پاورپوینت کامل شعر در قرآن ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شعر در قرآن ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شعر در قرآن ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شعر در قرآن ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل شعر در قرآن ۳۴ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: شعر، شاعر، قرآن مجید.

پرسش: از نظر قرآن کریم، شعر به چه معناست؟

پاسخ: پاورپوینت کامل شعر در قرآن ۳۴ اسلاید در PowerPoint و روایات، همان معنای معروف شعر است؛ ولی به لحاظ «هدف‌ها»، «جهت‌گیری‌ها» و «نتیجه‌ها» به دو نوع اشعار گمراه‌کننده و شعرهای حکیمانه و هدایتگر تقسیم می‌شوند، این هم اضافه شود که در بعضی روایات، شعرا به قصه‌گویان و افسانه‌سرایان منطبق شده است.

فهرست مندرجات

۱ – معنای لغوی شعر
۲ – معنای اصطلاحی
۳ – جایگاه شعر
۳.۱ – حالت اول
۳.۲ – حالت دوم
۴ – شعر و شاعر در قرآن
۴.۱ – متهم کردن پیامبر به شاعری
۴.۲ – نفی تهمت شاعری از پیامبر
۴.۳ – عدم تعلیم شعر به پیامبر
۴.۳.۱ – توضیح
۴.۳.۲ – اولاً
۴.۳.۳ – ثانیاً
۴.۳.۴ – ثالثاً
۴.۳.۵ – رابعاً
۴.۳.۶ – دیدگاه علامه طباطبایی
۵ – شعر مردود و مقبول
۶ – اوصاف شعر و شاعران مردود
۶.۱ – طالب عیش و نوش
۶.۲ – تحت تأثیر هیجان‌ها
۶.۳ – اهل سخن‌، نه عمل
۷ – اوصاف شعر و شاعران مقبول
۷.۱ – مؤمن و صالح
۷.۲ – به یاد خدا بودن
۷.۳ – مبارزه با ظلم
۸ – شعر و شاعران در روایات
۸.۱ – ارزیابی هدف و نتیجه
۸.۲ – اهمیت شعر حکیمانه
۸.۳ – اهمیت شاعر متعهد
۸.۴ – پاداش شاعران متدین
۹ – نتیجه بحث
۱۰ – منابع
۱۱ – پانویس
۱۲ – منبع

معنای لغوی شعر

شعر در لغت به معنای علم دقیق است.

معنای اصطلاحی

ولی در اصطلاح، سخن موزون و قافیه‌دار را شعر می‌گویند، که گاهی به آن نظم هم می‌گویند، منتهی در شعر از خیالات بهره‌برداری می‌شود؛ ولی نظم در مقابل نثر، در عین حال که از وزن و قافیه برخوردار است، بر واقعیات تکیه دارد.

جایگاه شعر

بدون شک ذوق شعر، و هنر شاعری مانند همه سرمایه‌های وجودی انسان دارای دو حالت است.

حالت اول

گاهی در مسیر صحیح به کار می‌رود و از آن بهره‌گیری مثبت گرفته می‌شود.قابل انکار نیست که اشعار سازنده و هدف‌دار در طول تاریخ حماسه‌های فراوان آفریده است و گاه قوم و ملتی را در برابر دشمنان خونخوار و ستمگر آن‌چنان بسیج کرده است که بی‌پروا از همه چیز بر صف دشمن تاخته و قلب او را شکافته‌اند.
و نیز قابل انکار نیست که گاه یک شعر اخلاقی آن‌چنان در اعماق جان انسان نفوذ می‌کند که یک کتاب بزرگ و پرمحتوا نمی‌تواند به‌ اندازه آن کار آمد داشته باشد تا آن‌جا که ضرب‌المثل شده که «بعضی از اشعار، حکمت است: ان من الشعر لحکمه» و «پاره‌ای از سخنان سحر است: و ان من البیان سحراً».

حالت دوم

و گاهی شعر به عنوان وسیله مخرب برای ویران کردن بنیان اعتقاد و اخلاق جامعه و تشویق به فساد و بی‌بندوباری مورد استفاده واقع می‌شود یا انسان‌ها را به پوچی و بیهودگی و خیال‌پروری سوق می‌دهد و یا تنها سرگرمی بی‌محتوا و بی‌ارزش تلقی می‌شود، تا آن‌جا که گفته‌اند: «احسنه اکذبه؛ بهترین شعر، دروغ‌ترین آن است».
خلاصه گاه این ذوق لطیف الهی در محیط‌های آلوده آن‌چنان به ننگ کشیده شده که گاه، از مؤثرترین عوامل فساد و تخریب بوده است، به خصوص در عصر جاهلیت که دوران انحطاط فکری و اخلاقی قوم عرب بود. «شعر»، «شراب» و «غارت» همواره در کنار هم قرار داشتند.

بعد از این مقدمه، برای روشن شدن دیدگاه قرآن کریم، در مورد شعر، پاسخ در دو بخش بیان می‌شود:
أ. قرآن کریم؛ ب. از دیدگاه روایات. جهت بیان روایات، (با این‌که سؤال قرآنی است) این است که پیامبر گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) و ائمه اطهار‌ (علیهم‌السلام) به عنوان مفسران واقعی قرآن کریم، باید کلام و گفتارشان مورد توجه قرار گیرد، تا مراد واقعی قرآن روشن‌تر دریافت شود.

شعر و شاعر در قرآن

در قرآن کریم، شش آیه، در مورد «شعر» و «شاعر» آمده است:

متهم کردن پیامبر به شاعری

دو آیه آن از زبان کفار نقل شده است که پیامبر اعظم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) را متهم به شاعری ‌نموده و می‌گفتند:
«…بَلْ هُوَ شَاعِرٌ…؛ او شاعر است». یا می‌گفتند: «ما خدایان خود را به خاطر شاعر دیوانه‌ای رها کنیم». ؟!

نفی تهمت شاعری از پیامبر

و دو آیه دیگر آن، تهمت شاعر بودن را از پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) نفی می‌کند می‌فرماید: «وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ…؛ و قرآن سخن شاعر نیست». .

عدم تعلیم شعر به پیامبر

و در دو آیه دیگر، صریحاً موضع قرآن را درباره شعر و شاعری بیان می‌دارد. در یک‌جا می‌فرماید: «ما هرگز شعر به او نیاموختیم و شایسته او نیست، این (کتاب آسمانی) تنها ذکر و قرآن مبین است، هدف این است که افرادی را که زنده‌اند، انذار کند و بر کافران اتمام حجت شود…». .

توضیح

در آیه فوق ابتدا، شاعر بودن حضرت را و تهمت مشرکان را به آن حضرت که شاعر است، مردود می‌داند؛ جهت این تهمت آن بود که جلوی جاذبه و نفوذ قرآن را بگیرند.
در جمله بعدی می‌گوید: شعر شایسته آن حضرت نیست چرا؟ به خاطر این‌که خط «وحی» از خط «شعر» کاملاً جداست؛ زیرا:

اولاً

سرچشمه شعر به طور معمول تخیل و پندار است؛ در حالی که وحی از مبدأ هستی سرچشمه می‌گیرد و بر محور واقعیت‌ها می‌گردد؛

ثانیاً

شعر از عواطف متغیر انسانی می‌جوشد و قرآن کریم بیانگر حقایق ثابت آسمانی می‌باشد.

ثالثاً

لطف شعر در بسیاری از موارد در اغراق‌گویی‌ها و مبالغه‌های آن است؛ در حالی که در وحی، جز صداقت چیزی نیست.

رابعاً

شعر، مجموعه‌ای ا