پاورپوینت کامل معنای سنت در بیان محدثان ۲۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معنای سنت در بیان محدثان ۲۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معنای سنت در بیان محدثان ۲۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معنای سنت در بیان محدثان ۲۳ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل معنای سنت در بیان محدثان ۲۳ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: سنت، حدیث، محدثان، فقیهان.

پرسش: معنای «سنت» در حدیث و بیان محدثان و فقیهان چیست؟

فهرست مندرجات

۱ – معنای لغوی سنت
۲ – معانی اصطلاحی سنّت
۲.۱ – سنّت در برابر بدعت
۲.۲ – سنّت به معنای عمل مستحب
۲.۳ – سنّت به معنای واجب غیر قرآنی
۲.۴ – سنت به معنای سبک رفتار
۳ – پانویس
۴ – منبع

معنای لغوی سنت

واژه «سنّت» از ریشه «سنن» به معنای سیره، روش، طریقه و سبک رفتار است. سنّت به معنای روش، طریقه و سبک، معنایی عام دارد که می‌تواند اشاره به روش پسندیده و نیکو داشته باشد، همچنان که در مورد روش و طریقه ناشایست و ناصواب نیز کاربرد دارد.
در حدیث نبوی ذیل، سنّت به هر دو معنا اشاره دارد:
«مَن سَنَّ سُنَّهً حَسَنَهً کانَ لَهُ اجرُها وَ اجرُ مَن عَمِلَ بِها الی یَومِ القِیامَهِ، وَ مَن سَنَّ سُنَّهً سَیِّئَهً کانَ عَلیهِ وِزرُهُ وَ وِزرُ مَن عَمِلَ بِها الی یَومِ القِیامَهِ؛ هر کس روشی شایسته بنیان نهد، پاداش آن و پاداش هر کس که تا روز قیامت بِدان عمل کند، نصیب وی خواهد شد و هر کس روشی ناپسند بنیان نهد، جزای آن و عقاب هر کس که تا روز قیامت بِدان عمل کند، بر عهده او خواهد بود.»

معانی اصطلاحی سنّت

این واژه در احادیث و پیرو آن در بیان محدّثان، فقیهان و عالمان، در معانی خاصّی به‌کار رفته و تبدیل به اصطلاح شده است. معانی اصطلاحی «سنّت» در احادیث، از این قرارند:

سنّت در برابر بدعت

در این کاربرد، مراد از «سنّت»، چیزی است که از پیامبر (صلی‌اللّه‌علیه‌و‌آله) یا امام معصوم صادر شده باشد.
سنّت بدین معنا، یکی از ادلّه اربعه و به عنوان حجّت شرعی، شمرده می‌شود و در مقابل «بدعت» قرار می‌گیرد. مراد از بدعت، چیزی است که بدون استناد به منبع وحیانی، به عنوان شریعت لحاظ شود.
در برخی از احادیث، این معنا از سنّت مورد توجّه قرار گرفته است:
«جاءَ رَجُلٌ الی امیرِ المُؤمِنینَ (علیه‌السّلام) فَقالَ: اخبِرنی عَنِ السُّنَّهِ وَ البِدعَهِ…فَقالَ امیرُ المُؤمِنینَ (علیه‌السّلام): السُّنَّهُ ما سَنَّ رَسولُ اللّه (صلی‌اللّه‌علیه‌و‌آله)، وَ البِدعَهُ ما اُحدِثَ مِن بَعدِهِ؛ شخصی نزد امیر مؤمنان (علیه‌السّلام) آمد و گفت: مرا از سنّت و بدعت…خبر ده. امیر مؤمنان (علیه‌السّلام) فرمود: سنّت چیزی است که پیامبر خدا (صلی‌اللّه‌علیه‌و‌آله) بنیان نهاده است و بدعت، چیزی است که پس از ایشان [و به نام دین]، پدید آمده باشد.»
سنّت بدین معنا، هم در بردارنده اعمال واجب و هم در بردارنده اعمال مستحب است.
امیر مؤمنان (علیه‌السّلام) در تبیین این معنای «سنّت» فرموده است:
«السُّنَّهُ سُنَّتانِ: سُنَّهٌ فی فَریضَهٍ، الاَخذُ بِها هُدیً وَ تَرکُها ضَلالَهٌ، وَ سُنَّهٌ فی غَیرِ فَریضَهٍ، الاَخذُ بِها فَضیلَهٌ وَ تَرکُها غَیرُ خَطیئَهٍ؛ سنّت، دو گونه است: سنّت واجب که عمل به آن، موجب هدایت است و ترک آن گم‌راهی، و سنّت غیر واجب که عمل به آن، فضیلت است و ترک آن، گناه نیست.»
در دانش حدیث، «سنّت» به گونه مطلق و بدون اضافه شدن به فردی، ناظر به روشن پیامبر (صلی‌اللّه‌علیه‌و‌آله) است. سنّت، گاه به اشخاص دیگر بویژه اهل بیت (علیهم‌السّلام) نیز اضافه می‌شود که به معنای سیره و روش همان فرد است. برای نمونه، در دعای صبح که از امام باقر (علیه‌السّلام) و امام صادق (علیه‌السّلام) روایت شده، آمده است:
«اصبَحتُ بِاللّه مُؤمِنا عَلی دِینِ مُحَمَّدٍ و سُنَّتِهِ و دِینِ عَلیٍّ و سُنَّتِهِ و دِینِ الاوصیاءِ و سُنَّتِهِم؛ روز خود را در حالی آغاز کردم که به خدا ایمان دارم و بر آیین و سنّت محمّد و آیین