پاورپوینت کامل شبهه بارور کردن ابرها و انحصار نزول باران در خدا ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شبهه بارور کردن ابرها و انحصار نزول باران در خدا ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شبهه بارور کردن ابرها و انحصار نزول باران در خدا ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شبهه بارور کردن ابرها و انحصار نزول باران در خدا ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل شبهه بارور کردن ابرها و انحصار نزول باران در خدا ۲۶ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: پیشرفت علم، خدا، باران مصنوعی، آب شور، آب شیرین، سوره واقعه.

پرسش: آیاتی وجود دارد که جابجایی ابرها و نزول باران و تقسیم آب‌ها به شور و شیرین را در حیطه قدرت خدا می‌داند؛ اما امروزه با دانش روز ابرها بارور شده و در جای دلخواه می‌بارند! آب شور تبدیل به شیرین می‌شود و…! آیا این پیشرفت‌ها، آن آیات را به چالش نمی‌کشد؟!

پاسخ اجمالی: اگر بشر امروز به دانش و توانایی‌هایی در زمینه علوم طبیعی دست یافته است، این نمی‌تواند ربوبیت الهی را زیر سؤال ببرد؛ چون زمینه گفتار در این آیات آن نیست که بخواهد تاثیر عوامل و اسباب را انکار کند، بلکه می‌خواهد بگوید؛ آیا تاثیر این اسباب از خود آنها است و یا از خدا؟! و اثبات کند که اگر اسباب طبیعی و مصنوعی سببیت و تاثیری دارند خدا این توانایی را به آنها داده و خود اسباب را هم خدا آفریده است و هر لحظه که بخواهد می‌تواند هم اسباب طبیعی و هم اسباب ساخت بشر را بی‌تاثیر کند؛ زیرا سر نخ تمام اثرها و مؤثرها به خدا منتهی می‌گردد. از‌همین‌رو است که خدا زراعت، کشتی‌رانی و اموری از این دست را که با استفاده از دانش همان زمان نیز در دستر‌س بود، به خود نسبت می‌دهد.

فهرست مندرجات

۱ – اثبات ربوبیت الهی
۲ – عدم نقش انسان در رشد گیاه
۳ – پانویس
۴ – منبع

اثبات ربوبیت الهی

این نوع پرسش‌ها ممکن است نسبت به برخی دیگر از آیات قرآن هم مطرح شود؛ لذا در یک پاسخ کلی باید گفت؛ خدای متعال در این آیات به دنبال آن نیست که بگوید بشر هیچ استعداد و توانایی ندارد، بلکه می‌خواهد از طریق طبیعت نقش خود را در جهان هستی به رخ منکران کشیده و نشانه‌های الهی را به مردم گوشزد کند؛ لذا در این‌گونه موارد هیچ نقصی بر این آیات وارد نمی‌شود. اگر بشر امروز به دانش و توانایی‌هایی در زمینه علوم طبیعی دست یافت، این نمی‌تواند ربوبیت پروردگار را زیر سؤال ببرد؛ چون زمینه گفتار در این آیات آن نیست که بخواهد تاثیر عوامل طبیعی را انکار کند، بلکه می‌خواهد بگوید؛ آیا تاثیر این اسباب از خود آنها است و یا از خدا است؟ و اثبات کند که اگر اسباب طبیعی سببیت و تاثیری دارند، خدا این توانایی را به آنها داده و خود اسباب را هم خدا آفریده است؛ یعنی اسباب و عواملی که این اسباب را پدید می‌آورند، هم خودشان و هم اثرشان آفریده خدا هستند، و سر نخ تمام اثرها و مؤثرها به خدا منتهی می‌گردد. و آیاتی، نظیر «اَ اَنْتُمْ اَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ اَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ»، در صدد بیان همین مطلب است.
البته دانشمندانی که توانستند چنین خدمتی را به بشر ارائه دهند که مثلاً ابر را بارور کنند، و از آن باران تولید کنند، یا دستگاه‌هایی بسازند که املاح آب شور را گرفته و آب شیرین تحویل دهند، چنین ادعایی ندارند که دیگر ربوبیت الهی تعطیل شده است! اگر هم چنین تصوری داشته باشند، باز ضرری به جایی نمی‌زند؛ چون خود انسان، اقیانوس‌ها و ابرها و… همه مخلوق پروردگاری هستند که اینها را آفرید، و بسیاری از این فعل و انفعالات در عالم طبیعت چه در به وجود آمدن و چه در جلوگیری و دفع، از قدرت بشر خارج بوده و تحت کنترل پروردگار جهانیان است.
به عنوان مثال خداوند در آیه ۶۳و ۶۴ سوره واقعه می‌فرماید: «اَ فَرَاَیْتُمْ ما تَحْرُثُونَ، اَ اَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ اَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ».
“حرث” مصدر فعل “تحرثون” به معنای کار کردن در زمین، یعنی شخم و پاشیدن بذر است.
یعنی آیا این شمایید که این بذر را می‌رویانید و رشد می‌دهید، به حدی که تبدیل به دانه شود؟ یا کار شما تنها افشاندن تخم و بذر است، و ما افشانده شما را می‌رویانیم و رشد می‌دهیم، تا به حدی که کامل شود و محصول دهد و اگر اراده ما نبود که به شما روزی دهیم، و زراعت را به ثمر برسانیم، می‌توانستیم آن‌را قبل از به ثمر رسیدن بخشکانیم و با وزش بادها خرد و متلاشی کنیم و چیزی برایتان باقی نگذاریم آن وقت تعجب می‌کردید و از آفتی که به زراعتتان رسیده افسوس می‌خوردید، و ماجرا را برای یکدیگر بازگو نموده، می‌گفتید: «اِن