پاورپوینت کامل زیارت جامعه و کفر دشمنان اهل بیت ۲۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زیارت جامعه و کفر دشمنان اهل بیت ۲۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زیارت جامعه و کفر دشمنان اهل بیت ۲۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زیارت جامعه و کفر دشمنان اهل بیت ۲۶ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل زیارت جامعه و کفر دشمنان اهل بیت ۲۶ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: زیارت جامعه کبیر، کافر، مشرک، جنگ.

پرسش: امام علی (علیه‌السّلام)، دشمنانی را که با ایشان جنگ کردند، متهم به کفر و شرک نکردند؛ اما در زیارت جامعه کبیره، این افراد، کافر و مشرک قلمداد شده‌اند، آیا این دو موضوع با هم متعارض نمی‌باشند؟

پاسخ: امام علی (علیه‌السّلام) گرچه براساس این روایت، دشمنان خویش را به کفر و شرک نسبت نداد، اما هرگز آنان را تبرئه نکرده و مسلمان و مؤمن واقعی قلمداد نکرد؛ بلکه با تجاوزکار شمردنشان، هوشمندانه جنگ خویش با آنان را دارای مشروعیت قرآنی اعلام کرد.
از طرفی در قرآن کریم، مشرکان نیز به عنوان برادران نژادی پیامبران معرفی شده‌اند و بر این اساس، استفاده از عبارت “برادران ما” نمی‌تواند ناظر به دیدگاه مثبت حضرتشان نسبت به این تجاوزکاران باشد.
مطمئناً، فردی که تجاوزکارانه در برابر امام بر حق به جنگ برخیزد، حتی اگر نامی از مسلمانی بر او باشد، دارای مراتبی از شرک و کفر خواهد بود که به این واقعیت در زیارت جامعه کبیره اشاره شده است.

فهرست مندرجات

۱ – نص روایت
۲ – روایتی درباره مرد شامی و امام سجاد
۳ – بیان چند نکته
۳.۱ – سند روایت
۳.۲ – نبود فسق در منبع یادشده
۳.۳ – تحریک نکردن دشمن در جنگ
۴ – مراد از برادران نژادی
۴.۱ – آیه ۳۳ سوره اعراف
۴.۲ – آیه ۹۰ سوره نحل
۴.۳ – آیه ۹ سوره حجرات
۵ – نتیجه بحث
۶ – پانویس
۷ – منبع

نص روایت

عَبْدُاللَّهِ بْنُ جَعْفَرٍ الْحِمْیَرِیُّ فِی قُرْبِ الْاِسْنَادِ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ مَسْعَدَهَ بْنِ زِیَادٍ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ اَبِیهِ اَنَّ عَلِیّاً (علیه‌السّلام) لَمْ یَکُنْ یَنْسُبُ اَحَداً مِنْ اَهْلِ حَرْبِهِ اِلَی الشِّرْکِ وَ لَا اِلَی النِّفَاقِ وَ لَکِنَّهُ کَانَ یَقُولُ هُمْ اِخْوَانُنَا بَغَوْا عَلَیْنَا.
در ابتدای پاسخ، توجه شما را به روایتی در همین زمینه جلب می‌کنیم:

روایتی درباره مرد شامی و امام سجاد

مردی از اهل شام نزد امام سجاد (علیه‌السّلام) آمده و از او پرسید: آیا شما علی فرزند حسین هستید؟! امام پاسخ دادند: بلی. مرد شامی (با طعنه و کنایه) گفت: آیا پدرت ([[|امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام]])) همان شخصی نبود که دست به کشتار افراد باایمان زد؟! امام چهارم با شنیدن این سخنان، گریان شده و سپس اشک را از صورت خود پاک کرده، خطاب به مرد شامی فرمود: وای بر تو! از کجا و به چه دلیل، با این اطمینان می‌گویی که پدرم قاتل مؤمنان بوده است؟!
مرد شامی گفت: خود علی (علیه‌السّلام) سخنی داشته مبنی بر این‌که “اِخْوَانُنَا قَدْ بَغَوْا عَلَیْنَا فَقَاتَلْنَاهُمْ عَلَی بَغْیِهِم‌” یعنی آنانی که با ما وارد جنگ شده‌اند، برادران ما هستند که بر علیه ما شوریده‌اند و ما به دلیل همین شورش به جنگ با آنها برخاسته‌ایم!
امام سجاد (علیه‌السّلام) به او فرمودند: وای بر تو! آیا تاکنون قرآن نخوانده‌ای؟! شامی پاسخ داد که خوانده‌ام! امام فرمودند که خداوند آیاتی به این مضامین دارد: “وَ اِلی‌ مَدْیَنَ اَخاهُمْ شُعَیْباً” و “اِلی‌ ثَمُودَ اَخاهُمْ صالِحا” ما به سوی اهل مدین، برادرشان شعیب را فرستادیم و برای قوم ثمود، برادرشان صالح را گسیل داشتیم.اکنون تو‌ای مرد شامی به من پاسخ بده! آیا این پیامبران، برادران دینی این اقوام بوده‌اند و یا برادران نژادی آنها؟! شامی پاسخ داد: برادران نژادی آن‌ها! امام فرمودند: به همین ترتیب، دشمنان امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) هم برادران نژادی ایشان بوده‌اند و نه برادران دینی (تا نتیجه بگیریم که آن‌ها نیز افرادی با ایمان بوده‌اند). مرد شامی با شنیدن این پاسخ عرضه داشت: خداوند، آسایش را برای شما مهیا کند، وجدانم را آسوده کردی!

بیان چند نکته

اکنون بعد از دقت در این روایت و در راستای پرسشتان به نکات زیر توجه فرمایید:

سند روایت

در این پاسخ، نیازی به بررسی سند این روایت نداریم و فرض را بر آن می‌گذاریم که این عبارت از امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) صادر شده است؛ زیرا قرائن دیگر، از جمله روایتی که در مقدمه پاسخ وجود داشت، انتساب آن را به امام علی