پاورپوینت کامل غیبت با نقد عملکرد افراد ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل غیبت با نقد عملکرد افراد ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل غیبت با نقد عملکرد افراد ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل غیبت با نقد عملکرد افراد ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل غیبت با نقد عملکرد افراد ۳۲ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: غیبت، نقد، عملکرد افراد.

پرسش: آیا نقد عملکرد افراد غیبت محسوب می‌شود؟

پاسخ: اگر عملکرد شخصی را که به هیچ عنوان به سرنوشت انسان مربوط نمی‌شود، نقد منفی کنید؛ یعنی بدی‌ها و نکات منفی‌اش را بازگو کنید، چون چنین نقدهایی یا با انگیزه‌های حرام از قبیل خدشه‌دار کردن وجه یک شخص یا انتقام گرفتن و خالی کردن عقده و… انجام می‌پذیرد یا در بهترین حالت به منظور سرگرمی و از سر غفلت صورت می‌گیرد، چنین نقدی که در واقع فقط نقد منفی است و نه نقد صحیح، قطعاً غیبت است و آیات و روایات غیبت شامل آن می‌شود.
اما اگر شخص نقدشونده رئیس یک اداره‌ای ‌باشد که مربوط به شماست و به این انگیزه، عملکردهای منفی او را بازگو کنید که جلوی خلاف‌های او و احیاناً ظلم‌هایی را که او، در حق خود شما یا دیگران انجام داده است بگیرید، در این‌جا می‌توان گفت که غیبت به حساب نمی‌آید؛ اما مشروط به دو امر: ۱. این‌که مراتب امر به معروف و نهی از منکر را رعایت کنید؛ چون جواز این کار از باب امر به معروف و نهی از منکر خواهد بود. ۲. هدف شما اصلاح امور باشد و نه خدشه‌دار ساختن چهره او.
اگر نقد مربوط به عملکرد شخصی باشد، حتی‌المقدور باید سعی شود با خودش و از باب نصیحت در میان گذارده شود که در این صورت مشمول حدیث امام صادق (علیه‌السلام) واقع می‌شود که فرمود: «دوست‌ترین برادر من، کسی است که عیب‌های من را به من هدیه بدهد».
اما اگر نقد مربوط به حاکم یا دستگاه‌های عمومی باشد که غالباً در این‌گونه موارد امکان مواجهه و نصیحت مستقیم وجود ندارد، نحوه نقد در حکم دخالت دارد.
گاهی به این صورت نقد می‌شود که معایب و کاستی‌های یک عملکرد، چه از شخص مسئول حکومتی باشد یا دستگاه حکومتی، به منظور شناسایی نقطه ضعف‌ها و رفع آن‌ها در برنامه‌ریزی‌های آینده صورت می‌پذیرد، این نقد نه‌تنها ایرادی ندارد که اگر اداره یا شخص حاکم، منصف باشد، خودش مردم را به آن تشویق می‌کند.
اما نقد می‌تواند جهت منفی هم داشته باشد و آن این‌که بخواهیم با شایعه‌سازی و تبلیغات سوء، شخصی را از مقام و موقعیتش پایین آوریم، یا یک دستگاه حکومتی را بدنام سازیم، کاری که متأسفانه بعد از شیوع و تکثیرش در دموکراسی‌های غربی، راه خود را به سوی جوامع مسلمان نیز گشوده است؛ در این صورت مشمول غیبت، بهتان و محرمات دیگر می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ – تعریف غیبت
۲ – مؤلفه‌های تعریف غیبت
۲.۱ – حرف زدن در غیاب فرد
۲.۲ – ناراحت شدن فرد از آن سخن
۲.۳ – پایین آمدن جایگاه فرد
۲.۴ – کوچک کردن فرد
۳ – مراد از نقد
۴ – نقد عملکرد افراد
۴.۱ – نقد منفی
۴.۲ – نقد به معنای دادخواهی
۴.۲.۱ – کلام خداوند
۴.۳ – نقد مربوط به عملکرد شخص
۴.۴ – نقد مربوط به حاکم یا دستگاه‌های عمومی
۴.۴.۱ – فرازی از خطبه نهج‌البلاغه
۵ – پانویس
۶ – منبع

تعریف غیبت

برای غیبت تعریف‌های مختلفی در کتب اخلاقی و کتب فقهی ذکر شده است، ما در این‌جا به تعریفی که امام خمینی به تبع شهید ثانی در کتاب اخلاقی معروف خویش یعنی چهل حدیث ذکر کرده اکتفا می‌کنیم و این تعریف دقیق‌ترین تعریف محسوب می‌شود و دایره و حدود غیبت را تا ‌اندازه‌ای زیادی برای انسان مشخص و معین می‌کند.
شهید ثانی و امام خمینی غیبت را این‌گونه تعریف می‌کنند:
غیبت عبارت است از یاد کردن انسان غایب به چیزی که خوش‌آیند او نیست و از نظر عرف کاستی و منقصت برای او محسوب می‌شود به قصد کوچک شمردن و مذمت کردن آن شخص. (شهید ثانی می‌گوید: هو ذکر الانسان حال غیبته بما یکره نسبه الیه مما یعدّ نقصانا فی العرف بقصد الانتقاص و الذّم).

مؤلفه‌های تعریف غیبت

طبق این تعریف چند مؤلفه در تعریف غیبت دخیل است:

حرف زدن در غیاب فرد

در غیاب شخص جمله‌ای ذکر شود؛ بنابراین اگر در حضور او جمله‌ای گفته شود که باعث ناراحتی او شود، غیبت شمرده نمی‌شود؛ البته ممکن است از باب اهانت مؤمن حرام باشد.

ناراحت شدن فرد از آن سخن

این‌که جمله‌ای باشد که شخص از شنیدن آن ناراحت شود؛ بنابراین اگر جمله‌ای باشد که از شنیدن آن ناراحت نمی‌شود، غیبت شمرده نمی‌شود.

پایین آمدن جایگاه فرد

آن سخن به لحاظ عرفی نقصان برای شخص محسوب می‌شود؛ یعنی وقتی این سخن غیبت‌کننده را در‌باره او می‌شنوند، جایگاه و اعتبار آن شخص در نزد مردم تنزل می‌یابد. بنابراین اگر این خصوصیت در کلام غیبت‌کننده نباشد؛ بلکه جمله گفته شود که جایگاه شخص ارتقا یابد، غیبت محسوب نمی‌شود.

کوچک کردن فرد

این‌که هدف شخص غیبت‌کننده از این کلام، کوچک شمردن و مذمت کردن آن شخص باشد و الا اگر چنین هدفی در کار نباشد، بلکه مصلحت مهم‌تری در کار باشد، در این صورت غیبت حرام محسوب نمی‌شود. نوع مواردی که غیبت جایز است جاهایی است که مصلحت مهم‌تری در کار است.

مراد از نقد

اما نقد به معنای متعارف بار منفی دارد و معمولاً به معنای ایراد گرفتن و بیان معایب و نقایص یک عمل یا اشخاص به کار برده می‌شود؛ درحالی‌که نقد صحیح، یک نوع داوری درباره فرد م