پاورپوینت کامل سند حدیث رد شمس ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سند حدیث رد شمس ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سند حدیث رد شمس ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سند حدیث رد شمس ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل سند حدیث رد شمس ۳۱ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: شیعه، سنی، حدیث رد شمس.

پرسش: آیا حدیث رد شمس دارای سند است؟

فهرست مندرجات

۱ – در منابع شیعه و سنی
۲ – گزارش صحابه
۳ – مولفان حدیث رد الشمس
۴ – گزارش کنندگان حدیث رد الشمس
۵ – تصدیق کننده‌گان حدیث رد الشمس
۵.۱ – احمد بن صالح طبری
۵.۲ – احمد بن محمد طحاوی
۵.۳ – ابن‌حجر عسقلانی
۵.۴ – جلال‌الدین سیوطی
۵.۵ – ابن‌حجر هیثمی
۶ – دیدگاه شیعه
۷ – پانویس
۸ – منبع

در منابع شیعه و سنی

این حدیث در منابع شیعه و سنی و با عبارت‌های مختلف نقل شده است. ما به نقل یک مورد بس می‌کنیم:
«الامام الصادق (علیه‌السّلام): صَلّی رَسولُ اللّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) العَصرَ، فَجاءَ عَلِیٌّ (علیه‌السّلام) و لَم یَکن صَلّاها، فَاَوحَی اللّهُ الی رَسولِهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) عِندَ ذلِک، فَوَضَعَ رَاسَهُ فی حِجرِ عَلِیٍّ (علیه‌السّلام)، فَقامَ رَسولُ اللّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) عَن حِجرِهِ حینَ قامَ و قَد غَرَبَتِ الشَّمسُ فَقالَ: یا عَلِیُّ، اما صَلَّیتَ العَصرَ؟
فَقالَ: لا، یا رَسولَ اللّهِ.
قالَ رَسولُ اللّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم): اللّهُمَّ انَّ عَلِیّا کانَ فی طاعَتِک، فَاردُد عَلَیهِ الشَّمسَ.
فَرُدَّت عَلَیهِ الشَّمسُ عِندَ ذلِک؛
امام صادق (علیه‌السّلام): پیامبر خدا نماز عصر را خواند. آن‌گاه، علی (علیه‌السّلام) آمد و [هنوز] نماز عصر را نخوانده بود. در این هنگام، خداوند به پیامبرش وحی فرستاد و [پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)] سرش را در دامن علی (علیه‌السّلام) گذاشت.
هنگامی پیامبر خدا از دامن علی (علیه‌السّلام) برخاست که خورشید غروب کرده بود.ذفرمود: «ای علی! نماز عصر را نخوانده‌ای؟».
گفت: نه، ‌ای پیامبر خدا!
پیامبر خدا فرمود: «خداوندا! علی در اطاعت تو بود. خورشید را برایش برگردان».
در این هنگام، خورشید برای علی (علیه‌السّلام) بازگشت.
حدیث «ردّ شمس» به راستی شهره آفاق است؛ از همان روزگاران وقوع، به گستردگی نقل شد و کسان بسیاری در ثبت و ضبط آن کوشیدند. اگر کیفیت حادثه و دشواریابی آن را با جوّ هراس آلودِ ستیز با فضایل علی (علیه‌السّلام) در نظر بگیریم، درخواهیم یافت که حجم نقل‌ها بسی قابل توجّه است.

گزارش صحابه

جمعی از صحابیان، جریان «ردّ الشمس» را گزارش کرده‌اند که ده تن از برجسته ترین‌های آنان، عبارت‌اند از:
امام علی (علیه‌السّلام)، امام حسین (علیه‌السّلام)، اسماء بنت عُمَیس، عبد‌اللّه بن‌عباس، انس بن‌مالک، ابو‌رافع، ابو‌سعید خُدْری، جابر بن عبد‌اللّه انصاری،ابو‌هُرَیره و امّ‌سلمه.

مولفان حدیث رد الشمس

بسیاری از محقّقان و مؤلّفان، تک‌نگاری‌هایی را در این زمینه سامان داده‌اند و بدین‌سان در میان آثار مکتوب، مجموعه‌ای فخیم و خواندنی را درباره یکی از برجسته‌ترین فضایل علی (علیه‌السّلام) رقم زده‌اند که برخی از بزرگان آنان، عبارت‌اند از:
ابو‌بکر ورّاق، ابو‌الحسن شادان فضلی، حافظ ابو‌الفتح محمّد بن حسین ازدی موصلی، ابو‌القاسم حاکم ابن حذّاء حسکانی نیشابوری حنفی، ابو‌عبد اللّه حسین بن علی بصری بغدادی جعل، ابو‌مؤید موفّق بن احمد اخطب خوارزم، ابو‌علی محمّد بن اسعد بن علی بن معمّر شریف حسنی نقیب نسّابه، حافظ جلال الدین سیوطی، ابو‌عبد اللّه محمّد بن یوسف دمشقی صالحی و حافظ ابن مردوُیه.

گزارش کنندگان حدیث رد الشمس

بسیاری از عالمان و محدّثان اهل‌سنّت، حدیث ردّ الشمس را گزارش کرده‌اند و برخی افزون بر گزارش، بر صحّت و استواری آن نیز تأکید کرده‌اند. علامه عالی‌قدر شیخ عبد‌الحسین امینی (م ۱۳۹۰ ق) می‌نویسد:
مجال یادکرد همه آن متون و طرق و اسناد نیست؛ چرا که خود، نیازمند کتابی سِترگ است؛ ولی نمونه‌ای از آنچه را که محدّثان و بزرگان آورده‌اند، می‌آوریم. پاره‌ای از آنان، پس از یادکرد روایت، بر آن ایراد گرفته‌اند و گروهی هم درباره آن بحث کرده، آن را صحیح شمرده‌اند و در مجموع، به مقدار کافی و قانع‌کننده در مورد آن، روایت موجود است.
آن‌گاه، نام ۴۳ تن را یاد می‌کند.
بی‌گمان، آنچه در الغدیر آمده (چنانچه خود علّامه امینی اشاره کرده است)، نام تمام کسانی نیست که حدیث را در آثار مکتوب خود آورده‌اند و علّامه امینی از افراد مشهوری چون فخر الدین رازی در التفسیر الکبیر و رافعی در التدوین و دیاربکری در تاریخ الخمیس و… یاد نکرده است.
اکنون، نام برخی از این‌گونه کسان را که علّامه امینی شناسانده است، می‌آوریم:
حافظ ابو‌بِشْر دولابی، حافظ ابو‌جعفر طحاوی، حافظ ابو‌جعفر عقیلی، حافظ ابو‌القاسم طبرانی، حاکم ابو‌عبد اللّه نیشابوری، حافظ ابن مردویه اصفهانی، ابو‌اسحاق ثعلبی، ابو‌الحسن فقیه ماوَرْدی، حافظ ابو‌بکر بیهقی، حافظ خطیب بغدادی، حافظ ابو‌زکریا ابن مَنْده، حافظ ابن‌حجر عسقلانی، حافظ جلال الدین سیوطی، نور‌الدین سَمهودی، حافظ ابن‌حجر هیثمی، نور‌الدین حلبی، حافظ ابو‌الحسن عثمان بن ابی‌شیبه