پاورپوینت کامل معنای خنس و جوار و کنس در قرآن ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل معنای خنس و جوار و کنس در قرآن ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل معنای خنس و جوار و کنس در قرآن ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل معنای خنس و جوار و کنس در قرآن ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل معنای خنس و جوار و کنس در قرآن ۲۷ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: خنّس، کنّس، جوار، سوره تکویر.

پرسش: مصادیق «خنّس» و «کنّس» در آیه ۱۵ و ۱۶ سوره تکویر و نیز «جوار» که در سوره‌های دیگر نیز وجود دارد چیست؟ و آیا شامل سیاه‌چاله‌ها نیز می‌شود؟

پاسخ اجمالی: در مصداق این واژه‌ها (خنس و جوار و کنس) بین مفسران اختلاف نظر وجود دارد: بسیاری از مفسران معتقدند که این واژگان اشاره به پنج سیاره منظومه شمسی (عطارد، زهره، مریخ، مشتری، و زحل) دارند؛ برخی معتقدند مقصود از خنس کل سیارات هستند؛ برداشت دیگر از آیه این است که هر کدام از این اوصاف، سه‌گانه بیانگر نوعی از تغییر صور و تحول و ظهور و اختفاء، و قبض و بسط جرم ستارگان دارند و برداشت آخری که درباره این آیات مطرح شده این است که آیات ناظر بر سیاه‌چاله‌ها فضایی باشد البته این ویژگی با معانی پنهان شدن، کم‌سو شدن و انقباضی که برای واژه‌های «خنّس» و «کنّس» در کتاب‌های لغت گفته شده، هم‌خوان هستند.

فهرست مندرجات

۱ – معنای خنس
۲ – معنای جوار
۳ – معنای کنس
۴ – مصداق خنس و جوار و کنس
۴.۱ – پنج سیاره
۴.۲ – کل سیارات
۴.۳ – قبض و بسط جرم ستارگان
۴.۴ – سیاه‌چاله‌ها
۵ – پانویس
۶ – منبع

معنای خنس

قرآن کریم در آیاتی از سوره تکویر به بخش‌هایی از نظام جهان هستی سوگند یاد می‌کند و به عنوان نمونه در آیات پانزده و شانزده می‌فرماید: «فَلا اُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ الْجَوارِ الْکُنَّسِ».
مشتقات ریشه «خنس» می‌توانند در معانی گوناگونی؛ مانند «جمع شدن»، «تاخیر‌انداختن»، «کنار رفتن» و «پنهان شدن»، مورد استفاده قرار گیرند.

معنای جوار

کلمه «جوار» جمع «جاریه» به معنای «کشتی» بوده و مصدرش «جری» به معنای حرکت سریع است، و در این آیه تشبیه اجرام آسمانی به کشتی‌هایی است که در دریا روان هستند.

معنای کنس

مصدر «کَنْس» به معنای «نهان شدن» است؛ و ازاین‌رو برای توصیف داخل شدن حیواناتی مانند آهو به درون لانه مخفی‌شان از این واژه استفاده می‌کنند. واژه «کُنَّس» نیز ناظر به ویژگی «پنهان شوندگی» ستارگان است.

مصداق خنس و جوار و کنس

اما در این‌که مصداق این واژه‌ها (خنس و جوار و کنس) چیست؟

پنج سیاره

بسیاری از مفسران معتقدند که این واژگان اشاره به پنج سیاره منظومه شمسی (عطارد، زهره، مریخ، مشتری، و زحل) دارد که با چشم غیر مسلح دیده می‌شوند. برخی هم می‌گویند مقصود همه ستارگان یا سیّارات است که هنگام دمیدن صبح‌ اندک‌اندک کم‌سو و مخفی می‌شوند و منظور از «جری»، حرکت شبان‌گاهی آنان بوده، و مراد از «کنوس» نیز غروب کردن هر یک در مغرب مخصوص به خود است.
این تفسیر با این قرینه تقویت می‌شود که در ادامه، این آیات را می‌خوانیم: «وَ اللَّیْلِ اِذا عَسْعَسَ وَ الصُّبْحِ اِذا تَنَفَّسَ» لکن چون ستارگان بعضی سیار و بعضی ثابت‌اند، آنهایی که سیار و در حال حرکت‌اند (زحل، مشتری، مریخ، زهره و عطارد)، با صفاتی که در سوگندها آمده (خنوس، جری و کنوس) مناسبت بیشتری دارد؛ زیرا اینها در حرکتشان بر حسب آنچه ما می‌بینیم استقامت و بازگشت و اقامت دارند، استقامت دارند برای این‌که حرکتشان از نظر زمان شبیه هم است، و بازگشت دارند؛ چون انقباض و تاخر و خنوس زمانی دارند، و اقامت دارند، چون در حرکت استقامتی و رجعتی خود زمانی توقف دارند، گویی آهوی وحشی‌اند که زمانی در آشیانه خود اقامت می‌کند.

کل سیارات

برخی از مفسران اما معتقدند؛ «الْخُنَّسِ»، موصوفی را می‌نمایاند که ویژگی آن (بقرینه آیات بعد) نهان شدن، و انقباض است، و «الْجَوارِ الْکُنَّسِ»، دو ویژگی مستقلی است که سوگند به آن خورده شده است. با این نگاه، آوردن صفت «الجوار» بعد از «الخنس»، می‌تواند بیان خاص (سیارات) بعد از عام (تمام ستارگان) باشد؛ زیرا در آیه، قرینه‌ای برای تطبیق صفت «الخنّس» بر سیارات وجود ندارد.
البته واقعیّت آن است که تمام ستارگان به نوعی در حال حرکت‌اند و این واقعیت در قرآن نیز مورد اشاره قرار گرفته است:
«وَ الشَّمْسُ تَجْرِی لِمُسْتَقَرٍّ لَها»؛ خورشید به سمت قرارگاه خود حرکت می‌کند.
«وَ کُلٌّ فِی فَلَکٍ یَسْبَحُونَ»؛ و هر یک