پاورپوینت کامل متن خطبه غدیر ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل متن خطبه غدیر ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۲۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل متن خطبه غدیر ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل متن خطبه غدیر ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل متن خطبه غدیر ۱۲۰ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: پیامبر اکرم ، خطبه ، غیر خم ، حضرت علی
پرسش: در صورت امکان متن کامل خطبه پیامبر اکرم صلوات‌الله‌علیه در روز غدیر خم را بیان کنید؟
پاسخ: متن کامل خطبه پیامبر اکرم صلوات‌الله‌علیه در غدیر خم به شرح ذیل می‌باشد؛

فهرست مندرجات

۱ – حمد و ثنای الهی
۲ – فرمان الهی برای مطلبی مهمّ
۳ – اعلام رسمی ولایت و امامت دوازده امام
۴ – معرفی امیرالمؤ منین توسط پیامبر
۵ – تأکید بر توجه امّت به مسأله امامت
۶ – اشاره به کارشکنی‌های منافقین
۷ – پیروان اهل بیت و دشمنان ایشان
۸ – حضرت مهدی عجل اللّه فرجه
۹ – طرح بیعت
۱۰ – حلال و حرام، واجبات و محرّمات
۱۱ – بیعت گرفتن رسمی
۱۲ – پانویس
۱۳ – منبع

حمد و ثنای الهی

حمد و سپاس خدایی را که در یگانگی خود بلند مرتبه و در تنهایی و فرد بودن خود، نزدیک است. در قدرت و سلطه خود، باجلالت و در ارکان خود، عظیم است. علم او به همه چیز احاطه دارد در حالی که در جای خود است و همه مخلوقات را با قدرت و برهان خود، تحت سیطره دارد. همیشه مورد سپاس بوده و همچنان مورد ستایش خواهد بود. صاحب عظمتی دائمی است. ابتدا کننده و بازگرداننده، اوست و هر کاری به سوی او بازمی‌گردد.
به وجود آورنده بالا برده شده‌ها (آسمان‌ها و افلاک) و پهن کننده گسترده‌ها (زمین)، یگانه حکمران زمین‌ها و آسمان‌ها، پاک و منزه و تسبیح شده است. پروردگار ملائکه و روح ، تفضّل کننده بر همه آن‌چه خلق کرده و لطف کننده بر هر آن‌چه به وجود آورده است. هر چشمی زیر نظر اوست ولی چشم‌ها او را نمی‌بینند.
کَرم کننده و بردبار و تحمّل کننده است. رحمت او همه چیز را فرا گرفته و با نعمت خود بر همه آن‌ها منّت گذارده است. در انتقام گرفتن خود عجله نمی‌کند و به آن‌چه از عذابش که مستحقّ آنند مبادرت نمی‌ورزد.
باطن‌ها و اسرار و رازها را می‌فهمد و ضمایر را می‌داند و پنهان‌ها بر او مخفی نمی‌ماند و مخفی‌ها بر او مشتبه نمی‌شود. احاطه او بر هر چیزی و غلبه بر همه چیز و قوّت در هر چیزی و قدرت بر هر چیزی دارد و مانند او شیئی نیست. اوست به وجود آورنده شیء (چیز)، هنگامی که چیزی نبود. دائم و زنده است و به قسط و عدل قائم است. نیست خدایی جز او که با عزّت و حکیم است.
بالاتر از آن است که چشم‌ها او را درک کنند ولی او چشم‌ها را درک می‌کند و او لطف کننده و آگاه است. هیچ کس نمی‌تواند با دیدن، به صفت او راه یابد و هیچ کس به چگونگی او از سرّ و آشکار، دست نمی‌یابد مگر به آن‌چه خداوند عزوجل راهنمایی کرده است.
گواهی می‌دهم برای او، که اوست خدایی که قُدس و پاکی و منزّه بودن او، روزگار را پر کرده است. او که نورش ابدیّت را فرا گرفته است. او که دستورش را بدون مشورتِ مشورت کننده‌ای اجرا می‌کند و در تقدیرش شریک ندارد و در تدبیرش کمک نمی‌شود. آن‌چه ایجاد کرده، بدون نمونه و مثالی تصویر نموده و آن‌چه خلق کرده، بدون کمک از کسی و بدون زحمت و بدون احتیاج به فکر و حیله، خلق کرده است. آن‌ها را ایجاد کرد، پس به وجود آمدند و خلق کرد، پس ظاهر شدند. پس اوست خدایی که جز او خدایی نیست، صنعت او محکم و کار او زیبا است، عادلی که ظلم نمی‌کند و کَرم کننده‌ای که کارها به سوی او بازمی‌گردد.
شهادت می‌دهم که اوست خدایی که همه چیز در مقابل عظمت او تواضع کرده و همه چیز در مقابل عزّت او ذلیل شده و همه چیز در برابر قدرت او سر تسلیم فرود آورده و همه چیز در برابر هیبت او خاضع شده‌اند.
پادشاهِ پادشاهان و گرداننده افلاک و مسخّر کننده آفتاب و ماه، که همه با زمانِ تعیین شده در حرکت هستند. شب را بر روی روز و روز را بر روی شب می‌گرداند که به سرعت در پی آن می‌رود. در هم شکننده هر زورگوی با عناد و هلاک کننده هر شیطان سرِ پیچ و متمرّد است.
برای او ضدّی و همراه او معارضی نبوده است. یکتا و بی‌نیاز است. زاییده نشده و نمی‌زاید و برای او هیچ همتایی نیست. خدای یگانه و پروردگار با عظمت، می‌خواهد پس به انجام می‌رساند؛ و اراده می‌کند پس مقدّر می‌نماید؛ و می‌داند پس به شماره می‌آورد. می‌میراند و زنده می‌کند، فقیر می‌کند و غنی می‌نماید، می‌خنداند و می‌گریاند، نزدیک می‌کند و دور می‌نماید، منع می‌کند و عطا می‌نماید. پادشاهی از آن او و حمد و سپاس برای اوست. خیر بدست اوست و او بر هر چیزی قادر است.
شب را در روز و روز را در شب فرو می‌برد. نیست خدایی جز او که با عزّت و آمرزنده است. اجابت کننده دعا ، بسیار عطا کننده، شمارنده نَفَس‌ها و پروردگار جنّ و بشر ، که هیچ امری بر او مشکل نمی‌شود و فریاد دادخواهان، او را منضجر نمی‌کند و اصرار اصرار کنندگانش او را خسته نمی‌کند. نگهدارنده صالحان و موفّق کننده رستگاران و صاحب اختیار مؤمنان و پروردگار عالمیان. خدایی که از هر آن‌چه خلق کرده مستحق است که او را در هر حالی شکر و سپاس گویند.
او را سپاسِ بسیار می‌گویم و دائماً شکر می‌نمایم، چه در آسایش و چه در گرفتاری، چه در حال شدّت و چه در حال آرامش و به او و ملائکه‌اش و کتاب‌هایش و پیامبرانش ایمان می‌آورم. دستور او را گوش می‌دهم و اطاعت می‌نمایم و به آن‌چه او را راضی می‌کند مبادرت می‌ورزم و در مقابل مقدّرات او، به عنوان رغبت در اطاعت او و ترس از عقوبت او تسلیم می‌شوم؛ چرا که اوست خدایی که نمی‌توان از مکر او در امان بود و از ظلم او هم ترس نداریم (یعنی ظلم نمی‌کند).

فرمان الهی برای مطلبی مهمّ

اقرار می‌کنم برای خداوند بر نفس خود به عنوان بندگی او و شهادت می‌دهم برای او به پروردگاری و آن‌چه به من وحی نموده، ادا می‌نمایم از ترس آن‌که مبادا اگر انجام ندهم عذابی از او بر من فرود آید که هیچ کس نتواند آن را دفع کند هر چند که حیله عظیمی به کار بندد و دوستی او خالص باشد نیست خدایی جز او زیرا خداوند به من اعلام فرموده که اگر آن‌چه در حقّ علی بر من نازل نموده ابلاغ نکنم رسالت او را نرسانده‌ام و برای من حفظ از شرّ مردم را ضمانت نموده و خدا کفایت کننده و کریم است.
خداوند به من چنین وحی کرده است: “بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، یا اَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما اُنْزِلَ اِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ فی علی یعنی فی الخلافه لعلیّ بن ابی طالب وَ إ نْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ؛ ای پیامبر ابلاغ کن آن‌چه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده درباره علیّ، یعنی خلافت علی بن ابی طالب و اگر انجام ندهی، رسالت او را نرسانده‌ای و خداوند تو را از مردم حفظ می‌کند.”
ای مردم، من در رساندن آن‌چه خداوند بر من نازل کرده کوتاهی نکرده‌ام و من سبب نزول این آیه را برای شما بیان می‌کنم: جبرئیل سه مرتبه بر من نازل شد و از طرف خداوندِ سلام پروردگارم که او سلام است را به من رسانده و مرا مأمور کرد که در این محلّ اجتماع، به پا خیزم و بر هر سفید و سیاهی اعلام کنم که «علیّ بن ابی طالب، برادرِ من و وصیّ من و جانشین من بر امّتم و امام بعد از من است. نسبت او به من همانند نسبت هارون به موسی است، جز این‌که پیامبری بعد از من نیست و او صاحب اختیار شما بعد از خدا و رسولش است» و خداوند در این مورد، آیه‌ای از کتابش بر من نازل کرده است: “اِنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ وَ رَسُولُهُ وَالَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاهَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاهَ وَ هُمْ راکِعُونَ؛ صاحب اختیار شما خدا و رسولش هستند و کسانی که ایمان آورده و نماز را به پا می‌دارند و در حال رکوع زکات می دهند” و علیّ بن ابی طالب است که نماز را به پا داشته و در حال رکوع، زکات داده و در همه حال، خداوند عزوجل را قصد می‌کند.
ای مردم، من از جبرئیل درخواست کردم که از خدا بخواهد تا مرا از ابلاغ این مهم، معاف بدارد، زیرا از کمی متّقین و زیادی منافقین و افساد ملامت کنندگان و حیله‌های مسخره کنندگانِ اسلام، اطلاع دارم، کسانی که خداوند در کتابش آنان را چنین توصیف کرده است که با زبانشان می‌گویند آن‌چه در قلب‌هایشان نیست و این کار را سهل می‌شمارند در حالی‌که نزد خداوند، عظیم است و همچنین به خاطر این‌که منافقین بارها مرا اذیّت کرده‌اند تا آن‌جا که مرا «اُذُن» (گوش دهنده هر حرفی) نامیدند و گمان کردند که من چنین هستم به خاطر ملازمت بسیار او (علی) با من و توجّه من به او و تمایل او و قبولش از من؛ تا آن‌که خداوند عزّوجلّ دراین باره چنین نازل کرد: “وَ مِنْهُمُ الَّذینَ یُؤْذُونَ النَّبِیَّ وَ یَقُولُونَ هُوَ اُذُنٌ قُلْ اُذُن علی الذین یزعمون أنّه اُذن خَیْر لَکُمْ، یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ یُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنینَ…؛ و از آنان کسانی هستند که پیامبر را اذیّت می‌کنند و می‌گویند او “اُذُن” (گوش دهنده بر هر حرفی) است، بگو: گوش است بر ضدّ کسانی که گمان می‌کنند او “اُذُن” است و برای شما خیر است، به خدا ایمان می‌آورد و در مقابل مؤمنین اظهار تواضع و احترام می‌نماید.)
و اگر من بخواهم گویندگان این نسبت(اُذُن)، را نام ببرم می‌توانم و اگر بخواهم به شخص آن‌ها اشاره کنم می‌نمایم و اگر بخواهم با علائم، آن‌ها را معرّفی کنم می‌توانم. ولی به خدا قسم من در کار آنان با بزرگواری رفتار کرده‌ام. بعد از همه این‌ها، خداوند از من راضی نمی‌شود مگر آن‌چه در حق علیّ بر من نازل کرده ابلاغ نمایم. (سپس حضرت این آیه را تلاوت فرمودند:) “یا اَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما اُنْزِلَ اِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ فی حقّ علیّ و إ نْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَاللّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النّاسِ” (ای پیامبر برسان آن‌چه در حق علی از پروردگارت بر تو نازل شده و اگر انجام ندهی رسالت او را نرسانده‌ای، و خداوند تو را از مردم حفظ می‌کند.)

اعلام رسمی ولایت و امامت دوازده امام

ای مردم، این مطلب را درباره او بدانید و بفهمید و بدانید که خداوند او را برای شما صاحب اختیار و امامی قرار داده که اطاعتش را واجب نموده است بر مهاجرین و انصار و بر تابعین آنان به نیکی؛ و بر روستایی و شهری؛ و بر عجمی و عربی؛ و بر آزاد و بنده؛ و بر بزرگ و کوچک؛ و بر سفید و سیاه. بر هر یکتاپرستی حکم او اجرا شونده و کلام او مورد عمل و امر او نافذ است. هر کس با او مخالفت کند ملعون است و هر کس تابع او باشد و او را تصدیق نماید مورد رحمت الهی است. خداوند او را و هر کس را که از او بشنود و او را اطاعت کند آمرزیده است.
ای مردم، این آخرین باری است که در چنین اجتماعی به پا می‌ایستم؛ پس بشنوید و اطاعت کنید و در مقابل امر خداوند پروردگارتان سر تسلیم فرود آورید، چرا که خداوند عزوجل صاحب اختیار شما و معبود شما است و بعد از خداوند، رسول و پیامبرش که شما را مخاطب قرار داده و بعد از من علی صاحب اختیار شما و امام شما به امر خداوند است و بعد از او، امامت در نسل من از فرزندان اوست تا روزی که خدا و رسولش را ملاقات خواهید کرد.
حلالی نیست مگر آن‌چه خدا و رسولش و آنان (امامان ) حلال کرده باشند و حرامی نیست مگر آن‌چه خدا و رسولش و آنان (امامان ) بر شما حرام کرده باشند. خداوند عزول حلال و حرام را به من شناسانده است و آن‌چه پروردگارم از کتابش و حلال و حرامش به من آموخته به او سپرده‌ام.
ای مردم، علی را (بر دیگران) فضیلت دهید. هیچ علمی نیست مگر آن‌که خداوند آن را در من جمع کرده است و هر علمی را که آموخته‌ام در امام المتقین جمع نموده‌ام و هیچ علمی نیست مگر آن‌که آن را به علی آموخته‌ام. اوست “امام مبین” که خداوند در سوره یس ذکر کرده است: (وَ کُلَّ شَیْیءٍ اَحْصَیْناهُ فی إِمامٍ مُبینٍ؛ و هر چیزی را در امام مبین جمع کردیم.)
ای مردم، از او (علی) به سوی دیگری گمراه نشوید، و از او روی برمگردانید و از ولایت او سرباز نزنید. اوست که به حق هدایت نموده و به آن عمل می‌کند و باطل را ابطال نموده و از آن نهی می‌نماید، و در راه خدا سرزنش ملامت کننده‌ای او را مانع نمی‌شود.
او(علی)اوّل کسی است که به خدا و رسولش ایمان آورد و هیچ کس در ایمانِ به من، بر او سبقت نگرفت. اوست که با جان خود در راه رسول خدا فداکاری کرد. اوست که با پیامبر خدا بود در حالی که هیچکس از مردان همراه او خدا را عبادت نمی‌کرد. اوّلین مردم در نماز گزاردن و اوّل کسی است که با من خدا را عبادت کرد. از طرف خداوند به او امر کردم تا در خوابگاه من بخوابد، او هم در حالی که جانش را فدای من کرده بود در جای من خوابید.
ای مردم، او را فضیلت دهید که خدا او را فضیلت داده است، و او را قبول کنید که خداوند او را منصوب نموده است. ای مردم، او از طرف خداوند امام است و هر کس ولایت او را انکار کند خداوند هرگز توبه‌اش را نمی‌پذیرد و او را نمی‌بخشد. حتمی است بر خداوند که با کسی که با او مخالفت نماید چنین کند و او را به عذابی شدید تا ابدیّت و تا آخر روزگار معذّب نماید. پس بپرهیزید از این‌که با او مخالفت کنید و گرفتار آتشی شوید که آتشگیره آن مردم و سنگ‌ها هستند و برای کافران آماده شده است.
ای مردم، به خدا قسم، پیامبران و رسولان پیشین به من بشارت داده‌اند و من به خدا قسم، خاتم پیامبران و مرسلین و حجّت بر همه مخلوقین از اهل آسمان‌ها و زمین‌ها هستم. هر کس در این مطالب شکّ کند، مانند کفر جاهلیت اوّل کافر شده است. و هر کس در چیزی از این گفتار من شکّ کند در همه آن‌چه بر من نازل شده شکّ کرده است و هر کس در یکی از امامان شک کند در همه آنان شکّ کرده است و شکّ کننده درباره ما، در آتش ‌است.
ای مردم، خداوند این فضیلت را بر من ارزانی داشته که منّتی از او بر من و احسانی از جانب او به سوی من است. خدایی جز او نیست. حمد و سپاس از من بر او تا ابدیّت و تا آخر روزگار و در هر حال. ای مردم، علی را فضیلت دهید که او افضل مردم بعد از من از مرد و زن است تا مادامی که خداوند روزی را نازل می‌کند و خلق، باقی هستند. کسی که این گفتار مرا ردّ کند و با آن موافق نباشد ملعون است ملعون است، مورد غضب است مورد غضب است. بدانید که جبرئیل از جانب خداوند این خبر را برای من آورده است و می‌گوید: “هر کس با علی دشمنی کند و ولایت او را نپذیرد لعنت و غضب من بر او باد”. هر کس ببیند برای فردا چه پیش فرستاده است. از خدا بترسید که با علی مخالفت کنید و در نتیجه قدمی بعد از ثابت بودن آن بلغزد، خداوند از آن‌چه انجام می‌دهید آگاه است.
ای مردم، او (علی) “جَنبِ اللّه ” است که خداوند در کتاب عزیزش ذکر کرده و درباره کسی که با او مخالفت کند فرموده است: (اَنْ تَقُولَ نَفْسٌ یا حَسْرَتا عَلی ما فَرَّطْتُ فی جَنْبِ اللّهِ)، “ای حسرت بر آن‌چه درباره جنب خداوند تفریط و کوتاهی کردم”.
ای مردم، قرآن را تدبّر نمائید و آیات آن را بفهمید و در محکمات آن نظر کنید و به دنبال متشابه آن نروید. به خدا قسم، باطن آن را برای شما بیان نمی‌کند و تفسیرش را برایتان روشن نمی‌کند مگر این شخصی که من دست او را می‌گیرم و او را به سوی خود، بالا می‌برم و بازوی او را می‌گیرم و با دو دستم او را بلند می‌کنم و به شما می‌فهمانم که: “هر کس من صاحب اختیار اویم این علی صاحب اختیار او است”، و او علیّ بن ابی طالب برادر و جانشین من است، و ولایتِ او از جانب خداوندِ عزوجل است که بر من نازل کرده است.
ای مردم، علی و پاکان از فرزندانم از نسل او ثقل اصغرند و قرآن، ثقل اکبر است. هر یک از این دو از دیگری خبر می‌دهد و با آن موافق است. آن‌ها از یکدیگر جدا نمی‌شوند تا بر سر حوض کوثر بر من وارد شوند. بدانید که آنان امین‌های خداوند بین مردم و حاکمان او در زمین هستند.
بدانید که من ادا نمودم؛ بدانید که من ابلاغ کردم؛ بدانید که من شنوانیدم؛ بدانید که من روشن نمودم؛ بدانید که خداوند فرموده است و من از جانب خداوند عزوجل می‌گویم؛ بدانید که امیر المؤمنینی جز این برادرم نیست؛ بدانید که امیرالمؤمنین بودن بعد از من، برای احدی جز او حلال نیست.!

معرفی امیرالمؤ منین توسط پیامبر

سپس پیامبر صلوات‌الله‌علیه دستش را بر بازوی علی علیه‌السلام زد و آن حضرت را بلند کرد و این درحالی بود که امیرالمؤمنین علیه‌السلام از زمانی که پیامبر صلوات‌الله‌علیه بر فراز منبر آمده بود یک پلّه پایین‌تر از مکان حضرت ایستاده بود و نسبت به صورت حضرت، به طرف راست مایل بود که گویی هردو در یک مکان ایستاده‌اند. پس پیامبر صلوات‌الله‌علیه با دستش او را بلند کرد و هر دو دست را بسوی آسمان باز نمود و علیّ علیه‌السلام را از جا بلند نمود تا حدّی که پای آن حضرت موازی زانوی پیامبر صلوات‌الله‌علیه رسید. سپس فرمود:
ای مردم، این علی است برادر من و وصیّ من و جامع علم من و جانشین من در امّتم، بر آنان که به من ایمان آورده‌اند؛ و جانشین من در تفسیر کتاب خداوند عزوجّل و دعوت به آن، و عمل کننده به آن‌چه او را راضی می‌کند و جنگ کننده با دشمنان خدا و دوستی کننده بر اطاعت او و نهی کننده از معصیت او. اوست خلیفه رسول خدا و اوست امیرالمؤمنین و امام هدایت کننده از طرف خداوند و اوست قاتل ناکثان و قاسطان و مارقان به امر خداوند.
خداوند می‌فرماید: (ما یُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَیَّ؛ سخن در پیشگاه من تغییر نمی‌پذیرد)، پروردگارا، به امر تو می‌گویم: “خداوندا دوست بدار هر کس علی را دوست بدارد و دشمن بدار هر کس علی را دشمن بدارد و یاری کن هر کس علی را یاری کند و خوار کن هر کس علی را خوار کند و لعنت نما هر کس علی را انکار کند و غضب نما بر هر کس که حقّ علی را انکار نماید”.
پروردگارا، تو هنگام روشن شدن این مطلب و منصوب نمودن علی در این روز، این آیه را درباره او نازل کردی: (اَلْیَوْمَ اَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ اَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ الاِْسْلامَ دیناً). (وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ الاِْسْلامِ دیناً فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِی الاَّْخِرَهِ مِنَ الْخاسِرینَ). “امروز دین شما را برایتان کامل نمودم و نعمت خود را بر شما تمام کردم و اسلام را به عنوان دین شما راضی شدم. ” “و هر کس دینی غیر از اسلام انتخاب کند هرگز از او قبول نخواهد شد و او در آخرت از زیانکاران خواهد بود.” پروردگارا، تو را شاهد می‌گیرم که من ابلاغ نمودم.

تأکید بر توجه امّت به مسأله امامت

ای مردم، خداوند دین شما را با امامت او کامل نمود. پس هر کس اقتدا نکند به او و به کسانی که جانشین او از فرزندان من و از نسل او هستند تا روز قیامت و روز رفتن به پیشگاه خداوند عزوجل، چنین کسانی اعمالشان در دنیا و آخرت از بین رفته و در آتش دائمی خواهند بود. عذاب از آنان تخفیف نمی یابد و به آن‌ها مهلت داده نمی‌شود.
ای مردم، این علی است که یاری کننده‌ترین شما نسبت به من و سزاوارترین شما به من و نزدیک‌ترین شما به من و عزیزترین شما نزد من است. خداوند عزوجل و من از او راضی هستیم. هیچ آیه رضایتی در قرآن نازل نشده است مگر درباره او و هیچ گاه خداوند مؤمنین را مورد خطاب قرار نداده مگر آن که ابتدا او مخاطب بوده است؛ و هیچ آیه مدحی در قرآن نیست مگر درباره او، و خداوند در سوره (هَلْ اَتی عَلَی الاِْنْسا