پاورپوینت کامل قرار گرفتن عدل خدا در اصول دین ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل قرار گرفتن عدل خدا در اصول دین ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل قرار گرفتن عدل خدا در اصول دین ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل قرار گرفتن عدل خدا در اصول دین ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل قرار گرفتن عدل خدا در اصول دین ۴۰ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: عدل خداوند، اصول دین.

پرسش: چرا «عدل خداوند» در شمار اصول دین قرار گرفته است؟

فهرست مندرجات

۱ – چند مسئله
۱.۱ – فرق اصول دین و اصول مذهب
۱.۲ – اصول دین اسلام
۱.۳ – ضابطه تعیین اصول دین
۱.۴ – جزء اصول دین بودن عدل
۱.۴.۱ – اهمیت اعتقادی
۱.۴.۲ – اهمیت سیاسی اجتماعی
۱.۴.۳ – نظر معبد جهنی
۱.۴.۴ – نظر شبلی نعمانی
۱.۴.۵ – نظر حسن بصری
۱.۴.۶ – روایت از امام صادق
۱.۴.۷ – نظر امامیه و معتزله
۲ – پانویس
۳ – منبع

چند مسئله

پیروان اهل‌بیت (علیهم‌السلام)، «عدل» را جزو اصول دین می‌دانند. برای تبیین این عقیده، بررسی چند مسئله، ضروری است:

فرق اصول دین و اصول مذهب

دین، برنامه تکامل انسان است و اصول دین، پایه‌هایی هستند که اساس و بنیاد آن را تشکیل می‌دهند، به گونه‌ای که با فرو ریختن هر یک از آنها، برنامه تکامل انسان به نتیجه مطلوب نمی‌رسد. مذهب نیز، برداشت ویژه‌ای از دین است و اصول مذهب، ارکان اساسی آن را تشکیل می‌دهند. بنا بر‌این، ممکن است اصولِ هر دینی، از نگاه مذاهب مختلف آن، متفاوت باشند.

اصول دین اسلام

توحید، نبوّت و معاد، اصول دین اسلام شمرده شده‌اند، بدین معنا که منکِر هر یک از این سه اصل، در زمره مسلمانان قرار نمی‌گیرد و احکام اسلام بر وی جاری نمی‌گردد. در این‌باره، آنچه قابل بررسی است، دلیل منحصر شدن اصول دین در این سه اصل است.
حقیقت، این است که دلیلی از قرآن و سنّت بر انحصار اصول دین در سه اصلِ یاد شده، وجود ندارد. آنچه قرآن کریم، ایمان به آن را ضروری می‌داند، عبارت است از: یگانگی خدا، غیب، معاد، فرشتگان، کتاب‌های آسمانی، رسالت انبیای الهی، و آنچه بر پیامبران از جانب خدا فرو فرستاده شده است.
نیز در احادیث اسلامی، همه آنچه بر پیامبر خاتم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نازل شده و اعتقاد به آنها ضروری است، به تفصیل بیان شده و شماری از آنها به عنوان ارکان اسلام معرّفی شده‌اند؛ امّا حدیثی که اصول اسلام را در سه اصلِ: توحید، نبوّت و امامت منحصر کند، وجود ندارد.
ممکن است تصوّر شود که منحصر بودن اصول دین در سه اصل پیش گفته، به دلیل این است که همه اموری که اسلام، اعتقاد به آنها را ضروری می‌داند، به این سه اصل بر می‌گردند؛ چرا که اعتقاد به صفات ثبوتی و سلبی خداوند متعال، به اصل «توحید»، عقیده به فرشتگان، کتاب‌های آسمانی، رسالت پیامبران، و پیام‌هایی که آنان از جانب خداوند آورده‌اند، به اصل «نبوّت»، و اعتقاد به امور مربوط به جهان پس از مرگ (مانند: عالم برزخ، حسابرسی، شفاعت، بهشت و دوزخ)، به اصل «معاد» بازگشت می‌کنند. به عبارت دیگر، ممکن است دلیل منحصر بودن اصول عقاید اسلامی در این سه اصل، مرجع بودن آنها برای سایر عقاید تصوّر شود.
درباره این تصوّر، باید گفت که با‌اندکی تامّل، روشن می‌شود که این دلیل، تمام نیست؛ چرا که اگر مرجع بودن، ملاک شمارش اصول دین باشد، باید گفت: اصول دین، دو تاست: توحید و نبوّت؛ زیرا عقیده به معاد نیز در اعتقاد به نبوّت، مندرج است. از این‌رو، بسیاری از فقیهان، تنها منکِر توحید و نبوّت را محکوم به کفر می‌دانند. (بجز انکار دو اصل توحید و نبوّت، اگر آنچه مورد انکار قرار گرفته، از ضروریّات اسلام باشد، به گونه‌ای که به انکار نبوّت بازگشت کند و منکِر آن نیز توجّه به این معنا داشته باشد، وی محکوم به کفر است. ولی اگر از ضروریّات اسلام نباشد، یا انکار کننده توجّه به این معنا نداشته باشد، محکوم به کفر نیست.) همچنین چه بسا در تحلیلی دقیق‌تر، بتوان گفت: همه عقاید اسلامی، به اصل توحید بازگشت می‌کنند و از همین‌رو، پیامبر خدا می‌فرمود: «قولوا لا اله الّا اللّه، تفلحوا؛ بگویید: معبودی جز اللّه نیست، که رستگار می‌شوید».

ضابطه تعیین اصول دین

به نظر می‌رسد ضابطه‌ای که برای تعیین اصول اعتقادی اسلام می‌توان ارائه کرد، عبارت است از: پُراهمّیت بودن و نقش بنیادی داشتن آن عقیده در میان عقایدی که در صدد رساندن انسان به تکامل دنیوی و اخروی و نیز ساماندهی جامعه توحیدی‌اند. به بیان دیگر، در بررسی برنامه‌های سعادت بخش اسلام، به اموری بر می‌خوریم که نقش آنها در مقایسه با دیگر برنامه‌ها، بنیادی است و در احادیث اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) از آنها به «دعائم الاسلام (پایه‌های اسلام) » تعبیر گردیده است.
بنا بر این، توحید، نبوّت و معاد، از آن رو به عنوان اصول دین اسلام شناخته شده‌اند که علاوه بر مرجع بودن آنها برای سایر عقاید اسلامی، نقششان از سایر استوانه‌های سازنده این بنای ارجمند، بیشتر است.در مقابل، شماری از امور اعتقادی (مانند: عقیده به معراج، فرشتگان و شفاعت)، هر چند لازم‌اند، امّا از چنین اهمّیتی برخوردار نیستند.

جزء اصول دین بودن عدل

پیروان مذهب اهل‌بیت (علیهم‌السلام)، بر پایه ضابطه‌ای که در تعیین اصول دین بِدان اشاره شد، «عدل خداوند» را در کنار «امامت امامانِ اهل‌بیت (علیهم‌السلام)»، از اصول اسلام می‌دانند.
این، از آن جهت است که همه متفکّران و مُصلحانی که به نجات و سعادت و تکامل جامعه انسانی می‌اندیشند، در حقیقت، آرمانی جز «عدل» و «امامت» ندارند و فلسفه جهان‌بینیِ توحیدی نیز چیزی جز تحقّق عدالت، پرورش انسان‌های امام‌گونه و امامت انسان‌های شایسته نیست.
دلیلِ شمرده شدن «امامت» به عنوان یک اصل، پس از تبیین موضوع «نبوّت»، در همین دانش‌نامه به تفصیل، خواهد آمد (ان‌شاء‌اللّه)؛ و در این‌جا به دلایلِ اصل شمرده شدن «عدل خداوند»، بر اساس ضابطه پیش‌گفته، می‌پردازیم:

اهمیت اعتقادی

در اهمّیت عقیده به عدل خداوند، همین بس که بسیاری از عقاید اسلامی، زیرمجموعه عدل خداوندند و اگر این اصل پذیرفته نشود، بسیاری از آموزه‌های اعتقادی (مانند: نبوّت، معاد، حسابرسی، بهشت و دوزخ که در آینده به تفصیل درباره آنها سخن خواهیم گفت)، قابل توجیه نخواهند بود. سیّدِ مرتضی در این باره می‌گوید:
هر کس در پی اختصار و اجمال بوده، به دو اصل توحید و عدل، بسنده کرده است. نبوت و امامت که در اعتقاد ما، واجب‌اند و از اصول مهم به شمار می‌آیند، در ابواب عدل جا دارند.