پاورپوینت کامل شعر أ تزعم انک جرم ثقیل ۱۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شعر أ تزعم انک جرم ثقیل ۱۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شعر أ تزعم انک جرم ثقیل ۱۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شعر أ تزعم انک جرم ثقیل ۱۸ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل شعر أ تزعم انک جرم ثقیل ۱۸ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: امام علی، انسان کامل، عالم اکبر، جرم، تعالی انسان.

پرسش: مراد امام علی (علیه‌السّلام) از این عبارت چیست: «ا تزعم انک جرم ثقیل و فیک انتوی العالم الاکبر؛ شما فکر می‌کنید یک موجود کوچک هستید، در حالی‌که کل ( جهان ) در درونتان نهفته است»؟

پاسخ: برخی از کتاب‌های عرفانی و ادبی، ابیاتی را به امام علی (علیه‌السّلام) نسبت داده‌اند که در یکی از آنها آمده است: «آیا گمان می‌کنی که تو موجود کوچکی هستی در حالی‌که عالم بزرگ در تو نهفته است.»
این شعر اگر چه دارای سند نیست، اما دارای محتوای عمیقی می‌باشد و در بیان حقیقت واقعی انسان و بیان جایگاه و مقامی‌ است که انسان توان رسیدن به آن‌را دارد، اما توجهی به آن نکرده و خود را تنها یک جسم کوچک بی‌فایده می‌پندارد.

فهرست مندرجات

۱ – شعری منسوب به امام علی
۲ – سند روایت
۳ – محتوای روایت
۳.۱ – تحسب انک جرم صغیر
۳.۱.۱ – تفسیر اول
۳.۱.۲ – تفسیر دوم
۳.۲ – انت الکتاب المبین الذی
۳.۲.۱ – روایت
۴ – پانویس
۵ – منبع

شعری منسوب به امام علی

آنچه در پرسش آمده در واقع شعری است منسوب به امام علی (علیه‌السّلام) که عبارت کامل آن چنین است:
دَوَاؤُکَ فِیکَ وَ مَا تَشْعُرُ
وَ دَاؤُکَ مِنْکَ وَ مَا تَنْظُرُ
وَ تَحْسَبُ (تزعم) اَنَّکَ‌ جِرْمٌ‌ صَغِیرٌ
وَ فِیکَ انْطَوَی الْعَالَمُ الْاَکْبَرُ
وَ اَنْتَ الْکِتَابُ الْمُبِینُ الَّذِی
بِاَحْرُفِهِ یَظْهَرُ الْمُضْمَر
‌ای انسان، داروی تو در درونت وجود دارد در حالی‌که تو نمی‌دانی و دردت هم از خودت می‌باشد اما نمی‌بینی.
آیا گمان می‌کنی که تو موجود کوچکی هستی در حالی‌که دنیای بزرگی در تو نهفته است؟!
‌ای انسان، تو کتاب روشنی هستی که با حروفش هر پنهانی آشکار می‌شود.
آری، انسان با مُلک، ملک است، با ملکوت ملکوت و با جبروت جبروت و این توانایی تنها در انسان وجود دارد که جنبه‌های مختلفی را در درون خود جا داده است و این شعر، خواهان بیان این نکته است.

سند روایت

این روایت شعرگونه در منابع اولیه حدیثی شیعه ذکر نشده است و بیشتر در کتاب‌های عرفانی و ادبی قرن هفتم به بعد به امام علی (علیه‌السّلام) نسبت داده شده است و نیز در کتابی با عنوان «دیوان امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام)» این شعر آمده است که در قرن نهم تالیف شده است. البته سندی نیز برای این ابیات نقل نشده است. در کتاب‌های متاخر شرح حدیث نیز این ابیات یافت می‌شود. با این حال محتوای این کلام، مطالب دقیق و قابل قبولی بوده و شاید به همین جهت کتاب‌های بسیاری از جمله بسیاری از کتاب‌های عرفانی این اشعار را نقل کرده‌اند.

محتوای روایت

این ابیات در بیان حقیقت واقعی انسان و بیان جایگاه و مقامی‌است که انسان توان رسیدن به آن‌را دارد و همچنین در مقام بیان رد تصور پوچ‌گرایانه و مادی انسان از