پاورپوینت کامل کفویت در دوستی ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کفویت در دوستی ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کفویت در دوستی ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کفویت در دوستی ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل کفویت در دوستی ۲۷ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه:هم کفو بودن، کفویت، دوستی،رفاقت، معیار دوستی.

پرسش :آیا کفویت و تساوی در ویژگی های ظاهری مانند تساوی در سنّ و اندام، در رفاقت و دوستی شرط است؟

فهرست مندرجات

۱ – متن کامل پرسش
۲ – پاسخ
۲.۱ – ویژگی‌های فردی دوست
۲.۱.۱ – ایمان
۲.۱.۲ – عقل و خرد
۲.۱.۳ – تذکر عیوب
۲.۱.۴ – تلاش در رفع نیازمندی
۲.۲ – ویژگیهای اجتماعی دوست
۲.۲.۱ – سنّ دو رفیق و دوست
۲.۲.۲ – سابقه اجتماعی
۲.۲.۳ – قرار نگرفتن در موضع تهمت
۳ – پانویس
۴ – منبع

متن کامل پرسش

یکی از سخنرانان می گفت:دو دوست و رفیق باید با هم کفویت داشته باشند و حتی غیر از هماهنگ بودن اعتقاداتشان، باید در ظاهر نیز، هم کفو باشند؛ یعنی از لحاظ سنّی به هم نزدیک بوده و از لحاظ جثّه و اندام نیز نزدیک به هم باشند، (نه اینکه یکی کوچک و نحیف و دیگری بزرگ و تنومند باشد)، یکی از لحاظ چهره بچه سال و دیگری مانند یک مرد کامل باشد و خلاصه در جمیع امور به هم بخورند؛ زیرا در غیر این صورت جامعه درباره آنها بد قضاوت خواهد کرد.آیا این مطالب صحیح می باشد؟

پاسخ

دوست، همدم تنهایی‌های انسان، شریک غم‌ها و شادی‌ها، بازوی یاری رسان در نیازمندی‌ها، تکیه گاه انسان در مشکلات و گرفتاری‌ها و مشاور خیرخواه در لحظات تردید و ابهام است، اما از آن جایی که دوستان هر کس، یکی از مواردی بوده که مبنای قضاوت دیگران نسبت به اخلاق و شخصیت انسان است، و تأثیر پذیری انسان از دوستان، در سنین مختلف، بسیار است؛ از این رو، دقّت در گزینش دوست، به سلامت اخلاقی و رفتاری انسان کمک می کند. به فرموده امام علی (علیه السلام): «دوست، همچون وصله جامعه است، پس آن را هم‌شکل و هم‌سان خود برگزین».
ارتباط قلبی و درونی میان انسان‌ها، به پیوندهای اجتماعی و بیرونی می انجامد. روابط اجتماعی نیز، در روحیات و اخلاق افراد، اثر می گذارد. آنان که به تعالی فکر و سلامت اخلاق و تهذیب نفس و تکامل شخصیت خویش علاقه مندند، ناگزیر باید در انتخاب دوست، معیارهای مکتبی را لحاظ کنند و به آنچه از دوست می گیرند، اهتمام ورزند. بنابراین، آنچه در اسلام برای گزینش دوست در مرحله اول مهم است، ویژگی‌های ظاهری و مادّی دوست و رفیق نیست، بلکه ویژگی‌های معنوی است.

ویژگی‌های فردی دوست

در این جا، نمونه هایی از ویژگی‌های معنوی دوست و رفیق بیان می‌شود:

ایمان

ایمان بهترین زیر بنای دوستی است. یگانه چیزی که اصالت و استواری دارد، ایمان به اعتقادات و اصول دینی است. اگر رفاقت و دوستی انسان، با دیگران، به جهت پیوندشان با خدا باشد، گسسته نمی شود؛ زیرا بر پایه‌ای محکم بنا شده است و این ویژگی آیین جاویدان اسلام است که زیر بنای همه چیز را ایمان قرار داده است و در این مکتب اصیل و ارزنده، دوستی و دشمنی هایی که بر پایه ایمان استوار است و فقط برای خدا باشد، نیرومندترین ارتباط بین آفریننده جهان و آفریدگان به شمار می آید.
قرآن شریف در این رابطه آیات گوناگونی دارد که در ضمن آنها، مردم و مؤمنان را از برقرار کردن پیوند دوستی و مودّت با کافران، مشرکان و منافقان بر حذر می دارد؛ مانند:«افراد با ایمان نباید به جای مؤمنان، کافران را دوست و سرپرست خود انتخاب کنند و هر کس چنین کند، هیچ رابطه‌ای با خدا ندارد (و پیوند او به کلّی از خدا گسسته می‌شود) مگر این که از آنها بپرهیزید…».

عقل و خرد

یک دوست شایسته باید عاقل و اهل خردمندی باشد. عقل و خرد، نیرویی است که انسان به وسیله آن حقایق عالم را درک می کند. از آن جا که عقل، مشعل فروزان زندگی است و سعادت آدمی در سایه تدبیر و اندیشه است، دین اسلام یکی از شرایط رفاقت و دوستی را مسئله عقل و خرد دانسته و تأکید نموده که با صاحبان عقل و اندیشمندان با وفا دوستی داشته باشد.
در روایتی از امام علی (علیه السلام) می خوانیم:«منعی ندارد که با شخص خردمند همنشین شوی، اگر چه کرم ( جوانمردی و جود و بخشش ) او را نپسندی -و از این ناحیه سودی از او نبری-، ولی از خرد او سود ببر، و از اخلاق بدش بپرهیز، و هیچ گاه همنشینی با شخص کریم را از دست مده اگر چه از خرد او سودی نبری، ولی با خرد خود از کرم او سود ببر، و بگریز هر چه می‌توانی از هم‌نشینی با شخص پست و بی‌خرد -که نه کریم است و نه عاقل-».
حضرتش همچنی