پاورپوینت کامل لزوم شناخت امام زمان ۱۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل لزوم شناخت امام زمان ۱۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل لزوم شناخت امام زمان ۱۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل لزوم شناخت امام زمان ۱۵ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل لزوم شناخت امام زمان ۱۵ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: مسلمانان، پیامبر، مرگ جاهلیت.

پرسش: در حدیث آمده هرکس بمیرد در حالی که امام زمان خویش را نشناسد به مرگ جاهلیت مرده. منظور کدام امام است؟

فهرست مندرجات

۱ – مقصود از امام زمان در حدیث پیامبر
۱.۱ – بیعت عبداللّه بن عمر
۱.۲ – استفاده از حدیث بر ضد حدیث
۲ – تمسک به ولایت اهل‌بیت
۳ – پانویس
۴ – منبع

مقصود از امام زمان در حدیث پیامبر

آیا می‌شود گمان برد که مقصود پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) این است که شناخت و پیروی هر کس که زمام امور جامعه را به دست گیرد بر همه مسلمانان واجب و ضروری است؟! و اگر کسی چنین رهبری را نشناسد به مرگ جاهلی مرده است؟! بدون توجّه به این‌که ممکن است چنین رهبری، ستم‌گر و به گفته قرآن کریم از «ائمّه نار» باشد؟!
بدیهی است که همه زمام‌داران فاسد تاریخ اسلام برای حقانیت و ثابت کردن وجوب اطاعت مردم از خود و استواری پایه‌های حکومت‌شان به این حدیث مسلّم استناد جویند. از این‌رو می‌بینیم حتی معاویه پسر ابو‌سفیان نیز در شمار راویان این حدیث آمده است ! هم‌چنین طبیعی است که آخوندهای درباری و وعّاظ السّلاطین با همان انگیزه سخن پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) را تفسیر و با امامت ائمّه جور، تطبیق نمایند، لیکن روشن است که این بازی با الفاظ است نه بدفهمی و کژ‌اندیشی در مفهوم حدیث.

بیعت عبداللّه بن عمر

هرگز نمی‌توان باور کرد که عبداللّه بن عمر، آن‌گونه که در شرح نهج‌البلاغه ابن ابی‌الحدید آمده است به دلیل کج فهمی و ضعف بینش، با امام علی (علیه‌السلام) بیعت نکند ولی با تمسّک به حدیث «مَنْ ماتَ بغیرِ امامٍ» که خود نقل کننده آن است شبانه به ملاقات حجّاج بن یوسف برود تا با خلیفه دوران! عبدالملک مروان بیعت نماید، چرا که نمی‌خواهد شبی را بدون داشتن امام به صبح آورد! ابن ابی‌الحدید می‌نویسد:
«عبداللّه بن عمر از بیعت با علی (علیه‌السّلام) خود‌داری کرد و شبانه درِ خانه حجّاج را کوبید تا با عبدالملک بیعت کند تا آن شب را بدون امام صبح نکند.
او گمان می‌کرد که باید چنین کند زیرا از پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روایت شده است که فرمود: هر که بمیرد و امامی نداشته باشد مرگی داشته چونان در جاهلیت. حجّاج نیز او را آن قدر تحقیر کرد و پستش شمرد