پاورپوینت کامل شبهه قصاص قبل از جنایت حضرت خضر ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شبهه قصاص قبل از جنایت حضرت خضر ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شبهه قصاص قبل از جنایت حضرت خضر ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شبهه قصاص قبل از جنایت حضرت خضر ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

قصاص قبل از جنایت حضرت خضر (شبهه)

کلیدواژه: حضرت خضر (علیه‌السّلام)، حضرت موسی (علیه‌السّلام)، قصاص، جنایت.

پرسش: چرا حضرت خضر (علیه‌السلام) جوانی را قبل از ارتکاب جرم کشت؟

پاسخ:‌ از شبهاتی که درباره داستان خضر و موسی (علیهماالسلام) مطرح شده این است که چرا خضر (علیه‌السّلام) جوانی را به قتل رساند، درحالی‌که مرتکب جرم نشده بود؟ و این‌ مطلب با رویکرد‌های متعددی مورد پرسش واقع شده است که به آن‌ها اشاره می‌شود. در ادامه سعی شده که عمل حضرت خضر (علیه‌السّلام) را از نظر مقتضای نظام تکوین و تشریع بررسی نموده و سپس به مقایسه عمل خضر و امام علی (علیهماالسلام) پرداخته شده است.
مقتضای نظام تکوین خلقت و تدبیر و تصرف موجودات عالم از طریق علت و معلول بر مبنای حکمت الهی می‌باشد؛ یعنی هر پدیده‌ای در عالم است در اثر علت‌های خاص و با ضوابط مشخص ایجاد می‌گردد. گروهی با استفاده از این قاعده چنین پاسخ داده‌اند که خضر مامور تشریعی خداوند نبوده؛ بلکه مأمور تکوینی بوده و از طرف خداوند بر اساس مصالح و حکمت الهی مأمور به انجام این کار شده است. اعتراض موسی (علیه‌السّلام) بر اساس ظاهر و «نظام تشریع» صورت گرفته است.
از نظر نظام تشریع نیز عمل خضر (علیه‌السّلام) مصداق قصاص قبل از جرم و جنایت نبوده؛ زیرا عمل خضر (علیه‌السّلام) مطابق شریعتی بوده که خضر (علیه‌السّلام) از آن پیروی می‌کرده است و یا این‌که از نظر خضر (علیه‌السّلام) جوان مرتد فطری شناخته شده و مجازات او از نظر شریعت موسی (علیه‌السّلام) و فقه کیفری اسلام قتل است؛ در هر صورت نسبت به عمل خضر (علیه‌السّلام) هیج شبهه‌ای نه فقهی و نه کلامی وجود ندارد.

فهرست مندرجات

۱ – بیان شبهات
۱.۱ – رویکرد فقهی
۱.۲ – رویکرد کلامی
۲ – نظام تکوین
۲.۱ – دیدگاه آیت‌الله مکارم شیرازی
۲.۲ – دیدگاه شعرانی
۲.۳ – دیدگاه اهل‌ سنت
۳ – نظام تشریع
۴ – اطلاع امام علی از شهادت و عدم قتل ابن‌ملجم
۵ – مقایسه عمل خضر و امام علی
۵.۱ – تشریعی و تکوینی بودن عمل
۵.۲ – اجرای حد ارتداد از جانب خضر
۵.۳ – متفاوت بودن شریعت
۶ – نتیجه و جمع‌بندی
۷ – پانویس
۸ – منبع

بیان شبهات

اکنون به بیان شبهات می‌پردازیم:

رویکرد فقهی

از نظر فقه کیفری، قصاص قبل از ارتکاب جرم و جنایت مشروع و قانونی نیست؛ حال این پرسش مطرح است که توجیه عمل خضر (علیه‌السّلام) از نظر شریعت الهی چگونه است؟

رویکرد کلامی

چه فرقی میان علم حضرت علی (علیه‌السّلام) به آینده ابن ملجم و علم حضرت به آینده جوان وجود دارد؟
چگونه می‌شود که وقتی امام علی (علیه‌السّلام) ابن ملجم را از ماجرای قتلش آگاه ساخت و ابن ملجم تقاضا کرد که آن حضرت، او را قبل از ارتکاب به قتل برسانند، علی (علیه‌السّلام) می‌فرمایند: آیا قصاص قبل از جنایت کنم؟ درحالی‌که خضر می‌دانست که جوان مرتکب جرم نگردیده است و در آینده مرتکب جرم خواهد شد و او را کشت؟
آیا علم امام علی (علیه‌السّلام) درباره ابن ملجم مسئولیت آور نیست؟ اما علم خضر (علیه‌السّلام) در برابر عمل جوان در آینده مسئولیت آور بوده است.

نظام تکوین

مقتضای نظام تکوین خلقت و تدبیر و تصرف موجودات عالم از طریق علت و معلول بر مبنای حکمت الهی می‌باشد؛ یعنی هر پدیده‌ای در عالم است در اثر علت‌های خاص و با ضوابط مشخص ایجاد می‌گردد. گروهی با استفاده از این قاعده چنین پاسخ داده‌اند که خضر مأمور تشریعی خداوند نبوده؛ بلکه مأمور تکوینی بوده و از طرف خداوند براساس مصالح و حکمت الهی مامور به انجام این کار شده است. اعتراض موسی (علیه‌السّلام) بر اساس ظاهر و «نظام تشریع» صورت گرفته است.

دیدگاه آیت‌الله مکارم شیرازی

یعنی همان‌طور که خداوند از ملائکه و بقیه موجودات؛ همانند: سیل، زلزله و … برای ایجاد یک امر خاص استفاده می‌کند و تمام علت‌ها و موجودات در جهان مأمور الهی هستند، خضر (علیه‌السّلام) نیز در این‌جا مامور انجام این امور خاص است؛ و شاید آیه شریفه ۶۱ سوره انعام اشاره به همین‌ مطلب باشد که می‌فرماید: «وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ وَیُرْسِلُ عَلَیْکُمْ حَفَظَهً حَتَّی اِذَا جَاءَ اَحَدَکُمُ الْمَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا وَهُمْ لَا یُفَرِّطُونَ؛ و اوست که بر بندگانش قاهر [و غالب] است و نگهبانانی بر شما می‌فرستد تا هنگامی که یکی از شما را مرگ فرا رسد، فرستادگان ما جانش بستانند، در حالی که کوتاهی نمی‌کنند».

یعنی حضرت خضر (علیه‌السّلام)، مانند یک فرشته که مامور به قبض روح است، مأمور به قبض روح شده است؛ و این که می‌بینیم حضرت موسی (علیه‌السّلام) تاب تحمل کارهای خضر (علیه‌السّلام) را نداشته به همین خاطر بوده که ماموریت آن دو یکدیگر فرق داشته است. موسی (علیه‌السّلام) مأمور به «ظاهر» و خضر مأمور به «باطن» بوده است.

دیدگاه شعرانی

شعرانی در این‌باره می‌نویسد: لان تلک الافعال کانت من احکام روح الالهام الولائی. این اعمال، نشات گرفته از احکام روح الهام ولایی بوده است.

دیدگاه اهل‌ سنت

خضر (علیه‌السّلام) در انتهای این داستان می‌گوید: «وَما فَعَلْتُهُ عَنْ اَمْری؛ من آن کار را از پیش خود نکردم».
و روایات متعددی در منابع اهل‌ سنت وجود دارد که این دیدگاه را تأیید می‌کند که در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌گردد:

۱. مسلم از ابی بن کعب نقل می‌کند که پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمودند: اِنَّ الْغُلَامَ الذی قَتَلَهُ الْخَضِرُ طُبِعَ کَافِرًا وَلَوْ عَاشَ لَاَرْهَقَ اَبَوَیْهِ طُغْیَانًا وَکُفْرًا. جوانی را که خضر به قتل رسانید، کفر بر دل او نقش بسته بود (دیگر اسلام نمی‌آورد) و اگر زنده می‌ماند پدر و مادرش را در حالت طغیان و کفر به قتل می‌رسانید.

۲. احمد بن حنبل نیز از ابن عباس روایت را این‌گونه نقل می‌کند که پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمودند:
الْغُلاَمُ الذی قَتَلَهُ الْخَضِرُ طُبِعَ کَافِراً زَادَ ابو الرَّبِیعِ فی حَدِیثِهِ وَ لَو اَدْرَکَ لا رهق اَبَوَیْهِ طُغْیَاناً وَ کُفْرا. جوانی را که خضر [علیه‌السلام] به قتل رسانید کفر بر دل او نقش بسته بود و ابو ربیع در حدیثش آورده که اگر بالغ می‌شد در حالت طغیان و کفر پدر و مادر خود را به قتل می‌رسانید.

حال چه مصلحت و حکمتی موجب این عمل و این ماموریت شده است؟ شاید بتوان از ظاهر آیه برداشت کرد که ایمان آن پدر و مادر در نزد خدا ارزش زیادی داشته است؛ آن‌قدر که اقتضا داشته است فرزندی مؤمن و صالح در همین‌دنیا داشته باشند و این فرزند خلاف این اقتضا بود و خداوند امر فرمود او را بکشند تا فرزندی دیگر بهتر از او و صالح به آن‌ها عنایت نماید و با این عمل ایمان آنها نیز محفوظ بماند. در حقیقت این کار لطفی بود که خداوند در حق این دو بنده صالح خود کرده است.

فخر رازی در این‌باره می‌نویسد: لان بقاء ذلک الغلام حیاً کان مفسده للوالدین فی دینهم وفی دنیاهم، ولعله علم بالوحی ان المضار الناشئه من قتل ذلک الغلام اقل من المضار الناشئه بسبب حصول تلک المفاسد للابوین، فهلذا السبب اقدم علی قتله. زنده ماندن غلام، مفسده برای والدین در دین و دنیای آنها داشته است، شاید خضر [علیه‌السلام] از طریق وحی دانسته که ضرر ناشی از قتل غلام کمتر است از ضرر زنده ماندن او برای پدر و مادرش، و به این سبب اقدام به قتل او کرد.

نظام تشریع

نظام تشریع مربوط به قوانین و احکام عملی است که خداوند متعال برای هدایت انسان مقرر کرده و انسان موظف است با اختیار خود به این فرامین و احکام عمل کند. حکم قصاص قبل از ارتکاب جرم و سؤالی که در این رابطه مطرح شده، در محدوده نظام «تشریع» است. طبق این دیدگاه، آن پسر، جوانی بالغ و مکلّف بوده؛ چراکه واژه «غلام» به معنای جوان نورَس نیز به‌کار می‌رود؛ فخر رازی در این‌باره می‌نوسید:
ان لفظ الغلام قد یتناول الشاب البالغ بدلیل انه یقال رای الشیخ خیر من مشهد الغلام جعل الشیخ نقیضاً للغلام وذلک یدل علی ان الغلام هو الشاب… لفظ (غلام) گاهی شامل جوان بالغ می‌گردد؛ دلیل آن این است گفته می‌شود: نظر انسان بزرگ بهتر از نظر جوان است. در این مثال شیخ مقابل و نقیض غلام قرار داده شده است این دلیل بر این است که غلام همان جوان است.

و از آنجا که موسی (علیه‌السّلام) در اعتراض خود به خضر (علیه‌السّلام) می‌گوید «آیا نفس پاکی را بدون حکم و قصاص کشتی» دلالت بر این دارد که او بالغ بوده است؛ زیرا اگر غیر بالغ بود، حتی اگر کسی را می‌کشت، حکم او قصاص نبود. و این جوان بالغ گناهش یا «ارتداد» بوده؛ زیرا پدر و مادرش افرادی مؤمن بوده‌اند و او مؤمن به دنیا آمده و بعد از ایمان، کافر و مرتد شده و مرتد فطری حکمش قتل است چه توبه کند و چه توبه نکن.