پاورپوینت کامل زندگی‌نامه طالوت ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زندگی‌نامه طالوت ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زندگی‌نامه طالوت ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زندگی‌نامه طالوت ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل زندگی‌نامه طالوت ۴۲ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: حکومت، زندگی‌نامه، طالوت (علیه‌السّلام)، بنی‌اسرائیل، سقا، جالوت، دباغ.

پرسش: لطفاً خلاصه‌ای از پاورپوینت کامل زندگی‌نامه طالوت ۴۲ اسلاید در PowerPoint را بیان کنید.

پاسخ: «طالوت» ‌ مردی از بنی‌اسرائیل و از نوادگان بنیامین یا یوسف (علیه‌السّلام) بود. وی مردی بلند قامت، خوش‌ اندام، از نظر جسمانی قوی، و از نظر روحی و فکری، شجاع، زیرک و دانا بود. نام طالوت دو بار در قرآن کریم ذکر شده، اما به نبوتش اشاره‌ای نشده است؛ لذا برخی می‌گویند وی به دستور الهی از طرف پیامبر آن زمان به پادشاهی و فرماندهی بنی‌اسرائیل انتخاب شد، ولی برخی معتقدند؛ خدای متعال پس از آن‌که او را پادشاهی و فرماندهی داد، مقام پیامبری را نیز به او عنایت کرد.
طالوت پس از آن‌که به فرماندهی رسید، بنی‌اسرائیل را پس از یک دوره طولانی ضعف و تفرقه، دوباره به روزهای اقتدارشان بازگرداند. آنچه مسلّم است معاصر بودن طالوت با داوود پیامبر (علیه‌السّلام) است که تقریباً در یک هزاره قبل از میلاد مسیح (علیه‌السّلام) می‌زیستند؛ ازاین‌رو باید در صحت گزارش‌های نادری تردید کرد که زمان فرمانروایی او را مصادف با دقیانوس پادشاه روم، و معاصر با اصحاب کهف می‌دانند؛ زیرا ماجرای اصحاب کهف بعد از میلاد مسیح (علیه‌السّلام) رخ داده است.

فهرست مندرجات

۱ – معرفی طالوت
۲ – شغل
۳ – پادشاهی بنی‌اسرائیل
۴ – صندوق امانت
۵ – جنگ با جالوت
۶ – کشتن جالوت
۷ – زمان پادشاهی طالوت
۸ – سرانجام طالوت
۹ – پانویس
۱۰ – منبع

معرفی طالوت

«طالوت بن قیس بن ابیال» یا «طالوت بن قیش بن افیل بن صارو بن تحورت بن افیح» بن انیس بن بنیامین بن یعقوب (علیه‌السّلام) بن اسحاق (علیه‌السّلام) بن ابراهیم (علیه‌السّلام)» مردی از بنی‌اسرائیل بود. برخی او را از نوادگان بنیامین، و برخی دیگر از نوادگان یوسف (علیه‌السّلام) معرفی کرده‌اند.
در ویژگی‌های فردی وی گفته‌اند؛ مردی بلند قامت، خوش‌ اندام، از نظر جسمانی قوی، و از نظر روحی و فکری، شجاع، زیرک و دانا بود و به جهت قد بلندی که داشت وی را طالوت نامیدند.

شغل

گزارش‌های تاریخی در مورد شغل او مختلف است. به عقیده بعضی شغل طالوت قبل از پادشاهی بر بنی‌اسرائیل «سقائی» بود؛ یعنی آب به در منازل مردم می‌برد. گروهی می‌گویند، شغل «دباغی» داشت. هم‌چنین گفته‌اند؛ شغلش چوپانی و کشاورزی بود.
به هر حال طالوت فرد فقیری بود که نه مال و ثروتی داشت، و نه از شهرت برخوردار بود و همین نکته باعث می‌شد که بنی‌اسرائیل ریاست او بر خویش را در ابتدا نپذیرند؛ چرا که در نگاه عموم مردم، داشتن ثروت و شهرت از شرایط ریاست و حکومت است. چنان‌که در ادامه ‌بحث به آن اشاره خواهد شد.
نام طالوت دو بار در قرآن کریم در آیات ۲۴۷ و ۲۴۹ سوره بقره آمده است. «وَ قالَ لَهُمْ نَبِیُّهُمْ اِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَکُمْ طالُوتَ مَلِکاً…» «فَلَمَّا فَصَلَ طالُوتُ بِالْجُنُود…».
برخی می‌گویند؛ از آن‌جا که نبوت در نسل لاوی بن یعقوب (علیه‌السّلام) و پادشاهی در فرزندان «یهودا» و به قولی در نسل یوسف (علیه‌السّلام) بود؛ لذا او نه از اولاد پیامبر و نه از دودمان سلطنت بود.
اما برخی معتقدند؛ هنگامی که وفات عوق (که بنابر گزارشی، یکی از انبیا و یا اوصیا بود) نزدیک شد خدا به او وحی فرمود که اسم اعظم و جمیع امانت‌های انبیاء را به رسم امانت به طالوت بسپارد؛ لذا آن بزرگوار طالوت را احضار نمود، او را وصی خود قرار داد و جمیع امانت‌های الهی را به او تسلیم نمود و بعد از عوق طالوت برای دین خدا قیام کرد و در ایام نبوت خود امر خدا را ظاهر و آشکار کرد.
برخی نیز برآنند؛ خدای متعال پس از آن‌که او را پادشاهی و فرماندهی داد، مقام پیامبری را نیز به او عنایت کرد.

پادشاهی بنی‌اسرائیل

داستان فرماندهی طالوت بر بنی‌اسرائیل از آن‌جا آغاز می‌شود که او با پدرش در دهکده‌ای در ساحل یک رودخانه‌ زندگی می‌کرد و علاوه بر کشاورزی، چهارپایان پدرش را نیز به چرا می‌برد که روزی بعضی از آنها گم شدند و طالوت به همراه یکی از دوستانش به جست‌وجوی آنها در اطراف رودخانه رفت؛ این وضع تا چند روز ادامه یافت تا آن‌که به نزدیک شهر «صوف» رسیدند.
دوست وی گفت: ما اکنون به سرزمین صوف شهر «اشموئیل» پیامبر (گفتنی است که در مورد پیامبر بنی‌اسرائیل در آن دوره اختلاف است، برخی او را شعیب می‌نامند، برخی او را ارمیا خواندند. ) رسیدیم، بیا تا نزد وی رویم، شاید در پرتو وحی به گم‌شده خویش راه یابیم، هنگامی که وارد شهر شدند با اشموئیل برخورد کردند؛ همین‌که چشمان اشموئیل و طالوت به یکدیگر افتاد میان دل‌های آنان آشنایی برقرار شد.
گفتنی است؛ این رخداد در دوران ضعف بنی‌اسرائیل اتفاق افتاد که ملت‌های اطراف به آنان حمله می‌کردند و آنان را می‌کشتند و اسیر می‌گرفتند. این‌جا بود که از پیامبرشان خواستند تا برای آنان فرماندهی برگزیند که در رکاب او در راه خدا بجنگیم و این مصادف بود با روزگار پادشاهی جالوت که با لشکرهای خود برای جنگ با بنی‌اسرائیل آمده بود.
اشموئیل از همان لحظه طالوت را شناخت و دانست که این جوان همان است که از طرف خداوند برای فرماندهی جمعیت تعیین شده است. هنگامی که طالوت سرگذشت خود را برای اشموئیل شرح داد، گفت؛ اما چارپایان هم اکنون در راه دهکده رو به باغستان پدرت می‌روند و از جانب آنها نگران مباش که من تو را برای کاری بسیار بزرگ‌تر از آن دعوت می‌کنم؛ خداوند تو را مامور نجات بنی‌اسرائیل نمود. طالوت نخست از این پیشنهاد تعجب کرد، اما بعد آن‌را پذیرفت؛ اشموئیل به قوم خود گفت خداوند طالوت را به فرماندهی شما برگزید و لازم است همگی از وی پیروی نمایید و خود را برای جهاد با دشمن آماده سازید.
بدین وسیله طالوت از سوی خدای متعال به فرماندهی و پادشاهی یهود انتخاب شد. این انتصاب از سوی پیامبرشان به آنها اعلام شد. اما آنان در پاسخ آن پیامبر گفتند: از کجا او سزاوار پادشاهی بر ما است! در صورتی که او مال و سرمایه فراوانی ندارد؛ لذا ما سزاوارتر از او به پادشاهی هستیم: «وَ قالَ لَهُمْ نَبِیُّهُمْ اِنَّ اللَّهَ قَدْ بَعَثَ لَکُمْ طالُوتَ مَلِکاً قالُوا اَنَّی یَکُونُ لَهُ الْمُلْکُ عَلَیْنا وَ نَحْنُ اَحَقُّ بِالْمُلْکِ مِنْهُ وَ لَمْ یُؤْتَ سَعَهً مِنَ الْمال…» .
اولین دلیل نپذیرفتن فرماندهی طالوت از سوی یهود، این بود که می‌گفتند او نه از فرزندان انبیا و نه از خاندان پادشاهان است. دلیل دوم، این‌که ا