پاورپوینت کامل سیاست‌های مستقیم پیشرفت اقتصادی در حکومت امام مهدی ۴۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سیاست‌های مستقیم پیشرفت اقتصادی در حکومت امام مهدی ۴۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سیاست‌های مستقیم پیشرفت اقتصادی در حکومت امام مهدی ۴۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سیاست‌های مستقیم پیشرفت اقتصادی در حکومت امام مهدی ۴۴ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل سیاست‌های مستقیم پیشرفت اقتصادی در حکومت امام مهدی ۴۴ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: امام مهدی، پیشرفت اقتصادی، جامعه مهدوی.

پرسش: پاورپوینت کامل سیاست‌های مستقیم پیشرفت اقتصادی در حکومت امام مهدی ۴۴ اسلاید در PowerPoint (علیه‌السّلام) چیست؟

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۲ – فقرزدایی و رفاه عمومی
۲.۱ – دسته اوّل
۲.۲ – دسته دوم
۳ – استرداد اموال عمومی
۴ – بکار‌گیری‌ اندوخته‌های ثروتمندان
۴.۱ – چند نکته در تبیین حدیث
۵ – استخراج منابع زیرزمینی
۵.۱ – چند نکته در تبیین حدیث
۶ – توزیع عادلانه ثروت ملّی
۷ – تحریم سود گرفتن مؤمن از مؤمن
۸ – عمران و آبادانی زمین
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

مقدمه

سیاست‌ امام زمان (علیه‌السّلام)، به تناسب شرایط اقتصادی جامعه، متغیّر خواهد بود. برای مثال، سیاست امام (علیه‌السّلام) در برخورد با اموال ثروتمندان در آغاز قیام و پس از استقرار حکومت، متفاوت است. با در نظر گرفتن این نکته، مهم‌ترین سیاست‌هایی که به‌طور مستقیم در شکوفایی و پیشرفت اقتصادی جامعه مهدوی، ایفای نقش می‌نمایند، عبارت‌اند از:

فقرزدایی و رفاه عمومی

اصلی‌ترین سیاست‌های اقتصادی دولت مهدوی، ریشه کن کردن فقر و ایجاد رفاه عمومی است. سایر سیاست‌ها و برنامه‌های اقتصادی این حکومت، زمینه‌ساز تحقّق این آرمان بزرگ جامعه انسانی است. احادیث فراوانی از موفّقیت این سیاست، پیش‌گویی کرده‌اند. که آنها را به دو دسته می‌توان تقسیم کرد:

دسته اوّل

روایاتی که به‌طور مطلق، پیش‌گویی کرده‌اند زمانی خواهد آمد که نیازمندی وجود نخواهد داشت که صدقه قبول کند؛ مانند آنچه از پیامبر (صلی‌اللّه‌علیه‌و‌آله) نقل شده که فرمود:
«لَیَاتِیَنَّ عَلَی النّاسِ زَمانٌ یَطوفُ الرَّجُلُ فیهِ بِالصَّدَقَهِ مِنَ الذَّهَبِ، ثُمَّ لا یَجِدُ احَداً یَاخُذُها مِنهُ؛ روزگاری بر مردم در می‌آید که انسان می‌گردد تا طلا صدقه بدهد، ولی کسی را نمی‌یابد که آن [صدقه] را از او بگیرد.»

دسته دوم

احادیثی که توضیح داده‌اند این رویداد مهم اقتصادی، در دولت امام مهدی (علیه‌السّلام)، در جهان پدید خواهد آمد؛ مانند آنچه از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل شده که فرمود:
«انَّ قائِمَنا اذا قامَ اشرَقَتِ الاَرضُ بِنورِ رَبِّها…وتُظهِرُ الاَرضُ کُنوزَها حَتّی یَراهَا النّاسُ عَلی وَجهِها، ویَطلُبُ الرَّجُلُ مِنکُم مَن یَصِلُهُ بِمالِهِ ویَاخُذَ مِنهُ زَکاتَهُ فَلا یَجِدُ احَداً یَقبَلُ مِنهُ ذلِکَ، استَغنَی النّاسُ بِما رَزَقَهُمُ اللَّهُ مِن فَضلِهِ؛ قائم ما هنگامی که قیام کند، زمین به نور خداوندگارش روشن می‌شود…و زمین، گنج‌هایش را آشکار می‌کند تا آن‌جا که مردم، آن گنج‌ها را روی زمین می‌بینند و برخی از شما، در پیِ کسی هستند که با رساندن مالی به او، حقّ خویشاوندی بگزارد و زکاتش را از او بپذیرد، ولی کسی را نمی‌یابد که از او بپذیرد. مردم با آنچه خداوند از فضل خویش، روزی‌شان کرده است، از چیزهای دیگر بی‌نیاز شده‌اند.»

استرداد اموال عمومی

یکی از خطرناک‌ترین آفاتی که اقتصاد مطلوب اسلامی را تهدید می‌کند، تصرّف غاصبانه در اموال عمومی و انباشته شدن ثروت‌های نامشروع است. در حکومت امام مهدی (علیه‌السّلام)، نه تنها تصرّف غاصبانه در منابع ملّی، مجاز نیست، بلکه همه اموالی که از این طریق به دست آمده، استرداد می‌گردند. از امام باقر (علیه‌السّلام) روایت شده که فرمود:

«اذا قامَ قائِمُنَا اضمَحَلَّتِ القَطائِعُ فَلا قَطائِعَ؛ هنگامی که قائم ما قیام کند، زمین‌های پیشکشی [سلاطین] از بین می‌رود و تیولی (ملک اربابی) نخواهد بود.»
کلمه «قطائع» که در متن حدیث آمده، اشاره به زمین‌هایی از اراضی خراجی است که زمام‌داران به نزدیکان خود بذل و بخشش می‌کرده‌اند.

در حدیثی دیگر از امام باقر (علیه‌السّلام) آمده:

«اذا ظَهَرَ القائِمُ وَ دَخَلَ الکوفَهَ…وَ یَرُدُّ السَّوادَ الی اهلِهِ؛ ز هنگامی که قائم ظهور می‌کند و به کوفه در می‌آید…زمین‌های سواد را به اهلش باز می‌گردانَد.» (سَواد، نام دو موضع است: یکی در نزدکی بلقاست که به مناسبت سیاهی سنگ‌هایش چنین نام‌گذاری کرده‌اند و دیگری، عبارت است از روستاهای عراق و ضیاع‌هایی که در دوره عمر بن خطّاب به دست مسلمانان افتاد و به مناسبت داشتن نخلستان‌ها و کشتزارهای سبز، چنین نامی به آنها داده شده است.)
بدیهی است موارد یاد شده، تنها نمونه‌ای از اقدامات حکومتی امام مهدی (علیه‌السّلام) جهت پیش‌گیری از تصرّف در ثروت‌های ملّی و یا استرداد اموال نامشروع است. در موارد مشابه نیز قطعاً به همین صورت، عمل خواهد شد؛ بلکه بر اساس احادیث معتبر، همه زمین، مِلک حکومتی امام (علیه‌السّلام) است و هنگامی که ایشان ظهور کند، بر اساس مصالح عمومی جامعه اسلامی می‌تواند در آن تصرّف نماید.

امام صادق (علیه‌السّلام) در این باره می‌فرماید:

«کانَ امیرُ المُؤمِنینَ (علیه‌السّلام) یَقولُ: مَن احیا ارضاً مِنَ المُؤمِنینَ فَهِیَ لَهُ وَ عَلَیهِ طَسقُهایُؤَدّیهِ الَی الاِمامِ فی حالِ الهُدنَهِ، فَاِذا ظَهَرَ القائِمُ (علیه‌السّلام) فَلیُوَطِّن نَفسَهُ عَلی ان تُؤخَذَ مِنهُ؛ امیر مؤمنان (علیه‌السّلام) می‌فرمود: «هر کس زمینی از مؤمنان را احیا کند، برای اوست و مالیاتش (در متن حدیث «طسق» آمده است که معرّب «تشک» فارسی است و آن، مالیاتی است که بر حسب مقدار زراعت از مالک مزرعه دریافت می‌کنند و به آن، خراج هم می‌گویند (ر.ک: لغت‌نامه دهخدا).) را در روزگار صلح باید به حاکم [مسلمانان] بپردازد و چون قائم ظهور کند، خود را آماده کند که [ممکن است] آن زمین از او گرفته شود».
بی‌تردید، این اقدام، نقش مؤثّری در پیش‌گیری از انباشته شدن ثروت و پدید آوردن عدالت اقتصادی خواهد داشت.

بکار‌گیری‌ اندوخته‌های ثروتمندان

یکی از نخستین اقدامات امام مهدی (علیه‌السّلام) در آغاز قیام، بهره‌گیری از‌ اندوخته‌های ثروتمندان، برای تامین هزینه‌های پیکار با ستمگران است. در حدیثی که با سندهای معتبر از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل شده، می‌خوانیم:
«مُوَسَّعٌ عَلی شیعَتِنا ان یُنفِقوا مِمّا فی ایدیهِم بِالمَعروفِ، فَاِذا قامَ قائِمُنا حَرَّمَ عَلی کُلِّ ذی کَنزٍ کَنزَهُ، حَتّی یَاتِیَهُ بِهِ فَیَستَعینَ بِهِ عَلی عَدُوِّهِ، وَ هُوَ قَولُ اللَّهِ (علیهم‌السّلام): «وَالَّذِینَ یَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَالْفِضَّهَ وَلَا یُنفِقُونَهَا فِی سَبِیلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ اَلِیمٍ.»
شیعیان ما مجازند آنچه را در اختیار دارند، به نیکویی هزینه کنند، و چون قائم ما قیام کند، بر هر صاحب‌ اندوخته‌ای،‌اندوخته‌اش را حرام می‌کند تا آن‌که آن را برای قائم بیاورد و او، آن را علیه دشمنش به‌کار گیرد، و آن، همان سخن خداوند (علیهم‌السّلام) است: «و کسانی را که طلا و نقره می‌اندوزند و آن را در راه خدا هزینه نمی‌کنند، به عذابی دردناک، بشارت بده».

چند نکته در تبیین حدیث