پاورپوینت کامل علت عدم ذکر نام امام علی(ع) در قرآن ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل علت عدم ذکر نام امام علی(ع) در قرآن ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل علت عدم ذکر نام امام علی(ع) در قرآن ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل علت عدم ذکر نام امام علی(ع) در قرآن ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل علت عدم ذکر نام امام علی(ع) در قرآن ۵۷ اسلاید در PowerPoint

کلید واژه: امام علی(ع)، قرآن، سقیفه بنی ساعده، تطهیر، اکمال
پرسش: چرا اسم امام علی در قرآن نیامده است؟
پاسخ:

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۲ – عدم ذکر نام امامان در قرآن
۲.۱ – دعوای سیاسی و پتانسیل آن
۲.۲ – قرآن کتاب هدایت و معجزه جاویدان
۲.۲.۱ – عدم ورود قرآن در امر سیاسی
۲.۲.۲ – آیه تطهیر
۲.۲.۳ – آیه اکمال دین
۲.۲.۴ – آیه تبلیغ
۳ – عدم ذکر نام امام علی در قرآن از نگاه کلی تر
۳.۱ – روش قرآن
۳.۲ – خدشه دار نشدن قرآن
۳.۳ – بیان صریح از طرف رسول اکرم(ص)
۴ – ویژه گی رفتاری امام علی(ع) در قرآن
۴.۱ – آیه اطعام
۴.۲ – آیه تطهیر
۴.۳ – آیه ولایت
۵ – شیوه ذکر شده در آیات
۵.۱ – شناساندن مومنان واقعی
۵.۲ – معرفی الگو
۶ – شرایط و ویژگی جامعه اسلامی در زمان نزول قرآن
۶.۱ – عدم پذیرش اکثر جامعه نسبت به اهل بیت
۶.۱.۱ – نکیر سیفه
۶.۱.۲ – وجود تفکرات جاهلی
۶.۱.۳ – تبلیغ علیه اهل بیت
۷ – حدیث قلم و دوات رسول اکرم(ص)
۸ – نتیجه
۹ – منابع جهت مطالعه
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

مقدمه

این که چرا نام امامان در قرآن نیامده، سوال جالبی نیست زیرا از فلسفه کارهای خدا آگاهی نداریم. خداوند که عالم مطلق و آشنا به مصالح بندگان و دوست دار واقعی آنان است، حتما نیاوردن اسم آنان را در قرآن به مصلحت بندگان نزدیک تر دیده است.
از طرف دیگر، بنای دنیا بر ابتلا و امتحان است. برای این که امتحان درست انجام شود، خدا هم حق را آشکار بیان می کند و هم راه توجیه و فرار قرار می دهد. اگر راه فرار نباشد، بندگان در پذیرش حق ناچار می شوند و دیگر امتحان معنا پیدا نمی کند.
علاوه این که با وجود پیامبر احتیاجی به ذکر نام امامان در قرآن نیست. زیرا امامان در قرآن به نحو اشاره مانند تصریح بلکه در جاهایی بلیغ تر و رساتر از تصریح معرفی شده اند، به گونه ای که اگر کسی به واقع دنبال حق باشد، آن را به وضوح می یابد و پیامبر هم در مواضع بسیار با تبیین آن آیات و تصریح و نام بردن از امامان ، این معرفی را کامل کرده و جای هیچ عذر و حجتی برای نپذیرفتن نگذاشته است.
آنان که با وجود معرفی های اشاره ای قرآن و معرفی های صریح پیامبر و تاکیدهای قرآن بر اطاعت از پیامبر ، سخن ایشان را ناشنیده گرفتند و می گیرند و کلامش را هذیان خواندند و می خوانند، اگر نام امامان در قرآن هم آمده بود، گوش نمی دادند و برای فرار چاره می اندیشیدند.
توضیح بیشتر :

عدم ذکر نام امامان در قرآن

عدم ذکر نام امامان در قرآن چند نکته دارد که به پار‌ه‌ای اشاره می‌شود:

دعوای سیاسی و پتانسیل آن

انگیزه سیاسی از مهم‌ترین عوامل تأثیر گزار در اجتماع بشری است. اگر کسی بگوید: پتانسیل انگیزه سیاسی نیرومندتر از دیگر انگیزه‌ها است، سخن گزافی نگفته است. حتی گاه مشاهده می‌شود دیندار در تعاملات اجتماعی به جهت نیرومندی انگیزه سیاسی از ارزش‌های دینی و مسئولیت ناشی از آن فاصله می‌گیرد و به جهت جاه طلبی و نیل به آرمان‌های سیاسی دین را فدای آن می‌کند. برای این سخن نمونه بسیار است.
این انگیزه موجب شد که گروهی از مسلمانان بعد از رحلت رسول گرامی اسلام(ص) با به فراموشی سپردن و نادیده گرفتن وصیت‌هایش در سقیفه بنی ساعده برای تصدی امر حکومت به چانه زنی بپردازند.
آری مسلمانان بعد از رحلت پیامبر در امر حکومت با هم به نزاع برخاستند و دو دسته شدند.
گروهی در پی نظام خلافت بودند و به سقیفه بنی ساعده رفتند و سرانجام ابوبکر قدرت سیاسی را به دست گرفت.
گروهی دیگر در پی نظام امامت بودند و به طرفداری از امام علی(ع) برخاستند و انتقال قدرت سیاسی به حضرت را خواستار شدند، ولی به نتیجه نرسیدند؛ چرا که پتانسیل انگیزه سیاسی قدرتمند بود و این امر خود سدّی محکم در برابر بسیاری از استدلال‌ها قرار گرفت و نگذاشت حیات سیاسی مسلمانان راه درست خویش را بپیماید.

قرآن کتاب هدایت و معجزه جاویدان

قرآن کتاب هدایت بشر است، این هدایت فراتر از مرز‌های جغرافیایی و زمانی است.
قرآن کتاب هدایت تمامی بشر از زمان خاتم پیامبران به بعد است. قرآن با توجه به جهانی و جاودانی بودن دین اسلام “هدی النّاس” است؛ یعنی راهنمای همه‌بشر از زمان حضرت خاتم تا دمیدن صور اسرافیل است؛ به همین جهت خداوند به حفظ آن اهتمام ورزیده است. فرمود: “انّا نحن نزّلنا الذّکر و انّا له لحافظون؛ قرآن را فرو فرستادیم و خود ما آن را حفظ می‌کنیم.
مشیت خداوندی به مصونیت قرآن از تحریف تعلق گرفته است، و این هم راهکار خاص خود را می‌طلبد، چرا که فرمود: “أبا الله ان یجری الاشیاء الاّ بالاسباب”.
بعد از بیان این دو نکته، می‌گوییم:
قرآن کتاب هدایت است و همواره باید چراغ راه بشر قرار گیرد، تا شاهد صدقی برای رسالت رسول گرامی اسلام(ص) و دستور عمل زندگی بشر باشد. لازمه وصول به این هدف مصون ماندن قرآن از تحریف است که این هم در مشیت خداوندی نهفته است. این که خداوند وعده داده است که قرآن را از تحریفات مصون نگه می‌داریم، به گفته مفسران وحی، این امر راهکار می‌خواهد.

عدم ورود قرآن در امر سیاسی

یکی از راهکار‌های آن این است که قرآن در امر سیاسی (به این معنا که بعد از پیامبر چه فردی قدرت سیاسی مسلمانان را به دست بگیرد) که از پتانسیل قدرتمندی بهره‌مند است، با شفّافیت وارد میدان کارزار نگردد؛ بلکه به گونه‌ای رهنمود دهد که حساسیت جناح‌های سیاسی را برنیانگیزد و حکومت‌ها به تحریف قرآن رو نیاورند.
با توجه به علم خداوندی از حوادث و رویداد‌های بعد از زمان پیامبر اگر در قرآن به امامت امام علی(ع) و یازده گوهر امامت از نسل حضرت با صراحت یاد می‌شد، مخالفان سیاسی این دوازده گوهر امامت به جای گفتن “حسبنا کتاب الله”می‌گفتند:
قرآن را قبول نداریم، یا می‌گفتند: برخی از آیات قرآن تحریف شده است. یا در پی مقابله بر می‌آمدند و می‌کوشیدند، تا اسم‌ها را تغییر دهند و به جای امامت امام علی(ع) امامت فلان فرد را مندرج می‌کردند. در چنین وضعیتی حکومت نه تن‌ها پشتیبان حفظ قرآن نمی‌شد، بلکه یکی از عوامل بسیار مهم تحریف قرآن به شمار می‌آورد.
آیات سیاسی، یا به عبارتی رساتر آیاتی که به گونه‌ای از بار سیاسی بهره‌مند است و برخی از جناح‌های سیاسی می‌تواند، به نفع حرکت سیاسی خویش از آن کمک بگیرد، نه تنها به صورت برجسته و مشخص نمود ندارد، بلکه در لابه لای دیگر آیات نیمه مخفی مانده است.

آیه تطهیر

آیه تطهیر (إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَیُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیرًا) درباره عصمت اهل بیت پیامبر نازل شده، لیکن پیامبر دستور می‌دهد که این آیه را در میان آیاتی که درباره ‌زنان پیامبر است قرار دهند.

آیه اکمال دین

آیه ‌ اکمال دین و اتمام نعمت ( الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی وَرَضِیتُ لَکُمُ الإِسْلاَمَ دِینًا) بعد از حادثه غدیر و درباره امامت و ولایت امام علی(ع) نازل شده امّا به دستور پیامبر در بین آیاتی که درباره‌احکام خوردن گوشت‌ها و این که چه گوشت‌هایی خوردنش حرام است قرار گرفته است.

آیه تبلیغ

آیه تبلیغ (یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَیا ایها الرّسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلّغت رسالته و الله یعصمک من النّاس) که قبل از حادثه غدیر خم نازل شد و پیامبر با نزول این آیه مأموریت یافت که امامت و ولایت امام علی(ع) را برای مردم تبیین نماید، در بین آیاتی قرار گرفته که مربوط به اهل کتاب است.
همه این آیات که در قرآن تنظیم شده است، به دستور پیامبر در جایگاه خویش قرار گرفته اند، بعید نیست که پیامبر این گونه چیدمان را برای جلوگیری از تحریف برگزیده باشد، چرا که این چیدمان حساسیت مخالفان سیاسی را بر نمی‌انگیزاند، و از سوی دیگر هدف قرآن که “هدی للناس” و “هدی للمتقین” است، با توجّه به روایت و تفسیر نبوی در هدایتگریش، به وظیفه خود عمل کرده است.

عدم ذکر نام امام علی در قرآن از نگاه کلی تر

در بررسی بیشتر از این موضوع می‌گوئیم:
از نگاه کلی‌تر و عام‌تر برای این مسئله دو جهت عنوان شده است:

روش قرآن

یکی اینکه قرآن راه و روشی دارد و آن این است که در مـوضوعات غالبا می‌خواهد مطلب را به صورت اصل بیان کند، نه به صورت شخصی و فردی و ایـن خـود بـه عـنوان مزیتی برای قرآن محسوب می‌شود.

خدشه دار نشدن قرآن

دیگر اینکه پیامبر و یا خداوند نمی‌خواست در این مسئله که به هر حال هوا و هوس‌ها و انگیزه‌های انسان‌ها در آنها بسیار قوی بوده و در آنها دخالت خواهد کرد، مـطـلبی به صورت صریح و آن هم در کتاب مقدس قرآن طرح شود، زیرا خطر تحریف آیات و یا مهجور