پاورپوینت کامل سند حدیث لوح ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سند حدیث لوح ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سند حدیث لوح ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سند حدیث لوح ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل سند حدیث لوح ۳۲ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: ابو‌الجارود، امام باقر، حدیث لوح.

پرسش: آیا حدیث لوح سند معتبر دارد؟ با تأکید بر ابوالجارود.

فهرست مندرجات

۱ – گزارش حدیث در مصادر حدیثی
۱.۱ – گزارش ابو‌الجارود
۱.۲ – گزارش مفصل ابو‌بصیر
۱.۲.۱ – عبد الرحمان بن سالم
۱.۲.۲ – بکر بن صالح
۱.۳ – گزارش جابر بن یزید جعفی
۱.۴ – گزارش محمد بن سنان
۱.۵ – گزارش ابو‌نضره
۲ – ابو‌الجارود
۲.۱ – وضعیت حدیثی و رجالی
۲.۱.۱ – نتیجه‌گیری
۲.۲ – مذهب ابو‌جارود
۳ – پانویس
۴ – منبع

گزارش حدیث در مصادر حدیثی

این گزارش، با پنج سند متفاوت در مصادر حدیثی شیعه نقل شده است.

گزارش ابو‌الجارود

گزارش ابو‌الجارود از امام باقر (علیه‌السّلام): محمّد بن یحیی، از محمّد بن الحسین، از ابن محبوب، از ابو‌الجارود، از ابو‌جعفر (علیه‌السلام).
این سند، مشهورترین پاورپوینت کامل سند حدیث لوح ۳۲ اسلاید در PowerPoint است که با تفاوت‌هایی جزئی در کتاب‌های مهمّ حدیثی شیعی، نقل شده است.
این طریق، بهترین طریق گزارش حدیث لوح است. افراد واقع در سند، از بزرگان، موثّقان و اجلّای عالمان شیعی هستند. تنها راویِ اوّل سند یعنی ابوالجارود می‌باید مورد بررسی و تأمّل قرار گیرد که در ادامه بحث، بدان خواهیم پرداخت.

گزارش مفصل ابو‌بصیر

گزارش مفصّل ابو‌بصیر به نقل از امام صادق (علیه‌السّلام): سند این گزارشِ بسیار گسترده، این‌گونه است: محمّد بن یحیی و محمّد بن عبد‌اللَّه، از عبد‌اللَّه بن جعفر، از حسن بن ظریف و علی بن محمّد، از صالح بن ابی‌حماد، از بکر بن صالح، از عبد‌الرحمان بن سالم، از ابو‌بصیر.
این سند، به چند شاخه تقسیم می‌شود و بیشتر افراد واقع در سند، موثّق‌اند. اعتبار این طریق، منوط به پذیرش احادیث دو راویِ انتهای زنجیره سند آن، یعنی بکر بن صالح و عبدالرحمان بن سالم است.

عبد الرحمان بن سالم

عبد الرحمان بن سالم که در میان رجالیان، تنها ابن غضائری او را تضعیف کرده است؛ ولی تضعیف منفرد ابن غضائری، مورد پذیرش عالمان شیعی نیست.
از او نزدیک به پنجاه روایت در کتب اربعه نقل شده است. بزرگان و عالمانی هم‌چون:ابن ابی‌عمیر، بزنطی، احمد بن محمّد بن عیسی و فضاله بن ایوب، از او روایت کرده‌اند. بنا‌بر‌این، با توجّه به نقل ابن ابی‌عمیر و بزنطی، توثیق او اثبات می‌شود.

بکر بن صالح

بکر بن صالح: کثیر الروایه است. نزدیک به دویست و بیست حدیث به نقل از او در کتب اربعه گزارش شده است. عالمانی همچون: حسین بن سعید، احمد بن محمّد بن عیسی، علی بن مهزیار و محمّد بن یحیی العطّار از او نقل حدیث کرده‌اند. اگر چه نجاشی، او را ضعیف شمرده است، ولی اعتماد نویسندگان کتب اربعه حدیثی شیعه و راویان بزرگی که نام آنها را آوردیم، سبب اعتبار‌بخشی به شخصیت و احادیث او می‌شود.

گزارش جابر بن یزید جعفی

گزارش جابر بن یزید جُعفی از امام باقر (علیه‌السّلام): این سند در کتاب‌های کمال الدین و الغیبه طوسی نقل شده است. برخی از افراد واقع در سند، هم‌چون: محمّد بن نعمه سلولی، عبد اللَّه بن قاسم و عبد اللَّه بن خالد، مجهول و یا مهمل هستند. بنا‌بر‌این، سند این حدیث از منظر رجالی، معتبر نخواهد بود.
بنا‌بر‌این، حتّی اگر راوی دوم این گزارش، یعنی ابو‌السفاتج را نیز معتبر بشماریم، تأثیری در تقویت سند نخواهد داشت.

گزارش محمد بن سنان

افزون بر گزارش‌هایی که در متن کتاب آورده‌ایم، گزارش دیگری از حدیث لوح نیز موجود است که از منظر طرق و اسناد، از اعتبار لازم برخوردار نیست. مثلاً گزارش محمّد بن سنان از امام صادق (علیه‌السّلام): سند این متن، ضعیف است؛ چون افراد مجهول در آن قرار دارند. افزون برآن، روایت کردن محمّد بن سنان از امام صادق (علیه‌السّلام) ثابت نیست و مشابه ندارد.

گزارش ابو‌نضره

گزارش دیگر حدیث لوح، به نقل از ابو‌نضره در جریان شهادت امام باقر (علیه‌السّلام) است. سند و متن این گزارش، غیر معتبر است. این گزارش، علاوه بر وجود افراد مجهول و مهمل در سند آن، از منظر تاریخی نیز با اشکال روبه روست؛ زیرا از حضور جابر بن عبد‌اللَّه انصاری در هنگام شهادت امام باقر (علیه‌السّلام) و در حضور امام صادق (علیه‌السّلام) سخن گفته است، در حالی که جابر بن عبد‌اللَّه در سال ۷۸ هجری، وفات کرده است. امام صادق (علیه‌السّلام) در سال ۸۳ هجری متولّد شده و امام باقر (علیه‌السّلام) در سال ۱۱۴ هجری به شهادت رسیده است. بنا‌بر‌این، امکان همراه بودن این سه نفر در یک جلسه، وجود ندارد.
با توجّه به مطالب پیشین می‌توان گفت: سند اوّل و دوم حدیث لوح، قابل قبول است. تعدّد منابع کهن و معتبری که حدیث یاد شده را نقل کرده‌اند و هم‌چنین تعدّد طرق و اعتبار برخی از آنها قرائن روشنی بر صدور آن است. وضعیت رجالی ابو‌الجارود در پذیرش سندی متن اوّل دخالت دارد. بنا‌بر‌این در مورد او با تفصیل بیشتری سخن می‌گوییم:

ابو‌الجارود

زیاد بن منذر، مشهور به ابو‌جارود، از اصحاب امام باقر (علیه السلام)، روایت کننده از