پاورپوینت کامل زندگی نامه امام کاظم ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل زندگی نامه امام کاظم ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل زندگی نامه امام کاظم ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل زندگی نامه امام کاظم ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

پاورپوینت کامل زندگی نامه امام کاظم ۵۴ اسلاید در PowerPoint

کلیدواژه: امام کاظم، علم، اخلاق، فرزندان امام کاظم.

پرسش: چکیده‌ای از زندگی نامه، فرزندان و نوه‌های امام موسای کاظم (علیه‌السّلام) را برایم بیان کنید.

پاسخ: بیان زندگی امام کاظم (علیه‌السّلام)، فرزندان و… نیاز به تدوین چندین جلد کتاب دارد. کتاب‌های زیادی درباره زندگی امام موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) نوشته شده است.

فهرست مندرجات

۱ – اسم و نسب امام
۲ – القاب
۳ – امامت
۴ – خلفای زمان امام کاظم
۴.۱ – منصور دوانیقی
۴.۲ – مهدی عباس
۴.۳ – هادی عباسی
۴.۴ – هارون الرشید
۵ – موضع گیری امام کاظم
۵.۱ – برخورد امام با هارون در حج
۵.۲ – ترسیم حد و مرز فدک
۵.۳ – اثبات نسبت با پیامبر
۶ – علم و اخلاق
۶.۱ – روایت ابوحنیفه
۶.۲ – برخورد با دشنام دهندگان
۶.۳ – عبادات مستحبی و نافله
۶.۴ – دعا
۶.۵ – حج پیاده
۷ – فرزندان امام کاظم
۸ – پانویس
۹ – منبع

اسم و نسب امام

اسم شریف آن حضرت، موسی پسر جعفر، پسر محمد باقر، پسر علی ( زین العابدین )، پسر حسین، پسر علی، پسر ابوطالب (علیه‌السّلام) است. امام (علیه‌السّلام) در تاریخ یکشنبه هفتم صفر سال ۱۲۸ هجری در روستای «ابواء» بین مکه و مدینه به دنیا آمد و بنابر قول مشهور در سال ۱۸۳
(برخی نیز شهادت آن حضرت را در سال ۱۸۱ ، یا ۱۸۶ ، یا ۱۸۸هجری ئانسته اند) هجری در زندان هارون الرشید، مسموم و به شهادت رسید و در ضلع غربی بغداد در مقبره معروف به مقابر قریش به خاک سپرده شد. البته هم اکنون نام آن مکان کاظمین است.
[[ شیخ مفید ]] می‌گوید: این مقبره در گذشته محل دفن بنی هاشم و سران قبایل و اشراف بود.
مادر امام کاظم (علیه‌السّلام) حمیده بربریه نام دارد. همچنین به او حمیده مصفاه گفته شده است، ولی ابن شهر آشوب، حمیده مصفاه را دختر صاعد بربری با کنیه «لؤلؤ» مادر موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) می‌داند.

القاب

عبدصالح، کاظم، صابر و امین از القاب آن حضرت است که کاظم از مشهورترین آن می‌باشد.
شیخ مفید می‌گوید: ابا ابراهیم، اباالحسن و ابا علی از کنیه‌های حضرت است. برخی نیز، ابوالحسن اول، ابوابراهیم، و ابواسماعیل را به عنوان کنیه‌های حضرتش ذکر می‌کنند.

امامت

در نزد شیعه دوازده امامی معروف و مسلم است که یکی از راه‌های تشخیص و اثبات امامت هر امامی، تصریح امام پیشین، همچنین سؤال‌ها و امتحاناتی که انسان‌های عادی از عهده آن بر نمی‌آیند، است. خوشبختانه درباره امامت موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) روایات فراوانی وجود دارد که امامت آن حضرت را اثبات می‌کند.
ابن صباغ مالکی می‌گوید: عبدالاعلی از فیض بن مختار نقل می‌کند که خدمت امام صادق (علیه‌السّلام) عرض کردم: دست مرا بگیر و از آتش جهنم نجاتم بده و بفرما امام بعد از شما کیست؟ در این هنگام موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) وارد شد در حالی که هنوز نوجوان بود. امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: «این (اشاره به موسی بن جعفر) امام شماست، پس به او بگروید».
شیخ مفید در این باره می‌گوید: موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) امام بعد از پدر بزرگوارش است و مقدم بر تمام فرزندان امام صادق (علیه‌السّلام) است؛ زیرا:
۱. تمام فضایل و خوبی‌ها در او جمع است.
۲. نصوص صحیح و معتبر با صراحت درباره او وارد شده است.
۳. پدر بزرگوارش صراحتا فرمود: او ولیعهد و امام بعد از من است.

خلفای زمان امام کاظم

شروع امامت و ولایت امام کاظم (علیه‌السّلام) همزمان با استقرار و ثبات خلافت عباسیان بود. امام (علیه‌السّلام) در برهه‌ای به امامت رسید که ظالم‌ترین و جبارترین حاکمان بر مسند حکومت بودند. دولت و حکومت آنها از نظر داخلی در آرامش بود و هیچ مخالفت و درگیری داخلی وجود نداشت. این ثبات و آرامش باعث شد تا حاکمان و زمام داران بتوانند به راحتی بر مخالفان خود تسلط پیدا کنند و اعمال، رفتار و حرکات آنان را زیر نظر داشته باشند.
تعدادی از حکام و سلاطین ظالم و ستمگر عباسی دوره امام کاظم (علیه‌السّلام) عبارتند از:

منصور دوانیقی

منصور دوانیقی دومین حاکم دولت عباسی بعد از برادرش ابوعباس سفاح است. وی به بخل و حسادت معروف بود و به همین جهت لقب دوانقی به وی دادند.

مهدی عباس

مهدی عباسی که تمایل بیش از حد به لهو و لعب، زن و… داشت. شدت علاقه وی به این گونه مسائل باعث آن شد که پسرش ابراهیم رئیس آواز خوان‌ها و خواننده‌ها و دخترش علیه جزو گروه خواننده‌ها، نوازنده‌ها و رقاص‌های بغداد شود.

هادی عباسی

هادی عباسی که در سن ۲۵ سالگی به حکومت رسید، در حالی که مخالف سرسخت و دشمن اهل بیت (علیه‌السّلام) و حاکم شرور بود. چنان که شرارت از سر و رویش می‌بارید. زندگی‌اش سراسر غرور و تکبر و ناپختگی و بی‌تجربگی جوانی بود. دور حکومت او از دوران‌های سخت اهل بیت (علیه‌السّلام) و شیعیان بود.
مسعودی مورخ مشهور در کتاب «مروج الذهب» دربار هادی عباسی می‌گوید: «…. قسی القلب، بد اخلاق و زشت خوی بود». شروع قیام‌ها و نهضت‌ها به رهبری بنی هاشم و علوی‌ها در زمان خلافت هادی عباسی بود. واقعه فخ به رهبری حسین بن علی یکی از قیام‌های معروف آن دوره است. این نهضت مورد تایید امام کاظم (علیه‌السّلام) بود به گونه‌ای که امام (علیه‌السّلام) رهبری این قیام (حسین بن علی) را به شهادت بشارت داد و او را سفارش به تقویت، مقاوت و صبر کرد. آن حضرت به وی چنین فرمود: «تو کشته می‌شوی، خوب جنگ کن؛ زیرا قوم و لشکری که در مقابل تو است، از فاسقانند…». و این موضع امام (علیه‌السّلام)، قیام فخ را در ردیف سالم‌ترین قیام‌های علویان بر ضد عباسیان قرار می‌دهد.

هارون الرشید

هارون الرشید که در ثروت اندوزی، اسراف، داشتن حرم سرا، زنان آواز خوان و رقاص معروف بود. نسبت به ائمه و سادات بنی هاشم نهایت خصومت و دشمنی را روا می‌داشت و در از بین بردن آنها تلاش می‌کرد. زندانی نمودن موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) بارها و بارها و شهادت آن حضرت در زندان به دست سندی بن شاهک نمونه‌ای از این دشمنی هاست.

موضع گیری امام کاظم

با آن که هارون مشهور به زورگویی، جباریت، قساوت قلب و دشمنی، به ویژه با علوی‌ها بود، در عین حال در تاریخ شاهدیم که امام کاظم (علیه‌السّلام) هیچ اهمیتی برای هارون قایل نبود و هیچ ترس و هراسی از وی نداشت و در مقابل هارون در نهایت عزت و شجاعت می‌ایستاد و در راستای مسئولیتش کوچک‌ترین عقب نشینی و ضعفی از خود نشان نمی‌داد. تاریخ شاهد این مدعاست. در این جا به نمونه‌هایی از این برخورد امام (علیه‌السّلام) در مقابل هارون الرشید می‌پردازیم:

برخورد امام با هارون در حج

خطیب بغدادی در کتاب تاریخ خود نقل می‌کند که: هارون الرشید به حج و به زیارت مرقد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)آمد. عده‌ای از قریش و سران قبایل و نیز موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) با وی همراه بودند. چون هارون به مزار پیامبر رسید گفت: سلام بر تو‌ای رسول خدا! ‌ای پسر عمویم! وی می‌خواست با این عبارت به اطرافیان فخر بفروشد. در این هنگام موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) به قبر پیامبر نزدیک شد و گفت: «سلام بر تو‌ای پدر»! چهره رشید دگرگون شد و گفت: ‌ای ابو الحسن! افتخار حقیقی همین است.

ترسیم حد و مرز فدک

ترسیم حد و مرز «فدک» از جانب امام کاظم (علیه‌السّلام):
زمخشری می‌گوید: «کان الرشید یقول لموسی الکاظم بن جعفر: یا ابا الحسن خذ فدک حتی اردها علیک، فیابی، حتی الح علیه فقال: لا آخذها الا بحدودها، قال: و ما حدودها؟ قال: یا امیرالمؤمنین ان حددتها لم تردها، قال: بحق جدک الا فعلت، قال: اما الحد الاول فعدن، فتغیر وجه الرشید و قال: هیه، قال: و الحد الثانی سمرقند، فاربد وجهه، قال: و الحد الثالث افریقیه، فاسود وجهه و قال: هیه، قال: و الرابع سیف البحر مما یلی الخزر و ارمینیه، قال الرشید: فلم یبق لنا شیء فتحول فی مجلسی؛ قال موسی: قد اعلمتک انی ان حددتها لم تردها فعند ذلک عزم علی قتله؛ هارون الرشید به امام موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) عرض کرد: یا اباالحسن! حد و مرز فدک را مشخص کن تا آن را به شما برگردانم. حضرت از این کار ابا کرد، تا این که هارون اصرار ورزید، آن گاه امام (علیه‌السّلام) فرمود: «من حد و مرز واقعی آن را مشخص می‌کنم. اگر این کار را بکنم تو