پاورپوینت کامل غفلت حضرت سلیمان ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل غفلت حضرت سلیمان ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل غفلت حضرت سلیمان ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل غفلت حضرت سلیمان ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل غفلت حضرت سلیمان ۲۹ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: حضرت سلیمان ، غفلت ، عصمت
پرسش: آیا حضرت سلیمان علیه‌السلام از یاد خدا غافل شد؟ در حالی‌که خداوند او را «نعم العبد» و «انه اوّاب» خطاب می‌فرماید؟
پاسخ: حضرت سلیمان علیه‌السلام یکی از پیامبران الهی بوده که خداوند به او حکومت و قدرت بسیار داد و داستان این إعطای قدرت و حکومت، در قرآن نیز ذکر شده است.

فهرست مندرجات

۱ – تحسین سلیمان نبی در قرآن
۲ – مخالفت ظاهری برخی آیات با عصمت سلیمان نبی
۳ – اشکالات بر ظاهر آیه مبارکه
۴ – تفاسیر مختلف آیه
۴.۱ – تفسیر اول
۴.۱.۱ – تأیید تفسیر اول با برخی روایات شیعه و اهل سنت
۴.۱.۲ – رد قضا شدن نماز در نظر سید مرتضی
۴.۲ – تفسیر دوم
۵ – پانویس
۶ – منبع

تحسین سلیمان نبی در قرآن

به ‌علاوه؛ قرآن با آیاتی او را مورد تمجید و تحسین خود قرار داده:
۱. «پس (داوری‌) آن‌را به سلیمان فهماندیم، و هریک ( داود و سلیمان) را حکمت و دانش عطا کردیم.»
۲. «و ما به داوود، سلیمان را عطا کردیم که چه بنده خوبی بود و بسیار رجوع کننده (به ما) بود.»
۳. «بی‌تردید او (سلیمان) نزد ما تقرب و منزلتی بلند و سرانجامی نیکو دارد.»
۴. «علاوه بر این‌ها شیعیان ، قائل به عصمت انبیای الهی هستند و آن‌ها را معصوم از هرگونه خطا و اشتباه می‌دانند.» و هرگونه انتساب بدی و زشتی بدان‌ها با اعتقادات شیعه منافات دارد.

مخالفت ظاهری برخی آیات با عصمت سلیمان نبی

اما در قرآن آیاتی وجود دارد که در ظاهر با عصمت و مقامی که قرآن برای سلیمان ذکر کرده، منافات دارد:
«إِذْ عُرِضَ عَلَیْهِ بِالْعَشیِ‌ِّ الصَّافِنَاتُ الجیَادُ فَقَالَ إِنیّ‌ِ أَحْبَبْتُ حُبَّ الخیر عَن ذِکْرِ رَبیّ‌ِ حَتیَ‌ تَوَارَتْ بِالحْجَابِ رُدُّوهَا عَلیَ‌َّ، فَطَفِقَ مَسْحَا بِالسُّوقِ وَ الْأَعْنَاقِ؛ (یاد کن) وقتی که بر او اسب‌های بسیار تندرو و نیکو را (هنگام عصر) ارائه دادند (و او به باز دید اسبان پرداخت برای جهاد در راه خدا و از نماز عصر غافل ماند). در آن حال گفت: (افسوس) که من از علاقه و حبّ اسب‌های نیکو از ذکر و نماز خدا غافل شدم تا آن‌که آفتاب در حجاب شب رخ بنهفت. (اسب‌ها چنان توجه او را جلب کرده بودند که گفت:) آن‌ها را به من بازگردانید. پس (برای نوازش آن‌ها) به دست کشیدن به ساق‌ها و گردن‌های آن‌ها پرداخت».
«العَشی» به معنای زمان غروب و بعد از ظهر و در حدود زمان نماز عصر می‌باشد. «الصَّافِنَات» به اسب‌هایی گفته می‌شود که بر روی سه پا می‌ایستد و یک پا را بلند نگه می‌دارد تا آماده دویدن باشد. «الجیاد» نیز به معنای اسب سریعی می‌باشد که گام‌های سریعی بر می‌دارد. کلمه «الخیر» در عبارت «حُبَّ الخیر» نیز همان الخیل؛ یعنی اسب است و در زبان عربی «الخیر» به جای «الخیل» نیز به کار می‌رود.

اشکالات بر ظاهر آیه مبارکه

در مورد توضیح و تفسیر کلمات دیگر در این آیه، اختلاف نظر وجود دارد که موجب اختلاف در تفسیر آیه نیز شده است و در ضمن بیان تفسیر، به آن‌ها می‌پردازیم.
اما اشکالات بر ظاهر این آیه از این قرار است:
۱. سلیمان، دیدن و دوست داشتن اسب‌ها را بر ذکر و نماز پروردگار مقدم داشته و این خلاف شأن و مقام رسول الهی است.
۲. بر اساس این آیه، خورشید غروب کرد و در نتیجه آن نماز سلیمان قضا شد و سلیمان به فرشتگان دستور داد که خورشید را برگردانند. حال چطور می‌توان پذیرفت یک پیامبر الهی با دیدن زیبایی‌های دنیایی از خداوند غافل شود و نمازش قضا گردد.

تفاسیر مختلف آیه

حال با توجه به این اشکالات، تفاسیر مختلف را در دو دسته تقسیم می‌کنیم:

تفسیر اول

الف) برخی مفسران، آیه را به گونه‌ای تفسیر کرده‌اند که اشکال اول، کاملاً برطرف می‌شود، اما قضا شدن نماز سلیمان را پذیرفته‌ که البته آن‌را به گونه‌ای دیگر توجیه می‌کنند. برخی از آن‌ها کلمه «أَحْبَبْتُ» در عبارت «إِنیّ‌ِ أَحْبَبْتُ حُبَّ الخیر عَن ذِکْرِ رَبیّ‌ِ» را به معنای «أنبت» دانسته‌اند؛ یعنی از آن‌جا که این اسب را برای جهاد در راه خدا خواسته‌ام؛ بنابر این، دوست داشتن این‌ها نیز به جهت دوست داشتن پروردگار است و نه از روی هوا و هوس و نه از این‌که دوست داشتن این‌ها را بر دوست داشتن ذکر خدا مقدم کنم.
ب) گروهی دیگر از مفسّران نیز در توجیه این عبارت، معانی دیگری را ذکر کرده‌اند. همچنین این مفسران منظور از «ذِکْرِ رَبیّ» در این آیه را نماز عصر دانسته‌اند و مرجع ضمیر در «تَوَارَتْ بِالحْجَابِ» و «رُدُّوهَا» که در تفسیر آیه نقش مهمی دارد را با توجه به کلمه «العش