پاورپوینت کامل زهد در اسلام ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زهد در اسلام ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زهد در اسلام ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زهد در اسلام ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل زهد در اسلام ۲۹ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: زهد، تقوی، پارسایی.
پرسش: زهد و پارسایی در تعلیمات دینی به چه معنا است؟ و اگر خداوند این همه نعمات را برای انسان خلق کرده، چرا باید بشر همه آن‌ها را ترک کند و از آن‌ها استفاده ننماید؟
پاسخ: زهد اسلامی در عین این که مستلزم انتخاب زندگی ساده و بی‌تکلف است و به معنای پرهیز از تنعم و تجمل و لذت‌گرایی است، در متن زندگی و بطن روابط اجتماعی قرار دارد و درعین جامعه‌گرایی است.

فهرست مندرجات

۱ – مقدمه
۲ – معنای لغوی زهد
۳ – تفاوت رهبانیت و زهد اسلامی
۴ – عدم جدایی دنیا و آخرت در زهد اسلامی
۵ – تصور غلط جدا بودن لذت دنیا و آخرت
۶ – معنای زهد اسلامی
۷ – جهان بینی زاهد
۸ – حدیث امام صادق در فضیلت زهد
۹ – منابع برای مطالعه بیشتر
۱۰ – پانویس
۱۱ – منبع

مقدمه

در فرهنگ تربیتی اسلام و در نظم و نثر آن، مسأله زهد زیاد مطرح شده است. زهد و دوری از دنیا، از اصول مسلم اخلاق و تعلیم و تربیت اسلامی است. متأسفانه در قرون گذشته این تعلیم حیات بخش تدریجاً تغییر یافته و به گوشه گیری و رکود در زندگی تبدیل گشته است. منشأ این تغییر نفوذ برخی از افکار و فلسفه‌های مبتنی بر بدبینی به هستی و ترک همه ظواهر آن بوده که پیش از اسلام وجود داشته و در اثر اختلاط ملت‌های اسلامی با فرهنگ‌های دیگر در میان مسلمین شایع شده است.
رگه‌هایی از فلسفه‌های بودایی و مسیحی در این انحراف دیده می‌شود و انحرافی است که در زمینه تعلیمات زهدگرایانه انبیا ایجاد شده است. حال با توجه به معارف دینی، معنای صحیح زهد از معنای نادرست آن را توضیح می‌دهیم.

معنای لغوی زهد

زهد در اصل معنی لغوی یعنی بی‌میلی و بی‌رغبتی. زهد یعنی این که انسان از امور مورد طبع خودش برای مدتی دست بردارد. بعضی خیال می‌کنند که زهد یعنی رو آوردن از کار دنیا به کار آخرت با عزلت و انزوا و رهبانیت و غارنشینی (همانند همان رهبانیتی که در دنیای مسحیت رایج بود).
اما کار دنیا و آخرت از یکدیگر جداست؛ یا باید متوجه زندگی و معاش بود تا در این جهان به کار آید، یا به عبادت پرداخت تا در آن جهان سبب نجات گردد.

تفاوت رهبانیت و زهد اسلامی

این است که رهبانیت بر ضد زندگی و ضد جامعه‌گرایی است و مستلزم کناره‌گیری از خلق و بریدن از مردم و سلب هر گونه مسئولیت و تعهد از خود است.
اما زهد اسلامی در عین این که مستلزم انتخاب زندگی ساده و بی‌تکلف است و به معنای پرهیز از تنعم و تجمل و لذت‌گرایی است، در متن زندگی و بطن روابط اجتماعی قرار دارد و درعین جامعه‌گرایی است.
پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) صریحاً فرمود: “لا رهبانیه فی الاسلام”؛ رهبانیت در اسلام وجود ندارد. و حتی فرمود: “رهبانیت و سیاحت امت من جهاد است”.

عدم جدایی دنیا و آخرت در زهد اسلامی

از نظر اسلام، کار دنیا و آخرت وجود این دو از یکدیگر ارتباط ظاهر و باطن یک چیز است، از قبیل پیوند روح و بدن است که چیزی است حد وسطِ میان یگانگی و دوگانگی. پس دنیا و آخرت تضادی با هم ندارند.
زهد اسلامی برای کیفیت بخشیدن به زندگی است و در اسلام نمی‌توانیم دو قلمرو در نظر بگیریم: یکی برای دنیا و دیگری برای آخرت؛ بلکه اسلام رسیدگی به امور دنیایی را چه در مسایل فردی مانند رسیدگی به اقتصاد خانواده و چه در مسایل جامعه، مثل به عهده گرفتن مسئولیت‌های اجتماعی و در بطن جامعه بودن، تنها با یک شرط، جزء آخرت می‌داند و آن این است که آن برای کار خدا صورت گرفته باشد.

تصور غلط جدا بودن لذت دنیا و آخرت

برداشت غلط دیگر از زهد این است که نمی‌گوییم قلمرو دنیا و آخرت ازهم جداست بلکه همه کارهای دنیا را چون وظیفه است باید انجام دهیم ولی حساب لذت دنیا از آخرت جداست. ما یا باید در دنیا لذت ببریم واز لذت آخرت محروم باشیم یا لذت آخرت را به دست آوریم و خودمان را از لذات دنیا محروم کنیم. هر چه بیشتر از دنیا لذت ببریم ازلذت آخرت ما کاسته می‌شود
در پاسخ می‌گوییم: این تفکر نیز با معارف اسلامی سازشی ندارد.
خداوند می‌فرماید: “و یحلّ لهم الطیبات و یحرّم علیهم الخبائث”؛ اشیاء پاکیزه را برای آن‌ها حلال می‌شمرد و ناپاکی‌ها را تحریم می‌کند. در همین سوره در آیه دیگری می‌فرماید: “قل من حرّم زینه ا… التی اخرج لعباده و الطیبات من الرزق”؛ ای پیامبر، چه کسی زینت‌های خدا را که برای بندگان خود آفریده است حرام کرده و از صرف رزق حلال و پاکیزه منع کرده است؟ و همچنین آیات دیگر می فرماید: “کلوا من طیبات ما رزقناکم”
پس، این منطق به عنوان زهد در فرهنگ تربیتی اسلام وجود ندارد که کسی خیا