا به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) داده شد و حضرتشان فرمان داد تا افراد مسلمان در برابر دیگران، سخن درگوشی نگویند، اما منافقان این دستور را نپذیرفته و به‌کارشان ادامه دادند؛ لذا آیات نجوا نازل شد.
بعضی از مفسران از ابن عباس نقل کرده‌اند که نجوا کنندگان ربیعه بن عمرو و حبیب بن عمرو و صفوان بن امیه بودند و این آیه در‌باره این سه نفر نازل شده است. این‌که خدا می‌فرماید که چهارم و یا ششم نجواکنندگان است، مرادش معیّت مکانی نبوده، بلکه معیّت علمی مراد است.

فهرست مندرجات

۱ – احاطه خدا بر موجودات
۲ – سبب نزول
۳ – چند نکته
۴ – پانویس
۵ – منبع

احاطه خدا بر موجودات

خدای متعال برای تاکید بر حضور خویش در همه‌جا و آگاهی خود بر همه چیز، در آیاتی از سوره مجادله مسئله “نجوا” (گفت‌وگوهای در گوشی) را مطرح ‌کرده و می‌فرماید:
«آیا نمی‌دانی که خداوند آنچه را در آسمان‌ها و زمین است می‌داند. هیچ‌گاه سه نفر با هم نجوا نمی‌کنند، مگر این‌که خداوند چهارمین آنها است و هیچ‌گاه پنج نفر با هم نجوا نمی‌کنند، مگر این‌که خداوند ششمین آنها است و نه تعدادی کمتر و نه بیشتر از آن، مگر این‌که او همراه آنها است هر‌جا که باشند، سپس روز قیامت آنها را از اعمالشان آگاه می‌سازد، چرا که خداوند به هر چیزی دانا است».
این آیه مقدمه است بر آیه بعدی، «آیا ندیدی کسانی را که از نجوا [سخنان درگوشی‌] نهی شدند، سپس به‌کاری که از آن نهی شده بودند بازمی‌گردند و برای انجام گناه و تعدّی و نافرمانی رسول خدا به نجوا می‌پردازند و هنگامی که نزد تو می‌آیند تو را تحیّتی (و خوشامدی) می‌گویند که خدا به تو نگفته است، و در دل می‌گویند: «چرا خداوند ما را به خاطر گفته‌هایمان عذاب نمی‌کند؟» جهنم برای آنان کافی است، وارد آن می‌شوند، و چه بد فرجامی است! و در عین‌حال علم و احاطه کامل خدا را بر موجودات بیان می‌دارد و این یک مسئله عقلی است که آفریننده باید به آفریده، عالم باشد، و‌گرنه آفریننده نخواهد بود، چطور معقول است معماری ساختمانی را بنا کند و از چگونگی آن، که با دست خود ساخته است بی‌اطلاع باشد!

سبب نزول

در ارتباط با سبب نزول این آیه، ابن عباس می‌گوید: نزول قول خدای متعال «اَ لَمْ تَرَ اِلَی الَّذِینَ نُهُوا عَنِ النَّجْوی…» درباره یهود و منافقان است. آنان در میان خود درگوشی سخن می‌گفتند و به مؤمنان نگاه کرده و چشمک می‌زدند؛ وقتی مؤمنان نجوا و رازگویی ایشان را می‌دیدند، فکر می‌کردند که آنها خبری از کشته شدن، یا مجروح شدن نزدیکان و برادرانشان دارند. بر‌این‌اساس خاطره‌ای در دل‌های آنان زنده می‌شد و آنها را محزون و غمگین می‌نمود. این ماجرا وقتی ادامه پیدا کرد و تکرار می‌شد، مؤمنان آن‌را با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) مطرح نمودند، و آن‌حضرت فرمان داد که دیگر پیش مسلمانان درگوشی و نجوا ننمایند، اما آنها نپذیرفتند و از این کارشان دست بر نداشتند؛ لذا آیات نجوا نازل شد.
البته بعضی از مفسران از ابن عباس نقل کرده‌اند که نجوا کنن