پاورپوینت کامل محک تأثیر خدا در زندگی انسان ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل محک تأثیر خدا در زندگی انسان ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل محک تأثیر خدا در زندگی انسان ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل محک تأثیر خدا در زندگی انسان ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل محک تأثیر خدا در زندگی انسان ۳۰ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: ارتباط، انسان، خدا.

پرسش: اگر ما بخواهیم ببینیم تاثیر خدا در زندگی انسان چگونه است، آیا باید خود را محک بزنیم؟ یعنی این که باید ببینیم رفتارمان چقدر خدایی است؟

پاسخ: تاثیر خدا در زندگی ما یک بُعدش در ایمان شخصی ما است که در رفتار ما تجلی پیدا می‌کند؛ یعنی اگر ما باور داشته باشیم که خدایی هست، بعضی از کارها را انجام نمی‌دهیم، بعضی از این تملق‌ها؛ بعضی از این دورغ‌ها، بعضی از این تزویرها و ریاهایی که پیدا می‌شود، به خاطر این است که ایمان ما آن طور که باید باشد نیست. اما یک بُعد دیگر وجود دارد که بعد اجتماعی است. اگر جامعه‌ای مدیریتش الهی باشد، یک فرصتی برای رشد پیدا می‌شود که در جامعه غیر الهی نیست و حالا این یک محک می‌شود؛ یعنی ببینیم که واقعاً جامعه ما یک جامعه دینی است یا نه.

فهرست مندرجات

۱ – پرسش
۲ – پاسخ اجمالی
۳ – پاسخ تفصیلی
۳.۱ – ایمان مرد روستایی
۳.۲ – عزم در سیر معنوی
۳.۳ – پرسش
۳.۴ – محک جامعه ارزشی
۴ – پانویس
۵ – منبع

پرسش

اگر ما بخواهیم ببینیم تاثیر خدا در زندگی انسان چگونه است، آیا باید خود را محک بزنیم؟ یعنی این که باید ببینیم رفتارمان چقدر خدایی است؟

پاسخ اجمالی

تاثیر خدا در زندگی ما یک بُعدش در ایمان شخصی ما است که در رفتار ما تجلی پیدا می‌کند؛ یعنی اگر ما باور داشته باشیم که خدایی هست، بعضی از کارها را انجام نمی‌دهیم، بعضی از این تملق‌ها؛ بعضی از این دورغ‌ها، بعضی از این تزویرها و ریاهایی که پیدا می‌شود، به خاطر این است که ایمان ما آن طور که باید باشد نیست. اما یک بُعد دیگر وجود دارد که بعد اجتماعی است. اگر جامعه‌ای مدیریتش الهی باشد، یک فرصتی برای رشد پیدا می‌شود که در جامعه غیر الهی نیست و حالا این یک محک می‌شود؛ یعنی اگر می‌خواهیم ببینیم که واقعاً جامعه ما یک جامعه دینی است، واقعاً جامعه ما یک جامعه ارزشی است -این یک محک است- بیاییم ببینیم در این دوره زمانی که ما مدیریت کردیم مجموعه کارهایی که شده است، آیا باور دینی در جامعه توسعه پیدا کرده است؟ ایمان گسترش پیدا کرده است؟ عمق پیدا کرده است؟ معرفت دینی عمیق‌تر شده است؟ صداقت بالاتر رفته است؟ و… اگر بر یک جامعه‌ای ارزش‌های الاهی حاکم شد، آن موقع یک داستان دیگری پیش می‌آید، در نتیجه اگر یک فرد خدا را باور کند خیلی در زندگیش اثر دارد، اما اگر یک جامعه‌ای خدا باور شد، این تاثیر اصلاً قابل مقایسه نیست.

پاسخ تفصیلی

رفتار ما آیینه ایمان ما است، البته ممکن است رفتار ما دقیقاً آیینه ایمان ما نباشد، ممکن است یکی علمش خیلی زیاد باشد.آیت‌الله العظمی‌بهجت (رحمه‌الله‌علیه) داستانی را نقل می‌کردند: یک کسی که مدرس فلسفه بود و اسفار تدریس می‌کرد -آنهایی که اهلش هستند می‌دانند کتاب اسفار یکی از کتاب‌های بسیار مهم و یکی از عمیق‌ترین‌اندیشه‌های فلسفی است- زمانی آمد پیش من گفت حاج آقا من به خدا شک کردم. بعد ایشان می‌گفت که کمی‌نگذشت که این شخص از دنیا رفت. من نمی‌دانم (تعبیر ایشان بود من نمی‌دانم) این مدرس فلسفه مومن از دنیا رفت یا بدون ایمان، حالا یک کسی ممکن است مدرس فلسفه باشد، اسفار بگوید، اصطلاحات را خوب بلد باشد، مباحث حکمت متعالیه را بگوید، اما در ایمان پایش بلنگد؛ ایمان یک مسئله دیگر است. یک کسی هم ممکن است این اطلاعات را نداشته باشد،

ایمان مرد روستایی

به یک داستانی اشاره کنم، شاید بیش از بیست سال پیش در حرم امام رضا (علیه‌السّلام) یک پیر مرد روستایی کنار دست من نشسته بود، رو به من کرد و گفت: من می‌خواهم سؤالی بکنم، بعد موقعی که می‌خواستیم جدا شویم، به ایشان گفتم برای ما دعا کن، این پیرمرد که ظاهراً از پشت کوه آمده بود که هر چه آدرسش را گفت متوجه نشدم از کجا است! دعاهایی کرد که اگر این دعاها را یک عارفی؛ مثل حضرت آیت‌الله العظمی‌بهاءالدینی (رحمه‌الله‌علیه) و حضرت آیت‌الله بهجت (رحمه‌الله‌علیه) می‌گفتند من تعجب نمی‌کردم. اصلاً کسی بتواند این جور فکر کند؛ این طور بفهمد؛ این طور ایمان و این گونه تعابیر داشته باشد. پس یکی ممکن است پشت کوه زندگی کند، سواد چندانی هم نداشته باشد، اما ایمانش از یک استاد فلسفه هم به مراتب بالاتر باشد. این ایمانش غیر از علم است. بله، علم مقدمه است، آنهایی که علم دارند، اگر ایمان داشته باشند خیلی بالا می‌روند؛ آیت‌الله العظمی‌بهاء الدینی (رحمه‌الله‌علیه) عالم بود، عالم برجسته‌ای بود، فقیه کاملی بود، عارف هم بود، اهل ایمان بود. بعضی از اهل ایمان، اهل معرفت و اهل سیر و سلوک پیش ایشان می‌آمدند. کسانی که اهل کرامت بودند -و ما م