پاورپوینت کامل مجازات محاربه با مسلمانان ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مجازات محاربه با مسلمانان ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مجازات محاربه با مسلمانان ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مجازات محاربه با مسلمانان ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل مجازات محاربه با مسلمانان ۳۴ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: محاربه، امنیت، مفسد فی الارض، سوره مائده.

پرسش: روایات مشهور و مستند محاربه کدامند؟ چرا مجازات محاربه که در قرآن کریم تنها به نبردکنندگان با خدا و پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) اختصاص یافته، از سوی فقها به نبرد با مسلمانان نیز تعمیم داده شده و آنان نیز مفسد فی الارض قلمداد می‌شوند؟

پاسخ اجمالی: با آنکه آیه شریفه ۳۳ سوره مائده، تنها به مجازات افراد محاربی که در مقابل خدا و پیامبرش سر به شورش برداشته‌اند می‌پردازد، اما واضح است که در محاربه با پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) لازم نیست جنگ مستقیم با خود آن‌حضرت باشد، بلکه نبرد با افرادی که به صورت خاص و یا عام از طرف حضرتشان برای مدیریت اجتماع برگزیده شده‌اند نیز مشمول این آیه خواهد بود. به عنوان نمونه، اگر پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فردی را به فرمانروایی شهری برگزیند، شورش در برابر او نیز مانند شورش در پایتخت حکومت اسلامی به شمار خواهد آمد.

فهرست مندرجات

۱ – محاربه
۱.۱ – آیه محاربه‌
۱.۱.۱ – معنای محاربه الله و الرسول
۱.۱.۲ – معنای افساد در زمین
۱.۲ – روایات محاربه‌
۱.۲.۱ – روایت امام صادق
۱.۲.۲ – روایت امام رضا
۲ – نتیجه‌گیری
۳ – پانویس
۴ – منبع

محاربه

یکی از مهم‌ترین جرایمی که باعث سلب نظم و امنیت اجتماع می‌شود «محاربه» است که شارع مقدس حد آن‌ را تعیین و مجازات شدیدی برای آن مقرر داشته است. محارب کسی است که به قصد ترساندن مردم و فساد و خراب‌کاری در جامعه، با سلاح سرد یا گرم دست به اقدام مسلحانه زند. در تبیین این حد شرعی مسائل و احکام متعددی مطرح است که در این نوشتار با توجه به آیه شریفه ۳۳ سوره مائده، برخی از جنبه‌های آن توضیح داده می‌شود.

آیه محاربه‌

«اِنَّما جَزاءُ الَّذینَ یُحارِبُونَ اللهَ وَ رَسُولَهُ وَ یَسْعَوْنَ فِی الْاَرْضِ فَساداً اَنْ یُقَتَّلُوا اَوْ یُصَلَّبُوا اَوْ تُقَطَّعَ اَیْدیهِمْ وَ اَرْجُلُهُمْ مِنْ خِلافٍ اَوْ یُنْفَوْا مِنَ الْاَرْضِ ذلِکَ لَهُمْ خِزْیٌ فِی الدُّنْیا وَ لَهُمْ فِی الْآخِرَهِ عَذابٌ عَظیمٌ؛ کیفر آنها که با خدا و پیامبرش به جنگ برمی‌خیزند، و اقدام به فساد در روی زمین می‌کنند، [و با تهدید اسلحه، به جان و مال و ناموس مردم حمله می‌برند] آن است که کشته شوند یا به دار آویخته گردند یا [چهار انگشت از] دست [راست] و پای[چپ] آنها، بعکس یکدیگر، بریده شود و یا از سرزمین خود تبعید گردند. این رسوایی آنها در دنیاست و در آخرت نیز دچار مجازات سختی خواهند شد.»

معنای محاربه الله و الرسول

با توجه به این‌که اراده معنای حقیقی «محاربه الله» در این‌جا محال است و به ناچار باید معنای مجازی آن مراد باشد، این کلمه معنای گسترده‌ای پیدا خواهد کرد و مخالفت با هر حکمی از احکام شرعی و اقدام به هرگونه ظلمی و اسرافی مصداق آن خواهد بود. ولی ضمیمه شدن رسول به آن (یُحارِبُونَ اللهَ وَ رَسُولَهُ) ما را بدین نکته راهنمایی می‌کند که باید معنایی از «محاربه الله» اراده شود که به پیامبر نیز ربطی داشته باشد. بر‌این‌اساس تقریباً متعیّن است که مراد از «محاربه الله»، آن عملی است که نتیجه آن، باطل شدن یکی از اموری باشد که پیامبر از جانب خداوند بر آنها ولایت دارد، همانند محاربه کافران با پیامبر و اخلال رهزنان در امنیّت عمومی که پیامبر با ولایت خود آن‌را در زمین گسترش داد. دنبال شدن جمله «اِنَّما جَزاءُ الَّذِینَ یُحارِبُونَ الله» با جمله «وَ یَسْعَوْنَ فِی الْاَرْضِ فَساداً»، مشخّص می‌کند که مراد از محاربه همانا فساد در زمین است از طریق اخلال در امنیّت عمومی و رهزنی، نه مطلق محاربه با مسلمانان. بنابراین، مراد از محاربه با خدا و رسول، محاربه با مسلمانان است ولی به منظور بزرگ جلوه دادن آن و توجّه دادن به اهمّیت امّت اسلامی و این‌که جنگ با امّت اسلام به منزله جنگ با خدا و رسول است، لفظ محاربه در آیه، به خدا و رسول اضافه شده است؛ زیرا امت اسلام منتسب به خدا و پیامبر و تحت ولایت آنهاست. چنین معنایی به منزله مجاز در اسناد است. علاوه بر این، پذیرفتن مجاز اسنادی در این‌جا روان‌تر و رساتر است؛ زیرا منتسب کردن امّت اسلام به خدا و رسول و محاربه با آن‌را محاربه با خدا و رسول دانستن، بیانگر نکته عرفی روشن و رسایی است.
همان‌طور که بیان شد؛ مراد از «محاربه با خدا و رسول» در آیه شریفه، اخلال به امنیت عمومی به‌طور مسلحانه‌ است و قهراً شامل آن چاقوکشی و سلاحی نمی‌شود که به روی فرد معیّن کشیده شود و او را به تنهایی تهدید کند؛ چون امنیت عمومی وقتی خلل می‌پذیرد که خوف عمومی و ناامنی جای امنیت را بگیرد و بر حسب طبع وقتی محارب می‌تواند چنین خوفی در جامعه پدید آورد که عموم مردم را با اسلحه تهدید به قتل کند.
این‌که محاربه و ستیز با بندگان خدا در این آیه به عنوان محاربه با خدا و رسولش معرفی شده، تاکید فوق‌العاده اسلام درباره حقوق انسان‌ها و رعایت امنیت آنان را ثابت می‌کند. از‌این‌رو، محاربه با پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) لازم نیست جنگ مستقیم با خود آن‌حضرت باشد. به‌علاوه؛ طبق نظریه امامان شیعه و نیز ولایت فقیه، نبرد با حکومت اسلامی نیز