پاورپوینت کامل شعر حافظ درباره واعظان دینی ۱۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شعر حافظ درباره واعظان دینی ۱۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شعر حافظ درباره واعظان دینی ۱۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شعر حافظ درباره واعظان دینی ۱۹ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل شعر حافظ درباره واعظان دینی ۱۹ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: واعظ، حافظ شیرازی، منبر، یهود، سوره بقره، سوره صف، بنی‌اسرائیل.

پرسش: «واعظان کاین جلوه در محراب و منبر می‌کنند…» آیا این شعر معروف حافظ، توهین و جسارتی به واعظان و مبلغان دین نیست؟!

پاسخ اجمالی: مضمون این شعر حافظ در آیه۴۴ سوره بقره و آیه۲ سوره صف و همچنین روایتی از امام علی (علیه‌السّلام) وجود دارد. این شعر در وصف کسانی است که دیگران را به خوبی‌ها دعوت کرده؛ اما خود بدان پای‌بند نبوده و موجب گمراه شدن دیگران می‌شوند.

فهرست مندرجات

۱ – اشاره شعر حافظ به آیات قرآن
۲ – امر به معروف بدون عمل
۳ – پانویس
۴ – منبع

اشاره شعر حافظ به آیات قرآن

این شعر زیبای حافظ در حقیقت برگرفته از آیات قرآن کریم و روایات است. آن‌جا که خدای متعال در وصف کسانی که دیگران را به خوبی‌ها دعوت کرده؛ امر به معروف و نهی از منکر می‌نمایند، اما خود بدان پای‌بند نیستند:
«اَ تَاْمُرُونَ النَّاسَ بِالْبِرِّ وَ تَنْسَوْنَ اَنْفُسَکُمْ وَ اَنْتُمْ تَتْلُونَ الْکِتابَ اَ فَلا تَعْقِلُونَ؛ آیا مردم را به نیکی فرمان می‌دهید و خود را فراموش می‌کنید، در حالی‌که شما کتاب (آسمانی) را تلاوت می‌کنید، آیا نمی‌اندیشید؟!»
اگر‌چه این آیه به ظاهر، خطاب و انتقاد و سرزنش نسبت به عمل‌کرد علمای بنی‌اسرائیل است (که مردم را به اطاعت از خدا دعوت ‌کرده ولی خود با آن مخالفت می‌کردند) اما در واقع اعتراض به تمام کسانی است که چنین رویکردی را پیش گرفته و مردم را به کارهای نیک دعوت می‌کنند و خود را فراموش کرده‌اند؛ زیرا معقول نیست کسی مردم را به احسان و نیکوکاری امر کند، اما به خود احسان نکند و نفس خود را از آنچه برایش مضر است، باز ندارد. این است که در آخر آیه فرمود: «اَ فَلا تَعْقِلُونَ»، چگونه شما تعقل نمی‌کنید که اول باید خود را وادار به عمل نیک نمایید، تا آن‌که دیگران از شما سر مشق گیرند و کلام شما در دل‌ها نفوذ کند. در حقیقت واعظ غیر متّعظ که رفتارش گفتارش را تصدیق نکند، چنین فردی در حقیقت عمل‌کردش موجب تکذیب سخنانش می‌شود و چون هدف از وعظ و موعظه تاثیر در نفوس و بازداشتن از کارهای خلاف است و کسی که کردارش مخالف گفتارش باشد، علاوه بر این‌که کلامش تاثیر ندارد، ممکن است نتیجه معکوس دهد؛ زیرا وقتی مردم می‌بینند که عالمی کردارش مخالف گفتارش بوده و آنچه را که نهی می‌کند خود در پنهانی مرتکب می‌شود، در نافرمانی جرأت پیدا می‌کنند و چنین می‌پندارند که این اعمال مباح است و اگر خلاف بود چنین شخص دانشمندی چگونه بر چنین گناهی جرأت می‌نمود! این است که گناه عالم به مراتب بسیار قبیح‌تر و زشت‌تر از گناه جاهل به‌شمار می‌آید!
شاید به همین جهت باشد که امام علی (علیه‌السّلام) فرمود: «قَصَمَ ظَهْرِی رَجُلَانِ عَالِمٌ مُتَهَتِّکٌ وَ جَاهِلٌ مُتَنَسِّکٌ هَذَا یُضِلُّ النَّاسَ عَنْ عِلْمِهِ بِتَهَتُّکِهِ وَ هَذَا یَدْعُوهُمْ اِلَی جَهِلِهِ بِتَنَسُّ