پاورپوینت کامل کاربردهای ایمان در قرآن ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کاربردهای ایمان در قرآن ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کاربردهای ایمان در قرآن ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کاربردهای ایمان در قرآن ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل کاربردهای ایمان در قرآن ۲۸ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: قرآن کریم، ایمان.

پرسش: ایمان در قرآن چه کاربردهایی دارد؟

فهرست مندرجات

۱ – بررسی موارد کاربرد کلمه ایمان
۱.۱ – آیین خاتم پیامبران
۱.۲ – اعتقاد همراه با اقرار و عمل
۱.۳ – اعتقاد همراه با اقرار
۱.۴ – اقرار زبانی به حقایق دینی
۱.۵ – تصدیق قلبی
۱.۶ – تصدیق عملی
۱.۷ – تصدیق مدعا
۱.۸ – تصدیق باورهای موهوم
۲ – پانویس
۳ – منبع

بررسی موارد کاربرد کلمه ایمان

بررسی مواردی که قرآن کریم، کلمه «ایمان» یا برگرفته‌های این واژه را به‌کار برده، نشان می‌دهد که این کلمه، در قرآن، در چارچوب معنای لغوی خود، کاربردهای مختلفی دارد. بنابراین، ابتدا کاربردهای «ایمان» در قرآن را بررسی می‌کنیم و سپس به جمع‌بندی آنها خواهیم پرداخت:

آیین خاتم پیامبران

در مواردی که «ایمان» در کنار سایر ادیان در قرآن آمده، مقصود از آن، شریعتی است که حضرت محمّد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از جانب خداوند برای هدایت جامعه بشر آورده است، مانند این آیه:
«اِنَّ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَالَّذِینَ هَادُواْ وَالصَّابِئینَ وَالنَّصَارَی مَنْ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْاخِرِ وَعَمِلَ صَالِحًا فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ؛ کسانی که ایمان آورده‌اند و کسانی که یهودی‌اند و صابئیان و نصارا، هر کس به خدا و روز بازپسین ایمان آوَرَد و کار نیکو کند، پس نه بیمی بر ایشان است و نه‌ اندوهگین خواهند شد.»

اعتقاد همراه با اقرار و عمل

در آیاتی که اهل ایمان مورد ستایش قرار گرفته‌اند، مقصود از ایمان، اعتقاد قلبیِ توأم با اقرار زبانی و عمل جوارحی است، مانند این آیه:
«وَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ اُوْلَئِکَ هُمُ الصِّدِّیقُونَ وَ الشُّهَدَاءُ عِندَ رَبِّهِمْ لَهُمْ اَجْرُهُمْ وَ نُورُهُمْ؛ و کسانی که به خدا و پیامبران وی ایمان آورده‌اند، آنان همان راست کرداران‌اند و پیش پروردگارشان گواه خواهند بود [و] ایشان راست اجر و نورشان.»

اعتقاد همراه با اقرار

در آیاتی که واژه «ایمان» در کنار عمل صالح به‌کار رفته، به معنای باورهای دینیِ توام با اعتراف به آنهاست، مانند این آیه:
«اِنَّ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ اُوْلَئِکَ هُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّه؛ در حقیقت، کسانی که ایمان آورده‌اند و کارهای شایسته کرده‌اند، آنان‌اند که بهترین آفریدگان‌اند.»

اقرار زبانی به حقایق دینی

در برخی آیات، مؤمن به کسانی اطلاق شده که التزام عملی به دین ندارند یا از آنها خواسته شده که ایمان بیاورند. ایمان در این آیات، به معنای اقرار زبانیِ تنها به‌کار رفته است، مانند این آیه:
«یَااَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ خُذُواْ حِذْرَکُمْ فَانفِرُواْ ثُبَاتٍ اَوِ انفِرُواْ جَمِیعًا• وَاِنَّ مِنکُمْ لَمَن لَّیُبَطِّئَنَّ فَاِنْ اَصَابَتْکُم مُّصِیبَهٌ قَالَ قَدْ اَنْعَمَ اللَّهُ عَلَیَّ اِذْ لَمْ اَکُن مَّعَهُمْ شَهِیدًا• وَلَئِنْ اَصَابَکُمْ فَضْلٌ مِّنَ اللَّهِ لَیَقُولَنَّ کَاَن لَّمْ تَکُن بَیْنَکُمْ وَبَیْنَهُ مَوَدَّهٌ یَالَیْتَنِی کُنتُ مَعَهُمْ فَاَفُوزَ فَوْزًا عَظِیمًا؛ ‌ای کسانی که ایمان آورده‌اید! [در برابر [[دشمن]]] آماده باشید (اسلحه خود را برگیرید) و گروه گروه جهاد بیرون روید یا به طور جمعی روانه شوید. و قطعاً از میان شما کسی هست که کندی به خرج دهد. پس اگر آسیبی به شما رسد، می‌گوید: «راستی که خدا بر من نعمت بخشید که با آنان حاضر نبودم» و اگر غنیمتی از خدا به شما برسد (چنان‌که گویی میان شما و میان او [۶] دوستی نبوده) خواهد گفت: کاش من با آنان بودم و به نوای بزرگی می‌رسیدم!
در تبیین این آیات، از امام صادق (علیه‌السّلام) روایت شده است:
«لَو انَّ هذِهِ الکَلِمَهَ قالَها اهلُ المَشرِقِ وَ المَغرِبِ لَکانوا بِها خارِجینَ مِنَ الاِیمانِ و لکِن سَمّاهُمُ اللّهُ مُؤمِنینَ بِاِقرارِهِم؛ اگر این سخن را مردم مشرق و مغرب گفته بودند، از ایمان خارج بودند؛ ولی خداوند، آنان را به خاطر اقرارشان، مؤمن نامید.»:
همچنین در آیه دیگری آمده است:
«یَـاَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ ءَامِنُواْ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ؛ ‌ ای کسانی که ایمان آورده‌اید! به خدا و پیامبر او ایمان بیاورید.»
در این آیه، ایمان اوّل، به معنای اقرار زبانی است و ا