پاورپوینت کامل متن حدیث دار ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل متن حدیث دار ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل متن حدیث دار ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل متن حدیث دار ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل متن حدیث دار ۲۶ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: سال، دعوت پنهانی،

پرسش: حدیث دار چه حدیثی است؟

فهرست مندرجات

۱ – متن حدیث
۲ – روایات در این زمینه
۳ – پانویس
۴ – منبع

متن حدیث

پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، پس از سه سال دعوت پنهانی، با آیه زیر، مأموریت یافت فراخوانی به آیین حق را علنی سازد و در این جهت، از نزدیکان خود آغاز کند:
«و انذر عشیرتک الاقربین؛ و خویشان نزدیکت را بیم ده.»
پیامبر خدا، علی (علیه‌السّلام) را به فراهم آوردن غذا و سامان دادن ضیافتی مأمور ساخت تا بنی‌عبد المطّلب، گِرد آیند و پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) پیامش را ابلاغ کند. چنین شد؛ ولی روز اوّل با جنجال آفرینی ابو‌لهب، پیامبر خدا، موضوع را مطرح نکرد. فردای آن روز، جریان را تکرار کرد و پس از صرف غذا، سخن را با ستایش خداوند آغاز کرد و فرمود: «راهنما به قوم خود دروغ نمی‌گوید و…» .
کلام پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) پایان یافت و جز علی (علیه‌السّلام)، هیچ کس به همگامی و همراهی او و ایمان آوردن به آیین الهی برنخاست؛ امّا پیامبر خدا فرمود: «بنشین! » و این جریان، سه بار تکرار شد. آن گاه فرمود:
بنشین که تو برادر و وزیر و وصیّ من و پس از من، خلیفه من هستی.
و خطاب به حاضران فرمود:
بی‌تردید، این، برادر و وزیر و وصی و خلیفه من بر شماست. پس گوش به فرمانش باشید و از وی اطاعت کنید.
آن گاه، آنان که دلی تیره، چشمانی تار و گوش‌هایی بسته داشتند، در برابر حق، گردن ننهادند و در برابر کلام پیامبر خدا، گران‌جانی کردند و ابو‌طالب را به سخره گرفتند و….

روایات در این زمینه

روایات در این زمینه بسیار است ما به ذکر یک نمونه بسنده می‌کنیم:
«الامام علی (علیه‌السّلام): لَمّا نَزَلَت هذِهِ الآیهُ عَلی رَسولِ اللّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): «وَ اَنذِرْ عَشِیرَتَک الْاَقْرَبِینَ» دَعانی رَسولُ اللّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فَقال لی: یا عَلِی، انَّ اللّهَ امَرَنی ان انذِرَ عَشیرَتِی الاَقرَبینَ، فَضِقتُ بِذلِک ذَرعا، و عَرَفتُ انّی مَتی ابادیهِم بِهذَا الاَمرِ اری مِنهُم ما اکرَهُ، فَصَمَتُّ عَلَیهِ حَتّی جاءَنی جَبرَئیلُ فَقالَ: یا مُحَمَّدُ، انَّک ان لا تَفعَل ما تُؤمَرُ بِهِ یعَذِّبک رَبُّک. فَاصنَع لَنا صاعاً مِن طَعامٍ، وَ اجعَل عَلَیهِ رِجلَ شاهٍ، وَ املَا لَنا عُسّا مِن لَبَنٍ، ثُمَ اجمَع لی بَنی‌عَبدِ المُطَّلِبِ حَتّی اکلِّمَهُم و ابَلِّغَهُم ما امِرتُ بِهِ.
فَفَعَلتُ ما امَرَنی بِهِ، ثُمَّ دَعَوتُهُم لَهُ، و هُم یومَئِذٍ اربَعونَ رَجُلاً، یزیدونَ رَجُلاً او ینقُصونَهُ، فیهِم اعمامُهُ: ابو‌طالِبٍ و حَمزَهُ وَ العَبَّاسُ و ابو‌لَهَبٍ، فَلَمّا اجتَمَعوا الَیهِ دَعانی بِالطَّعامِ الَّذی صَنَعتُ لَهُم، فَجِئتُ بِهِ، فَلَمّا وَضَعتُهُ تَناوَلَ رَسولُ اللّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) حِذیهً مِنَ اللَّحمِ، فَشَقَّها بِاَسنانِهِ، ثُمَّ القاها فی نَواحِی الصَّحفَهِ.
ثُمَّ قالَ: خُذوا بِسمِ اللّهِ، فَاَکلَ القَومُ حَتّی ما لَهُم بِشَیءٍ حاجَهٌ و ما اری الّا مَوضِعَ ایدیهِم، وَ ایمُ اللّهِ الَّذی نَفسُ عَلِی بِیدِهِ، و ان کانَ الرَّجُلُ الواحِدُ مِنهُم لَیاکلُ ما قَدَّمتُ لِجَمیعِهِم.
ثُمَّ قالَ: اسقِ القَومَ، فَجِئتُهُم بِذلِک العُسِّ، فَشَرِبوا مِنهُ حَتّی رَووا مِنهُ جَمیعا، وَ ایمُ اللّهِ ان کانَ الرَّجُلُ الواحِدُ مِنهُم لَیشرَبُ مِثلَهُ، فَلَمّا ارادَ رَسولُ اللّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ان یکلِّمَهُم بَدَرَهُ ابو‌لَهَبٍ الَی الکلامِ، فَقالَ: لَهَدَّ ما سَحَرَکم صاحِبُکم! فَتَفَرَّقَ القَومُ و لَم یکلِّمهُم رَسولُ اللّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، فَقالَ: الغَدَ یا عَلِی، انَّ هذَا الرَّجُلَ سَبَقَنی الی ما قَد سَمِعتَ مِنَ القَولِ، فَتَفَرَّقَ القَومُ قَبلَ ان اکلِّمَهُم، فَعُد لَنا مِنَ الطَّعامِ بِمِثلِ ما صَنَعتَ، ثُمَّ اجمَعهُم الَی.
قالَ: فَفَعَلتُ، ثُمَّ جَمَعتُهُم ثُمَّ دَعانی بِالطَّعام