پاورپوینت کامل عزاداری اهل‌ بیت امام حسین ۷۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل عزاداری اهل‌ بیت امام حسین ۷۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل عزاداری اهل‌ بیت امام حسین ۷۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل عزاداری اهل‌ بیت امام حسین ۷۳ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل عزاداری اهل‌ بیت امام حسین ۷۳ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: عزاداری امام حسین (علیه‌السّلام)، اهل بیت امام حسین (علیه‌السّلام)، حضرت زینب (علیه‌السّلام).

پرسش: آیا گریبان چاک زدن بانوان حرم در عزای امام حسین (علیه‌السّلام) صحت دارد؟

پاسخ: در تمام کتب آمده که حضرت زینب و زن‌های دیگر موجود در حرم امام حسین (علیه‌السّلام) همه هنگام دیدن بدن بی‌سر امام گریبان چاک کردند و مو آشفته نمودند؛ در اینجا بعضی شبهه کرده‌اند که گریبان چاک دادن شایسته حریم حسینی نیست. در این مقاله به بررسی این موضوع پرداخته می‌شود.

فهرست مندرجات

۱ – پاسخ به یک شبهه
۱.۱ – روایت اول
۱.۲ – روایت دوم
۱.۲.۱ – نکات موجود در روایت
۲ – پاسخ به شبهه‌ای دیگر
۲.۱ – گریبان چاک زدن برای پیامبر
۲.۲ – گریبان چاک زدن امام عسکری
۲.۳ – گریبان چاک زدن در مرگ یزید بن عمر
۳ – گریبان چاک زدن در مرگ نووی
۴ – فتاوای علما
۴.۱ – فتوای شهید اول
۴.۲ – فتوای شهید ثانی
۵ – عزاداری سیره مسلمین
۵.۱ – اولین طراحان سینه‌زنی
۵.۲ – اقامه عزا برای عبدالمؤمن بن خلف
۵.۳ – اقامه عزا برای جوینی
۵.۴ – اقامه عزا برای ابن‌الجوزی
۶ – پانویس
۷ – منبع

پاسخ به یک شبهه

اینکه گفته‌ شده: «در تمام کتب آمده که حضرت زینب و زن‌های دیگر موجود در حرم امام حسین (علیه‌السّلام) همه هنگام دیدن بدن بی‌سر امام گریبان چاک کردند و مو آشفته نمودند»، می‌توان این‌طور گفته شود که، روایتی نیامده و یا حداقل ما نیافتیم؛ و در روایاتی هم که در این زمینه نقل شده، اشاره‌ای به آشفته نمودن مو نشده است:

روایت اول

ثم وضع راس الحسین (علیه‌السّلام) بین یدیه و اجلس النساء خلفه لئلا ینظرون الیه فرآه علی بن الحسین (علیهماالسّلام) فلم یاکل الرءوس بعد ذلک ابدا و اما زینب فانها لما راته فاهوت الی جیبها فشقت، ثم نادت بصوت حزین یفزع القلوب، یا حسیناه! یا حبیب رسول الله! یا بن مکه ومنی! یا بن فاطمه الزهراء سیده النساء! یا بن محمد المصطفی. قال: فابکت والله کل من کان، ویزید علیه لعائن الله ساکت… ثم دعا یزید علیه اللعنه بقضیب خیزران فجعل ینکت به ثنایا الحسین (علیه‌السّلام) و جعل یزید یتمثل بابیات ابن الزبعری:
لیت اشیاخی ببدر شهدوا ••• جزع الخزرج من وقع الاسل
لاهلوا واستهلوا فرحا ••• ولقالوا یا یزید لا تشل
قد قتلنا القوم من ساداتهم ••• و عدلناه ببدر فاعتدل
لعبت‌هاشم بالملک فلا ••• خبر جاء ولا وحی نزل
لست من خندف ان لم انتقم ••• من بنی احمد ما کان فعل

… یزید، سر مبارک امام (علیه‌السّلام) را در پیش‌رو گذاشت و زنان را در پشت سر خود جای داد تا چشم ایشان به سر مطهر امام حسین (علیه‌السّلام) نیفتد اما سیدالساجدین (علیه‌السّلام) چشمش بر آن سر نازنین افتاد و بعد از آن صحنه دلخراش، دیگر تا آخر عمرش گوشت سَرِ حلال گوشتی تناول نفرمود.
وقتی زینب (علیها‌السّلام) سر مبارک برادر خود را دید از شدت ناراحتی دست در گریبان برد و آن را پاره سپس به آواز غمناک فریاد واحسیناه…. برآورد به قسمی که ناله‌اش دلها راخراشید.
راوی می‌گوید: به خدا سوگند همه آن کسانی که در مجلس یزید حضور داشتند از ناله جانسوز او به گریه و افغان افتادند و در آن حال خود آن پلید لب از گفتار فرو بست و ساکت بود … سپس یزید لعین چوب خیزران طلب کرد (همین که چوب را به او دادند) مکرر به دندان مبارک فرزند رسول‌ الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌زد و می‌گفت:
بنی‌هاشم (هوای سلطنت داشتند) و با مُلک و سلطنت بازی کردند (و اسلام را بهانه کردند)؛ و در حقیقت هیچ خبر آسمانی نیامده بود و هیچ وحیی هم نازل نشده بود (مراد آن کافر از بنی‌هاشم جسارت نسبت به پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است)
‌ای کاش بزرگان قوم من که در جنگ بدر کشته شدند در اینجا حاضر بودند و مشاهده می‌کردند که چگونه طائفه خزرج که یاور رسول‌الله بودند، از شمشیرهای ما به جزع و افغان آمده‌اند،
تا از دیدن این صحنه، صداها به شادی بلند می‌کردند و صورتهایشان از شدت سرور و خرسندی، درخشنده می‌شد و می‌گفتند: ‌ای یزید دستت شل مباد، ما بزرگان خزرج را در جنگ احد کشتیم و این معامله را با معامله بدر برابر داشتیم و جنگ بدر بر جنگ احد زیادتی ننمود.
از نسل خندق نباشم اگر از اولاد احمد مختار انتقام خون کشتگان بدر را نمی‌گرفتم
در این روایت فقط داستان گریبان چاک دادن آمده است و بس.

روایت دوم

«عن خالد بن سدیر اخی حنان بن سدیر قال سئلت ابا عبدالله علیه السلام… ولا شئ فی اللطم علی الخدود سوی الاستغفار والتوبه، وقد شققن الجیوب ولطمن الخدود الفاطمیات علی الحسین بن علی علیهما السلام؛ خالد بن سدیر می‌گوید: از امام صادق (علیه‌السّلام) (در مورد مردی که در مرگ پدر، مادر، برادر، و یا یکی از نزدیکانش لباس خود را پاره کند (گریبان چاک بزند)) پرسیدم، حضرت فرمود: کسی که (در مصیبت نزدیکان خود) به صورت خود بزند کفاره بر عهده او نیست فقط باید (بخاطر این کارش) توبه کند، همانا بانوان حرم (حسینی در کربلا) در مصیبت حسین بن علی (علیهما‌السّلام) گریبان چاکزدند و به صورت می‌زدند.»

نکات موجود در روایت

دو نکته در دو حدیثی که گذشت شایسته دقت است:
نکته اول: در روایت دوم، امام (علیه‌السلام)، گریبان چاک زدن را بدون کوچکترین اشکالی به بانوان حرم نسبت داد و عمل بانوان حرم را نکوهش نکرد. پس معلوم می‌شود این عمل با شان و منزلت حرم حسینی هیچ منافاتی ندارد.
نکته دوّم: در هیچ‌یک از این دو روایت در مورد اینکه بانوان حرم در مصیبت حضرت سیدالشهداء (علیه‌السّلام) موهای خود را پریشان نمودند، چیزی نیامده بود.

پاسخ به شبهه‌ای دیگر

شبهه‌ای وارد شد مبنی بر اینکه گفته شده: (آیا گریبان چاگ دادن شایسته حریم حسینی می‌باشد؟ ) در رابطه با این شبهه چند نکته قابل بیان می‌باشد:
اولا: باید توجه شود، مصیبتی که در کربلا اتفاق افتاد مصیبتی ساده و معمولی نبود و فردی که به شهادت رسید انسانی عادی و معمولی نبوده است، بلکه مصیبت و گریه‌ها بر غم از دست دادن و شهادت حجت خدا و سید جوانان بهشت بود.

امام رضا (علیه‌السّلام) در این‌باره می‌فرماید:
«… قال الرضا علیه السلام… ان یوم قتل الحسین اقرح جفوننا واسبل دموعنا، واذل عزیزنا، ارض کربلا اورثتنا الکرب والبلاء الی یوم الانقضاء فعلی مثلالحسین فلبیک الباکون، فان البکاء علیه یحط الذنوب العظام ثم قال ” (علیه‌السّلام) ” کان ابی ” (علیه‌السّلام) ” اذا دخل شهر المحرم لا یری ضاحکا، وکانت الکئابهتغلب علیه حتی تمضی منه عشره ایام فاذا کان یوم العاشر کان ذلک الیوم یوم مصیبته وحزنه وبکائه ویقول هو الیوم الذی قتل فیه الحسین علیه السلام؛ روز شهادت حسین (علیه‌السّلام) پلک‌های ما را مجروح کرد و اشکهای ما را سرازیر نمود، عزیز ما را (به ظاهر و در نظر مردم) خوار نمود. زمین کربلا تا روز قیامت برای ما سختی و بلا را به ارث گذاشت. پس گریه‌کننده‌گان برای شخصیتی همانند حسین، باید اشک بریزند؛ زیرا که گریه برای حسین گناهان بزرگ را از بین می‌برد. سپس فرمود: چون ماه محرم فرا می‌رسید، هیچ کس پدرم موسی بن جعفر را خندان نمی‌دید، تا ده روز از این ماه حزن و‌ اندوه بر او غلبه می‌کرد؛ و وقتی که روز دهم فرا می‌رسید، آن روز، روز مصیبت و غم و‌ اندوه و گریه پدرم بود، می‌فرمود: امروز روزی است که حسین (علیه‌السّلام) به شهادت رسیده است.»
ثانیا: گریبان چاک زدن اختصاص به حریم حسینی ندارد بلکه طبق روایات، حضرت موسی (علیه‌السّلام) برای حضرت‌ هارون، و زنان انصار (به محض شنیدن خبر (شایعه) شهادت پیامبر اکرم در جنگ احد) برای پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، و امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) در وفات برادر بزگوار و در شهادت پدرش امام‌هادی (علیه‌السّلام) گریبانش را چاک داد.

«… عن الصادق (علیه‌السّلام) وساله عن شق الرجل ثوبه علی ابیه و امه واخیه او علی قریب له فقال: لا باس بشق الجیوب قد شق موسی بن عمران علی اخیه‌هارون؛ خالد بن سدیر می‌گوید: از امام صادق (علیه‌السّلام) (در مورد مردی که در مرگ پدر، مادر، برادر، و یا یکی از نزدیکانش لباس خود را پاره کند (گریبان چاک بزند)) پرسیدم، حضرت فرمود: گریبان چاک زدن اشکالی ندارد، همانا موسی بن عمران در وفات برادرش‌ هارون گریبان چاک زد.»

گریبان چاک زدن برای پیامبر

«… نساء الانصار قد خدشن الوجوه ونشرن الشعور وجززن النواصی وخرقن الجیوب وحرمن البطون علی النبی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فلما راینه قال لهن خیرا وامرهن ان یستترن ویدخلن منازلهن…؛ زنان انصار (به محض شنیدن خبر (شایعه) شهادت پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در جنگ احد) صورت‌های خود را خراشیدند و موهای خود را پریشان نمودند و موهای جلوی سر خود را کندند و گریبان‌ها چاک زدند و غذا خوردن را بر خود حرام کردند. و زمانی که پیامبر را دیدند، حضرت دعای خیر برای آنان کرد و آنها را امر نمود که خود را بپوشانند و به منزلهای خود بروند…»
همانطور که می‌بینید پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) وقتی با زنان مواجه شد برای آنان دعای خیر فرمود.

گریبان چاک زدن امام عسکری

امام عسکری (علیه‌السلام) در مرگ برادر بزرگوارش محمد بن علی الهادی (علیهم‌السّلام) گریبانش را پاره کرد:

«محمد بن یحیی وغیره، عن سعد بن عبدالله، عن جماعه من بنی‌هاشم منهم الحسن ابن الحسن الافطس انهم حضروا – یوم توفی محمد بن علی بن محمد – باب ابی الحسن یعزونه وقد بسط له فی صحن داره والنساء جلوس حوله، فقالوا: قدرنا ان یکون حوله من آل ابی طالب وبنی‌هاشم وقریش مائه وخمسون رجلا سوی موالیه وسائر الناس اذ نظر الی الحسن بن علی قد جاء مشقوق الجیب، حتی قام عن یمینه ونحن لا نعرفه، فنظر الیه ابو الحسن (علیه‌السّلام) بعد ساعه فقال: یا بنی احدث لله (عزّوجلّ) شکرا، فقد احدث فیک امرا، فبکی الفتی وحمد الله واسترجع، وقال: الحمد لله رب العالمین وانا اسال الله تمام نعمه لنا فیک وانا لله وانا الیه راجعون، فسالنا عنه، فقیل: هذا الحسن ابنه، وقدرنا له فی ذلک الوقت عشرین سنه او ارجح، فیومئذ عرفناه وعلمنا انه قد اشار الیه بالامامه واقامه مقامه؛

حسن بن حسن افطس می‌گوید: روزی که محمد بن علی بن محمد وفات یافته بود با عده‌ای از بنی‌هاشم برای عرض تسلیت به محضر امام‌ هادی (علیه‌السّلام) شرفیاب شدیم، در حیاط خانه برای حضرت فرشی‌ انداخته بودند و بانوان حرم اطراف ایشان نشسته بودند، افرادی که با من بودند گفتند: به نظر ما به غیر از خادمین حضرت و بقیه مردم، حدود ۱۵۰ نفر از مردان آل ابی‌طالب و بنی‌هاشم و قریش اطراف امام (علیه‌السّلام) جمع شده‌اند. در این هنگام امام‌هادی (علیه‌السّلام) حسن بن علی (علیه‌السلام) نگاه کرد که با گریبان چاک زده وارد مجلس شد و در طرف راست امام (علیه‌السلام) ایستاد، ما ایشان را نشناختیم، بعد از ساعتی حضرت ابوالحسن امام‌هادی (علیه‌السلام) به ایشان نگاه کرد و فرمود: ‌ای فرزندم خداوند را سپاس گو، همانا امر امامت را در تو قرار داده است، جوان (حسن بن علی (علیه‌السلام)) گریه کرد و خدا را سپاس گفت و کلمه استرجاع (انا لله وانا الیه راجعون) را بر زبان جاری نمود. و فرمود: ستایش خدایی را که پروردگار جهانیان است. من از خدا می‌خواهم که تمام نعمت ما را در بقاء حیات شما قرار دهد (خداوند عمر شما را طولانی فر