پاورپوینت کامل معیار پذیرش سخن درست ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معیار پذیرش سخن درست ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معیار پذیرش سخن درست ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معیار پذیرش سخن درست ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل معیار پذیرش سخن درست ۲۷ اسلاید در PowerPoint از نادرست

کلیدواژه: معیار پذیرش، سخن درست ، نادرست، انظر الی ما قال لا تنظر الی من قال.

پرسش: چگونه می‌توان به دو روایت زیر عمل کرد: الف. «اُنْظُرْ اِلی ما قالَ وَ لا تَنْظُرْ اِلی مَنْ قالَ». ب. «هر کس که به گوینده‌ای گوش دهد براستی که او را پرستیده، پس اگر گوینده از جانب خدا باشد در واقع خدا را پرستیده و اگر گوینده از زبان ابلیس سخن گوید، براستی که ابلیس را پرستیده است». توضیح بیشتر این‌که: اگر بخواهیم به سخنان کسی گوش کنیم (اُنْظُرْ اِلی ما قالَ) و آن‌را سبک و سنگین کنیم که در این صورت لازم می‌آید که در مواقعی ابلیس را بپرستیم.

پاسخ: در روایت اوّل واژه «انظر» به کار رفته است و از شنونده‌ اندیشمند و دارای قدرت تحلیل، خواسته شده است که سخن را گوش فرا داده، اما با تامل و تفکر – که به یک معنا نقد آن سخن است – در آن‌اندیشه کند که اگر آن سخن مفید بود از آن بهره‌مند شده و گرنه آن‌را را وا گذارد. بنابراین ساحت سخن و گوینده آن تفکیک شده است. اما در روایت دوم واژه «اصغی» به کار رفته که به معنای تمایل داشتن است و مخاطب کسانی هستند که قدرت تحلیل کمتری داشته و بدون تامل به سخنی گوش فرا داده و به سرعت جذب آن می‌شوند.

فهرست مندرجات

۱ – جمع دو روایت
۱.۱ – روایت اوّل
۱.۲ – روایت دوم
۱.۳ – تامل
۱.۴ – کلمه انظر
۱.۴.۱ – نتیجه
۱.۵ – تأکید بر سخن منطقی
۱.۶ – تفاوت مخاطبان
۱.۶.۱ – تأثیر توانایی علمی‌
۲ – پانویس
۳ – منبع

جمع دو روایت

هرچند ظاهر دو روایت مطرح شده در پرسش با یکدیگر قدری ناسازگاری داشته، اما با دقت و تامل بیشتر این ناسازگاری برطرف می‌شود.

روایت اوّل

سخن ژرفی است از امام علی (علیه‌السّلام) که فرمود: «خُذِ الْحِکْمَهَ مِمَّنْ اَتَاکَ بِهَا وَ انْظُرْ اِلَی مَا قَالَ وَ لَا تَنْظُرْ اِلَی مَنْ قَال‌؛ حکمت را از کسی که آن‌را برای تو می‌آورد، بگیر و به آنچه گفته است، بنگر و به (شخصیت‌) گوینده نگاه نکن.»

روایت دوم

امام جواد (علیه‌السّلام) فرمود: «مَنْ اَصْغَی اِلَی نَاطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ فَاِنْ کَانَ النَّاطِقُ یُؤَدِّی عَنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَدْ عَبَدَ اللَّهَ وَ اِنْ کَانَ النَّاطِقُ یُؤَدِّی عَنِ الشَّیْطَانِ فَقَدْ عَبَدَ الشَّیْطَانَ»؛ هر کس به سخن سخنرانی گوش دهد، او را پرستش کرده است. پس اگر او از خدا سخن بگوید، خدا را پرستیده است، و اگر از زبان ابلیس سخن بگوید، ابلیس را عبادت کرده است.

تامل

همچنان‌که ملاحظه می‌گردد؛ روایت اول بیانگر این است که به گفته توجه شود، نه به گوینده و در روایت دوم گفته شده که گوش فرا دادن به سخنان هر کسی، تبعیت و پیروی از او را در پی خواهد داشت. اکنون با ملاحظه دقیق و تامل در متن عربی این دو روایت، باید گفت:

کلمه انظر

در روایت اوّل، کلمه «انظر» به کار رفته است که به معنای «نگاه کن» است. این نگاه توام با تامّل و تفکّر است؛ زیرا واژه نظر در عربی با تامل و تفکّر همراه است و منحصر به دیدن معمولی نمی‌شود، چنان‌که راغب اصفهانی در مفردات می‌گوید: «نَظَر»؛ یعنی بر گرداندن و توجه دادن چشم ظاهر و چشم باطن برای دیدن و ادراک چیزی است. که مقصود از این عمل، تامل و تحقیق درباره آن است. و نیز مقصود از دیدن و تامّل، به ‌دست آوردن معرفت و شناختی است که بعد از تحقیق حاصل می‌شود و آن‌را «رؤیه» گویند. «النَّظَرُ: تَقْلِیبُ البَصَرِ و البصیرهِ لادرَاکِ الشی‌ءِ و رؤیَتِهِ، و قد یُرادُ به التَّاَمُّلُ و الفَحْصُ، و قد یراد به المعرفهُ الحاصلهُ بعد الفَحْصِ، و هو الرَّوِیَّهُ» در قرآن کریم نیز این واژه بسیار به ‌کار رفته است که عمدتاً نیز به معنای تامّل و تدبّر است؛ مثلاً در این آیه شریفه آمده است: «قُلِ انْظُرُوا ما ذا فِی السَّماواتِ وَ الْاَرْض؛ ‌ بگو، با دقت تمام به آسمان‌ها و زمین نگاه کنید (تا نشانه‌های قدرت خدا را ببینید).» در این آیه مراد از «انظروا» نگاه کردن و دیدن تنها با چشم نیست، بلکه علاوه بر آن، با تفکّر و تدبّر باشد.
واژه «اصغی» در روایت دوم؛ از ریشه «صغو» و «صغی» به معنای میل و توجه نشان دادن است. به ‌گونه‌ای که