پاورپوینت کامل سماء در قرآن ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل سماء در قرآن ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل سماء در قرآن ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل سماء در قرآن ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل سماء در قرآن ۲۹ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: سماء، قرآن .
پرسش: معنای پاورپوینت کامل سماء در قرآن ۲۹ اسلاید در PowerPoint و حل تعارضات احتمالی و ظاهری آن چیست ؟
پاسخ: در جواب به این پرسش باید دید منظور قرآن از «سماء» چیست؟ و قرآن برای آن چه نقشی قائل است؟

فهرست مندرجات

۱ – استعمالات پاورپوینت کامل سماء در قرآن ۲۹ اسلاید در PowerPoint
۱.۱ – ۱. اول
۱.۲ – ۲. دوم
۱.۳ – ۳. سوم
۱.۴ – ۴. چهارم
۱.۵ – ۵. پنجم
۲ – مراد از آسمان اول
۳ – معنای اصلی سماء و السماء
۴ – بررسی آیات
۴.۱ – ۱. الانبیاء، آیه ۳۲
۴.۲ – ۲. لقمان، آیه ۱۰
۴.۳ – ۳. بقره، آیه ۲۲
۴.۳.۱ – دیدگاهی از تفسیر نمونه
۴.۴ – ۴. سوره نبأ، آیه ۱۹
۵ – پانویس
۶ – منبع

استعمالات پاورپوینت کامل سماء در قرآن ۲۹ اسلاید در PowerPoint

کلمه “سماء” در لغت به معنای طرف بالا است و این، مفهوم جامعی است که مصداق‌های مختلفی دارد؛ لذا می‌بینیم در قرآن در موارد گوناگونی به کار رفته است:

۱. اول

گاهی به “جهت بالا” در قسمت مجاور زمین اطلاق شده؛ چنان‌که می‌فرماید: أَ لَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَهً طَیِّبَهً کَشَجَرَهٍ طَیِّبَهٍ أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ ” آیا ندیدی خداوند چگونه مثل زده است گفتار پاک را به درخت پاکیزه‌ای که ریشه‌اش ثابت و شاخه‌اش در آسمان (چند متر از سطح زمین بالاتر) است”.

۲. دوم

گاه به منطقه‌ای دورتر از سطح زمین (محل ابرها) اطلاق شده، چنان‌که می‌خوانیم: وَ نَزَّلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً مُبارَکاً ” ما از آسمان آب پربرکتی نازل کردیم”.

۳. سوم

گاه به “قشر متراکم هوای اطراف زمین” (جو) گفته شده: وَ جَعَلْنَا السَّماءَ سَقْفاً مَحْفُوظاً ” ما آسمان را سقف محکم و محفوظی قرار دادیم”.
و اینکه خدا فرمود:« ما آسمان ( جو زمین ) را سقف محکمی قرار دادیم به این جهت است که جو زمین همچون سقفی بر بالای سر ما قرار دارد، و دارای آن‌چنان استحکامی است که کره زمین را در برابر سقوط سنگ‌های آسمانی حفظ می‌کند، این سنگ‌ها که شبانه روز، مرتباً در حوزه جاذبه زمین قرار گرفته و به سوی آن جذب می‌شوند، اگر این قشر هوای متراکم نبود، ما مرتباً در معرض سقوط این سنگ‌های خطرناک بودیم؛ اما وجود این قشر، سبب می‌شود که سنگ‌ها پس از برخورد با جو زمین مشتعل و سپس خاکستر شود.

۴. چهارم

و گاهی به معنای” کرات بالا” آمده است: ثُمَّ اسْتَوی‌ إِلَی السَّماءِ وَ هِیَ دُخانٌ ” به آسمان‌ها پرداخت؛ در‌حالی‌که دود و بخار بودند” (و از گاز نخستین، کرات را آفرید). »

۵. پنجم

اصطلاحی دیگر در مورد آسمان؛ در آیات قرآن ذکری از خلقت و وجود « هفت آسمان » به میان آمده است که « مقصود از “سماوات سبع” ( هفت آسمان ) همان معنی واقعی آسمان‌های هفت‌گانه است، تکرار این عبارت در آیات مختلف قرآن، نشان می‌دهد که عدد “سبع” ( هفت ) در اینجا به معنی تکثیر نیست؛ بلکه اشاره به همان عدد مخصوص است.

مراد از آسمان اول

از آیات قرآن چنین استفاده می‌شود که تمام کرات و سیاراتی را که ما می‌بینیم همه جزء آسمان اول است و شش عالم دیگر وجود دارد که از دسترس دید ما و ابزارهای علمی امروز ما بیرون است و مجموعاً هفت عالم را به‌عنوان هفت آسمان تشکیل می‌دهند؛ چنان‌که قرآن می‌گوید: وَ زَیَّنَّا السَّماءَ الدُّنْیا بِمَصابِیحَ ” ما آسمان پایین را با چراغ‌های ستارگان زینت دادیم”.
از این آیات به‌خوبی استفاده می‌شود که همه آنچه را ما می‌بینیم و جهان ستارگان را تشکیل می‌دهد، همه جزء آسمان اول است و در ماورای آن، شش آسمان دیگر وجود دارد که ما در حال حاضر اطلاع دقیقی از جزئیات آن نداریم؛ چنان‌که علم نجوم جدید نیز در این راستا حرکت کرده و تأییدی بر این نظر می‌باشد.

معنای اصلی سماء و السماء

نتیجه اینکه: معنای دقیق کلمه « سماء و السّماء » که در قرآن آمده است، « آسمان » نمی‌باشد؛ بلکه منظور طرف بالا می‌باشد. و در معانی « جو »، « کمی بالاتر از سطح زمین »، « مکان ابرها » و … به کار رفته است و در آیات قرآن تنها در برخی موارد در معنای «آسمان» ( جایی که ستاره‌ها و… در آن هستند ) به کار رفته است.
از طرفی قرآن چهارده قرن قبل ( که علم نجوم فاصله خیلی دوری با علم نجوم فعلی داشت )، عظمت جهان هستی و کوچکی این دنیای محسوس در برابر آنچه به چشم نمی‌آید را بیان داشته است و با این بیان که تمام آنچه به چشم می‌آید و تمام کرات آسمان بالا آسمان اول است، عظمت جهان را به‌روشنی تمام تبیین نموده است.

بررسی آیات

اما بررسی