پاورپوینت کامل عوامل پیشرفت اقتصادی عصر ظهور ۶۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عوامل پیشرفت اقتصادی عصر ظهور ۶۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عوامل پیشرفت اقتصادی عصر ظهور ۶۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عوامل پیشرفت اقتصادی عصر ظهور ۶۷ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل عوامل پیشرفت اقتصادی عصر ظهور ۶۷ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: حکومت امام مهدی، جامعه مهدوی.

پرسش: سیاست‌های اقتصادی در حکومت امام مهدی (علیه‌السّلام) چگونه است؟

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۲ – سیاست‌های مستقیم حکومتی
۲.۱ – فقرزدایی و رفاه عمومی
۲.۱.۱ – دسته اوّل
۲.۱.۲ – دسته دوم
۲.۲ – استرداد اموال عمومی
۲.۳ – بکار‌گیری‌ اندوخته‌های ثروتمندان
۲.۳.۱ – چند نکته در تبیین حدیث
۲.۴ – استخراج منابع زیرزمینی
۲.۴.۱ – چند نکته در تبیین حدیث
۲.۵ – توزیع عادلانه ثروت ملّی
۲.۶ – تحریم سود گرفتن مؤمن از مؤمن
۲.۷ – عمران و آبادانی زمین
۲.۷.۱ – جامعیت آبادانی در عصر ظهور
۲.۸ – سیاست‌های غیرمستقیم حکومتی
۲.۹ – امدادهای ویژه الهی
۲.۹.۱ – نزول باران
۲.۹.۲ – حاصل‌خیزی زمین
۳ – پانویس
۴ – منبع

مقدمه

یکی از برجسته‌ترین ویژگی‌های جامعه مهدوی، پیشرفت اعجازگونه اقتصادی است؛ پیشرفتی که نه تنها با پیشرفت معنوی منافات ندارد، بلکه در رشد و تکامل معنوی سهیم خواهد بود. بدین‌سان، جامعه بشری برای نخستین بار، در دوران حکومت مهدی (علیه‌السلام)، در اوج کمالات معنوی، بالاترین مراتب رفاه مادّی را نیز، تجربه خواهند کرد.
بر پایه آنچه از بررسی احادیث اهل بیت (علیهم‌السّلام) استنباط می‌شود، عوامل مختلفی در دستیابی جامعه عصر ظهور به پیشرفت اقتصادیِ جامع، مؤثّرند.
این عوامل را به چند دسته می‌توان تقسیم کرد:
سیاست‌های حکومتی (مستقیم و غیر مستقیم) و امدادهاى ویژه الهى:

سیاست‌های مستقیم حکومتی

نکته قابل توجّه در تبیین سیاست‌هایی که به‌طور مستقیم در پیشرفت اقتصادی جامعه مهدوی مؤثرند، این است که سیاست‌های امام زمان (علیه‌السلام)، به تناسب شرایط اقتصادی جامعه، متغیّر خواهند بود. برای مثال، سیاست امام (علیه‌السّلام) در برخورد با اموال ثروتمندان در آغاز قیام و پس از استقرار حکومت، متفاوت است. با در نظر گرفتن این نکته، مهم‌ترین سیاست‌هایی که به‌طور مستقیم در شکوفایی و پیشرفت اقتصادی جامعه مهدوی، ایفای نقش می‌نمایند، عبارت‌اند از:

فقرزدایی و رفاه عمومی

اصلی‌ترین سیاست‌های اقتصادی دولت مهدوی، ریشه کن کردن فقر و ایجاد رفاه عمومی است. سایر سیاست‌ها و برنامه‌های اقتصادی این حکومت، زمینه‌ساز تحقّق این آرمان بزرگ جامعه انسانی است. احادیث فراوانی از موفّقیت این سیاست، پیش‌گویی کرده‌اند. که آنها را به دو دسته می‌توان تقسیم کرد:

دسته اوّل

روایاتی که به‌طور مطلق، پیش‌گویی کرده‌اند زمانی خواهد آمد که نیازمندی وجود نخواهد داشت که صدقه قبول کند؛ مانند آنچه از پیامبر (صلی‌اللّه‌علیه‌و‌آله) نقل شده که فرمود:
«لَیَاتِیَنَّ عَلَی النّاسِ زَمانٌ یَطوفُ الرَّجُلُ فیهِ بِالصَّدَقَهِ مِنَ الذَّهَبِ، ثُمَّ لا یَجِدُ احَداً یَاخُذُها مِنهُ؛ روزگاری بر مردم در می‌آید که انسان می‌گردد تا طلا صدقه بدهد، ولی کسی را نمی‌یابد که آن [صدقه] را از او بگیرد.»

دسته دوم

احادیثی که توضیح داده‌اند این رویداد مهم اقتصادی، در دولت امام مهدی (علیه‌السّلام)، در جهان پدید خواهد آمد؛ مانند آنچه از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل شده که فرمود:
«انَّ قائِمَنا اذا قامَ اشرَقَتِ الاَرضُ بِنورِ رَبِّها…وتُظهِرُ الاَرضُ کُنوزَها حَتّی یَراهَا النّاسُ عَلی وَجهِها، ویَطلُبُ الرَّجُلُ مِنکُم مَن یَصِلُهُ بِمالِهِ ویَاخُذَ مِنهُ زَکاتَهُ فَلا یَجِدُ احَداً یَقبَلُ مِنهُ ذلِکَ، استَغنَی النّاسُ بِما رَزَقَهُمُ اللَّهُ مِن فَضلِهِ؛ قائم ما هنگامی که قیام کند، زمین به نور خداوندگارش روشن می‌شود…و زمین، گنج‌هایش را آشکار می‌کند تا آن‌جا که مردم، آن گنج‌ها را روی زمین می‌بینند و برخی از شما، در پیِ کسی هستند که با رساندن مالی به او، حقّ خویشاوندی بگزارد و زکاتش را از او بپذیرد، ولی کسی را نمی‌یابد که از او بپذیرد. مردم با آنچه خداوند از فضل خویش، روزی‌شان کرده است، از چیزهای دیگر بی‌نیاز شده‌اند.»

استرداد اموال عمومی

یکی از خطرناک‌ترین آفاتی که اقتصاد مطلوب اسلامی را تهدید می‌کند، تصرّف غاصبانه در اموال عمومی و انباشته شدن ثروت‌های نامشروع است. در حکومت امام مهدی (علیه‌السّلام)، نه تنها تصرّف غاصبانه در منابع ملّی، مجاز نیست، بلکه همه اموالی که از این طریق به دست آمده، استرداد می‌گردند. از امام باقر (علیه‌السّلام) روایت شده که فرمود:
«اذا قامَ قائِمُنَا اضمَحَلَّتِ القَطائِعُ فَلا قَطائِعَ؛ هنگامی که قائم ما قیام کند، زمین‌های پیشکشی [سلاطین] از بین می‌رود و تیولی (ملک اربابی) نخواهد بود.»
کلمه «قطائع» که در متن حدیث آمده، اشاره به زمین‌هایی از اراضی خراجی است که زمام‌داران به نزدیکان خود بذل و بخشش می‌کرده‌اند.
در حدیثی دیگر از امام باقر (علیه‌السّلام) آمده:
«اذا ظَهَرَ القائِمُ وَ دَخَلَ الکوفَهَ…وَ یَرُدُّ السَّوادَ الی اهلِهِ؛ هنگامی که قائم ظهور می‌کند و به کوفه در می‌آید…زمین‌های سواد را به اهلش باز می‌گردانَد.» (سَواد، نام دو موضع است: یکی در نزدکی بلقاست که به مناسبت سیاهی سنگ‌هایش چنین نام‌گذاری کرده‌اند و دیگری، عبارت است از روستاهای عراق و ضیاع‌هایی که در دوره عمر بن خطّاب به دست مسلمانان افتاد و به مناسبت داشتن نخلستان‌ها و کشتزارهای سبز، چنین نامی به آنها داده شده است.)
بدیهی است موارد یاد شده، تنها نمونه‌ای از اقدامات حکومتی امام مهدی (علیه‌السّلام) جهت پیش‌گیری از تصرّف در ثروت‌های ملّی و یا استرداد اموال نامشروع است. در موارد مشابه نیز قطعاً به همین صورت، عمل خواهد شد؛ بلکه بر اساس احادیث معتبر، همه زمین، مِلک حکومتی امام (علیه‌السّلام) است و هنگامی که ایشان ظهور کند، بر اساس مصالح عمومی جامعه اسلامی می‌تواند در آن تصرّف نماید.
امام صادق (علیه‌السّلام) در این باره می‌فرماید:
«کانَ امیرُ المُؤمِنینَ (علیه‌السّلام) یَقولُ: مَن احیا ارضاً مِنَ المُؤمِنینَ فَهِیَ لَهُ وَ عَلَیهِ طَسقُهایُؤَدّیهِ الَی الاِمامِ فی حالِ الهُدنَهِ، فَاِذا ظَهَرَ القائِمُ (علیه‌السّلام) فَلیُوَطِّن نَفسَهُ عَلی ان تُؤخَذَ مِنهُ؛ امیر مؤمنان (علیه‌السّلام) می‌فرمود: «هر کس زمینی از مؤمنان را احیا کند، برای اوست و مالیاتش (در متن حدیث «طسق» آمده است که معرّب «تشک» فارسی است و آن، مالیاتی است که بر حسب مقدار زراعت از مالک مزرعه دریافت می‌کنند و به آن، خراج هم می‌گویند (ر.ک: لغت‌نامه دهخدا).) را در روزگار صلح باید به حاکم [مسلمانان] بپردازد و چون قائم ظهور کند، خود را آماده کند که [ممکن است] آن زمین از او گرفته شود».
بی‌تردید، این اقدام، نقش مؤثّری در پیش‌گیری از انباشته شدن ثروت و پدید آوردن عدالت اقتصادی خواهد داشت.

بکار‌گیری‌ اندوخته‌های ثروتمندان

یکی از نخستین اقدامات امام مهدی (علیه‌السّلام) در آغاز قیام، بهره‌گیری از‌ اندوخته‌های ثروتمندان، برای تامین هزینه‌های پیکار با ستمگران است. در حدیثی که با سندهای معتبر از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل شده، می‌خوانیم:
«مُوَسَّعٌ عَلی شیعَتِنا ان یُنفِقوا مِمّا فی ایدیهِم بِالمَعروفِ، فَاِذا قامَ قائِمُنا حَرَّمَ عَلی کُلِّ ذی کَنزٍ کَنزَهُ، حَتّی یَاتِیَهُ بِهِ فَیَستَعینَ بِهِ عَلی عَدُوِّهِ، وَ هُوَ قَولُ اللَّهِ (علیهم‌السّلام): «وَالَّذِینَ یَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّهَ وَلَا یُنفِقُونَهَا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ اَلِیمٍ.»
شیعیان ما مجازند آنچه را در اختیار دارند، به نیکویی هزینه کنند، و چون قائم ما قیام کند، بر هر صاحب‌ اندوخته‌ای،‌اندوخته‌اش را حرام می‌کند تا آن‌که آن را برای قائم بیاورد و او، آن را علیه دشمنش به‌کار گیرد، و آن، همان سخن خداوند (علیهم‌السّلام) است: «و کسانی را که طلا و نقره می‌اندوزند و آن را در راه خدا هزینه نمی‌کنند، به عذابی دردناک، بشارت بده».

چند نکته در تبیین حدیث

در تبیین این سخن امام (علیه‌السّلام) چند نکته قابل توجّه است.
۱. مقصود از‌ اندوخته‌هایی که تصرّف در آنها توسّط امام مهدی (علیه‌السّلام) تحریم می‌شود،‌ اندوخته‌های حلال است؛ زیرا حرمت تصرّف در‌ اندوخته‌های نامشروع قبل از قیام و بعد از قیام ایشان، تفاوتی ندارد. بنا‌بر‌این، سیاست امام (علیه‌السّلام)، این است که علاوه بر باز پس گرفتن اموال نامشروع از غاصبان آنها،‌ اندوخته‌های حلالی را که در اختیار توان‌گران پیرو اهل بیت (علیهم‌السّلام) است نیز در صورت ضرورت، اخذ کند.
۲. این اقدام، تنها در آغاز قیام امام مهدی (علیه‌السّلام) است؛ امّا پس از استقرار حکومت ایشان، پیشرفت اقتصادی جامعه به گونه‌ای است که نیازی به این گونه اقدامات نیست.
۳. بنا بر نظریه فقهایی که معتقدند در عصر غیبت، ولیّ فقیه جامع شرایط رهبری، اختیاراتی مشابه اختیارات حکومتی امام معصوم دارد، پیش از قیام امام مهدی (علیه‌السّلام) نایبان عامّ ایشان نیز در صورت ضرورت، می‌توانند‌ اندوخته‌های حلال ثروتمندان را در جهت مصالح نظام اسلامی و مقابله با دشمنان بکار‌گیرند.

استخراج منابع زیرزمینی

یکی از منابع بسیار مهمّ ثروت ملّی، منابع زیرزمینی است که در احادیث اهل بیت (علیهم‌السّلام) از آن به «کنوز الارض؛ گنج‌های زمین»، تعبیر شده است. احادیث متعدّدی به بهره‌برداری کامل حکومت مهدوی از این منابع، اشاره دارد. از پیامبر (صلی‌اللّه‌علیه‌و‌آله) نقل شده که در تبیین اقدامات امام مهدی (علیه‌السّلام) در دوران حکومت می‌فرماید:
«فَیَستَخرِجُ الکُنوزَ، وَ یَقسِمُ المالَ، وَ یُلقِی الاِسلامَ بِجِرانِهِ الَی الاَرضِ؛ [قائم] گنج‌ها را بیرون می‌کشد، مال را تقسیم می‌کند و اسلام، سینه و گردن به زمین می‌چسبانَد [و همه جا را فرا می‌گیرد].»
در حدیث دیگری از امام صادق (علیه‌السّلام) آمده:
«وَ تُظهِرُ الاَرضُ کُنوزَها حَتّی یَراهَا النّاسُ عَلی وَجهِها؛ و زمین، گنج‌هایش را آشکار می‌کند تا آن جا که مردم، آن گنج‌ها را روی زمین می‌بینند.»

چند نکته در تبیین حدیث

در تبیین این‌گونه احادیث، چند نکته قابل توجّه است:
۱. در حکومت مهدوی، ابزار پیشرفته برای اکتشاف و استخراج معادن زیرزمینی به کار گرفته می‌شود.
۲. علاوه بر بهره گیری از ابزار پیشرفته، عنایات ویژه الهی نیز، در اکتشاف ذخایر زیرزمینی، مؤثّر است.
۳. چه بسا ذخایر ارزشمندی که در زیر زمین و یا روی آن وجود دارد که تا آن هنگام برای بشر ناشناخته مانده است و در حکومت امام مهدی (علیه‌السّلام)، این گونه منابع نیز به آسانی کشف می‌شوند و م