پاورپوینت کامل سیره عملی امام حسن ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیره عملی امام حسن ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیره عملی امام حسن ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیره عملی امام حسن ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل سیره عملی امام حسن ۲۸ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: امام حسن علیه‌السلام، سیره عملی، خوف از خدا، یاد خدا، حقوق مردم، شجاعت، صبر، مهربانی، کرامت.
پرسش: در رابطه با پاورپوینت کامل سیره عملی امام حسن ۲۸ اسلاید در PowerPoint مجتبی ـ علیه‌السلام ـ توضیح دهید.

فهرست مندرجات

۱ – سیره عبادی امام حسن مجتبی (ع)
۱.۱ – ۱. حج رفتن با پای پیاده:
۱.۱.۱ – علت امام برای پیاده به حج رفتن
۱.۲ – ۲. خوف از خدا:
۱.۳ – ۳. یاد خدا در هر حال:
۱.۴ – ۴. رعایت حال و حقوق مردم:
۲ – تواضع و ادب اجتماعی امام
۲.۱ – روایتی ا ز سیوطی
۲.۲ – روایتی از نعیمی و مجلسی
۳ – مهربانی با تمام موجودات
۴ – حلم و بردباری امام حسن (علی)
۴.۱ – روایتی از خوارزمی
۴.۲ – روایتی از مبرد نحوی
۵ – شجاعت امام حسن(ع)
۵.۱ – شجاعت امام در جنگ جمل
۵.۲ – سخن امام علی درباره شجاعت امام حسن و امام حسین
۵.۳ – روایتی از محلاتی
۵.۴ – روایتی از ابن کثیر
۶ – کرامت‌های آن حضرت
۷ – پانویس
۸ – منبع

سیره عبادی امام حسن مجتبی (ع)

حسن بن علی ـ علیه‌السلام ـ عابدترین و زاهدترین مردم بود. سیره عملی آن حضرت در تمام شئون زندگی می‌تواند الگوی عملی قرار گیرد که در اینجا به خلاصه‌ای از زوایای مختلف آن اشاره می‌کنیم:

۱. حج رفتن با پای پیاده:

پیاده به حج می‌رفت و گاهی نیز پا برهنه راه می‌رفت.

علت امام برای پیاده به حج رفتن

اما در توضیح دلیل این کار می‌فرمود: من شرم دارم خداوند را ملاقات کنم، در‌حالی‌که پیاده به خانه او نرفته باشم. بنابر نقلی بیست بار و در نقل دیگری بیست و پنج بار با پای پیاده به سفر حج رفت.

۲. خوف از خدا:

امام حسن ـ علیه‌السلام ـ وقتی یاد مرگ می‌کرد، می‌گریست؛ و چون یاد قبر می‌کرد، می‌گریست؛ و چون از قیامت و بعث و نشور یاد می‌کرد، می‌گریست؛ و چون متذکر عبور از صراط می‌شد، می‌گریست و هرگاه به یاد توقف در پیشگاه خدای تعالی در محشر می‌افتاد، فریادی می‌زد و روی زمین می‌افتاد… و چون به نماز می‌ایستاد، بند‌های بدنش می‌لرزید… و پیوسته در هرحالی‌که کسی آن حضرت را می‌دید، به ذکر خد ا مشغول بود.

۳. یاد خدا در هر حال:

شیوه امام حسن ـ علیه‌السلام ـ این بود که وقتی به بستر خواب می‌رفت، سوره کهف را می‌خواند و می‌خوابید.
حسن بن علی چنان بود که چون از وضو فارغ می‌شد، رنگش تغییر می‌کرد و می‌فرمود: حق است بر کسی که می‌خواهد به محضر خداوند وارد شود، اینکه رنگ چهره‌اش تغییر کند.

۴. رعایت حال و حقوق مردم:

امام حسن ـ علیه‌السلام ـ از لحاظ اجتماعی به‌گونه‌ای رفتار می‌کرد که همسایگان و شهروندان و هیچ‌کس به‌خاطر شأن والای ایشان از دست‌یابی به ایشان و دست‌یابی به حقوق خویش محروم نشوند؛ یعنی آثار جلالت امام بر مردم تحمیل نمی‌شد و از جبروت آنی امام ضرری به نظم جامعه و حقوق مردم نمی‌رسید.

تواضع و ادب اجتماعی امام

روایتی ا ز سیوطی

سیوطی در کتاب تاریخ الخلفا روایت کرده که روزی امام حسن ـ علیه‌السلام ـ در مکانی نشسته بود و چون خواست از آنجا رود، فقیری وارد شد؛ امام به آن مرد فقیر خوش‌آمد گفت و با او ملاطفت کرد و سپس به او فرمود: ای مرد! تو وقتی نشستی که ما برای رفتن برخاستیم، آیا اجازه رفتن به من می‌دهی؟ مرد فقیر عرض کرد: آری ای پسر رسول خدا.

روایتی از نعیمی و مجلسی

روزی گذر امام به جمعی از گدایان افتاد که چند پاره نان خشک در پیش داشتند و مشغول خوردن بودند. چون نظر آنان به حضرت افتاد، تعارفش کردند. امام حسن از اسب فرود آمده و فرمود: خدا متکبران را دوست نمی‌دارد. آنگاه با آنان نشست و از غذایشان تناول کرد. به برکت وجود آن بزرگوار چیزی از غذا کم نیامد. آن وقت، حضرت آنان را به مهمانی دعوت کرده و ضمن دادن غذای خوب، لباس‌های فاخری نیز به آنها هدیه داد.

مهربانی با تمام موجودات

مردی به نام نجیح می‌گوید: دیدم امام حسن ـ علیه‌السلام ـ دارد غذا می‌خورد. در این حال سگی آمد و پیش روی آن حضرت ایستاد. امام مجتبی ـ علیه‌السلام ـ یک لقمه غذا که می‌خورد، یک لقمه هم به سگ می‌داد. گفتم یابن رسول‌الله! اجازه می‌دهی این سگ را دور کنم؟ فرمود: نه! زیرا دوست ندارم که جانداری به من بنگرد که غذا می‌خورم و من چیزی به او ندهم. بگذار باشد وقتی سیر شد، خودش می‌رود.

حلم و بردباری امام حسن (علی)

حلم و بردباری امام چنان بود که گاه دشمن کینه‌توز را که به قصد کشتن آمده بود، به دوستی مخلص و